Ένας από τους ελάχιστους Έλληνες σκηνοθέτες που όλοι σέβονται βαθιά και αποκαλούν Δάσκαλο.
Ένα οξύτατο πνεύμα με προσωπικό, ανελέητο και διαβρωτικό χιούμορ που δεν διστάζει να μιλήσει για τα πάντα.
«Γελοιοκρατία» ονομάζει την περίοδο που βιώνουμε όλοι μας.
«Όταν οι Γερμανοί φτιάχνανε το τραμ, είχαν πει ότι τα πράγματα γίνονται με δύο τρόπους: με τον σωστό τρόπο και με τον ελληνικό τρόπο. Παραμένουμε πιστοί του ελληνικού τρόπου! Μου αρέσει να λέω, και με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, ότι τα πρώτα 200 χρόνια είναι δύσκολα. Άρα τώρα είμαστε στην ουρά των διακοσίων ετών. Ένα πράγμα μόνο μπορούμε να κάνουμε: Υπομονή!».
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου μάς αποκαλύπτεται στο podcast «Πληγωμένη Άνοιξη» με τον Γιώργο Βουδικλάρη.
«Στο 2ο έτος της Ιατρικής, έδινα εξετάσεις στο υποεργαστήριο του εγκεφάλου. Μας είχε δώσει ο επιμελητής ένα κρανίο, και ρωτούσε; Τι είναι αυτό, τι είναι εκείνο… Μου έκανε μα ερώτηση και είπα εγώ μια μεγάλη κοτσάνα! Και μου λέει ο επιμελητής […]: «Με τα ψέματα, κύριε Παπαβασιλείου, δεν θα γίνετε καλός γιατρός».
Με τα ψέματα ίσως να μην γίνεσαι καλός γιατρός, αλλά γίνεσαι καλός σε κάτι άλλο. Σήμερα πολιτικός –ή και χθες. Ή ηθοποιός πάντα! Πώς το λέει ο Κοκτώ; Είμαι ένα ψέμα που λέει πάντα την αλήθεια», μας εμπιστεύεται ο Βασίλης Παπαβασιλείου.
Βρεθήκαμε, κατόπιν επιθυμίας του, σε ένα φυσικό χώρο κι όχι στο στούντιο: σε ένα καφέ στο Παγκράτι, τη γειτονιά που υπεραγαπά και στην οποία μένει πιστός εδώ και πολλά χρόνια. Χειμαρρώδης όπως πάντα, ήταν αδύνατον να εξαντλήσει όσα είχε να πει σε περιορισμένο χρόνο. Εδώ, λοιπόν, το πρώτο μέρος της συζήτησης: έπεται συνέχεια…
