Ο θάνατος τους βρήκε δίπλα δίπλα, την ίδια στιγμή. Δεν έχει καμία σημασία αν ο ένας ήταν αφέντης και ο άλλος δούλος. Τους βρήκε την ίδια στιγμή, στο ίδιο σπίτι. Ο θάνατος είναι δημοκρατικός, όπως και η ασθένεια, δεν επιλέγουν ταξικά. Η μεγάλη καταστροφή της Πομπηίας από την έκρηξη του Βεζούβιου τα ισοπέδωσε όλα αλλά και τα κράτησε ανέπαφα κάτω από τη λάβα που κάλυψε τη γη. Έτσι, οι Ιταλοί αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν την πολύπαθη αλλά και σπουδαίας ομορφιάς και σπουδαιότητας περιοχή ανακάλυψαν τα σώματα δύο ανδρών, ενός αφέντη και ενός δούλου, ενώ προσπαθούν να διαφύγουν.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ο αφέντης ήταν ένας σαραντάχρονος άνδρας τυλιγμένος σε ένα ζεστό μάλλινο μανδύα. Ο σκλάβος του ήταν νεαρός με οστά στη σπονδυλική στήλη σπασμένα από τη σκληρή σωματική εργασία.
Η νέα ανακάλυψη στην Πομπηία που ανακοινώθηκε στις μέρες της πανδημίας ορίστηκε ως «καταπληκτική» από τον Υπουργό Πολιτισμού Franceschini και «απολύτως εξαιρετική», από τον διευθυντή των αρχαιολογικών ανασκαφών Massimo Osanna.
Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μόνο ημέρες στην ανασκαφή που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2020 στη μεγάλη προαστιακή βίλα στο Civita Giuliana, 700 μέτρα βορειοδυτικά της Πομπηίας, όπου το Αρχαιολογικό Πάρκο λειτουργεί από το 2017. Η περιοχή άρχισε να ανασκάπτεται για να σταματήσει η επί δεκαετίες λαθρανασκαφή της που άφησε πολλά ίχνη δραστηριότητας στην περιοχή.
Η ανακάλυψη έγινε στην ίδια βίλα όπου βρέθηκαν το 2018 τα λείψανα τριών αλόγων υψηλής ποιότητας, όπως και μια εκλεπτυσμένη σέλα από ξύλο και χάλκινο και λαμπερό λουρί έτοιμο σχεδόν για την έξοδο του αφέντη του που μπορεί να ήταν ίσως στρατιωτικός διοικητής, ή ανώτερος δικαστής. Και είναι η ίδια κατοικία στην οποία βρέθηκε πριν από λίγους μήνες η τοιχογραφία ενός λουλουδιού και το γκράφιτι με το όνομα ενός παιδιού, της κόρης ίσως των ιδιοκτητών της έπαυλης που ήταν κατασκευασμένη με υλικά της υψηλότερης ποιότητας, με πλούσια νωπογραφικά και επιπλωμένα δωμάτια, πολυτελείς επικλινείς βεράντες με θέα στον κόλπο της Νάπολης και το Κάπρι, καθώς και αλώνι, τις αποθήκες λαδιού και κρασιού και πισίνες με θέα τη θάλασσα.
Η περιοχή ανασκάφηκε στις αρχές του 1900 από το τότε ιδιοκτήτη της και μέχρι σήμερα με προηγμένη τεχνολογία μπορούν να τεκμηριωθούν τα σχεδόν ανέπαφα ευρήματα. Η ανασκαφή είναι ακόμα σε εξέλιξη και πιθανώς θα μας δείξει σε λίγο καιρό με ποιο τρόπο οι δυο άνδρες εγκλωβίστηκαν σε αυτό το σημείο. Πιθανώς την πρώτη μέρα της μεγάλης έκρηξης οι ιδιοκτήτες και το προσωπικό της βίλας θέλησαν να αναζητήσουν ασφάλεια στα υπόγεια της βίλας.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως το γεγονός του θανάτου του αφέντη και του δούλου πρέπει να είχε συμβεί νωρίς το πρωί της δεύτερης ημέρας της έκρηξης, επομένως περίπου από τις 9 Οκτωβρίου έως τις 25 Οκτωβρίου εκείνου του τρομερού 79 μ.Χ., όταν το δεύτερο τρομερό κύμα φωτιάς και λάβας δεν άφησε καμία διέξοδο στους κατοίκους της πόλης.
