Όταν το 1978, η Πίνα Μπάους δημιούργησε το Kontakthof, ήδη στο Βούπερταλ και στον κόσμο του χορού τη λάτρευαν. Η σημαντικότερη χορογράφος της εποχής της που με τη δουλειά της μας γνώρισε μια άγνωστη μέχρι τότε έννοια, αυτή του χοροθεάτρου, με το Kontakthof πήγε ένα βήμα πιο πέρα. Εκτός από τον χορό, το τραγούδι και τη μουσική, την παντομίμα και την υποκριτική που υπήρχε στις παραστάσεις της, τη σκηνή κατέλαβαν «χορευτές» άνω των 65 ετών σε μια παραγωγή της που θεωρήθηκε από τις πιο μινιμαλιστικές. Σε μια αίθουσα χορού η χορογραφική παλέτα περιορίζεται σε απλές κινήσεις και ανακατεμένα βήματα χορού και χειρονομίες.
Στο Kontakthof πρωταγωνιστούν τα σώματα, τα πρόσωπα, οι χειρονομίες, οι προσωπικότητες και οι αδυναμίες τους. Οι 27 ερμηνευτές είναι άνω των 65 ετών και η ηλικία ενθαρρύνει τη δραματική ιδιοσυγκρασία του έργου. Ήταν άνθρωποι που έμεναν στο Βούπερταλ, στην έδρα του χοροθεάτρου της Μπάους, υπερβολικά διαφορετικοί μεταξύ τους, που δημιουργούσαν μια χημεία γοητευτική και ανησυχητική μαζί.
Η μουσική που ακούγεται είναι τραγούδια της δεκαετίας του ’30 που μιλούν για την αγάπη και συνοδεύει τα ζευγάρια σε χορογραφίες μέσα στις οποίες συνδέονται και στέκονται ο ένας εναντίον του άλλου, σε μια διαρκή πάλη των φύλων και των εμπειριών της ζωής τους. Η μεγαλοφυία της Μπάους σε αυτή την παράσταση των δύο και πλέον ωρών είναι αποκαλυπτική. Αποκαλύπτει την ατομικότητα των ερμηνευτών της με τις συστροφές των συλλογικών χορογραφιών που μας κάνουν να βλέπουμε με απίστευτη λεπτότητα την ωριμότητα της ζωής σε όλο της το μεγαλείο.
https://www.youtube.com/watch?v=eTCcRutPxZE
