Το έργο του Ρέμπραντ, «Νυχτερινή περίπολος» (Night Watch) το έχουν θαυμάσει εκατομμύρια επισκέπτες στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ, αλλά μόνο από σήμερα, χάρη στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI), που επέτρεψε την ανάκτηση μέρους του ιδιοφυούς έργου του Ολλανδού ζωγράφου, μπορεί κανείς για πρώτη φορά μετά από 300 χρόνια να το απολαύσει ολοκληρωμένο σε όλο του το μεγαλείο.
Το σχεδιασμένο το 1624 έργο, υπέστη μια μεγάλη απώλεια όταν το 1715, κόπηκε κατά 60 εκ. από την αριστερή πλευρά του, 22εκ. από την κορυφή, 12εκ. από το κάτω μέρος και 7εκ. από τα δεξιά – προκειμένου αυτό το αριστούργημα να χωράει ανάμεσα σε δύο πόρτες στο δημαρχείο του Άμστερνταμ που επρόκειτο να εκτεθεί.
Χάρη στη χρήση φωτογραφίας υψηλής ανάλυσης του πρωτότυπου, στην παρατήρηση και μαθητεία των τεχνικών του Ρέμπραντ αλλά και ενός σύγχρονου αντίγραφου ολόκληρου του πίνακα ζωγραφικής από τον Gerrit Lundens στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, το Rijksmuseum στο Άμστερνταμ μπόρεσε να αναπαραγάγει το πλήρες έργο. «Η προσπάθειά μας ήταν να φανταστούμε όσο καλύτερα μπορούσαμε το πώς ήταν το έργο δίχως να χρειαστεί το χέρι ενός καλλιτέχνη, για το πώς έμοιαζε το The Night Watch», δήλωσε ο Robert Erdmann, του Rijksmuseum.
Έτσι αντί να προβούν στην πρόσληψη ενός ζωγράφου για την ανακατασκευή, το έργο αναδημιουργήθηκε «πίξελ προς πίξελ» με το «γνωστό» στυλ του Ρέμπραντ, χρησιμοποιώντας τις φωτογραφίες ως αναφορά για τις λεπτομέρειες και τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν στο πρωτότυπο.
Με πολύ απλά λόγια, εξελιγμένα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης ανέλαβαν το έργο του ζωγράφου. Τα γνωστά στην ευρύτερη επιστημονική κοινότητα “Neural networks” ή αλλιώς «τεχνητά νευρωνικά δίκτυα» που βασικά μιμούνται τον τρόπο λειτουργίας των νευρώνων του εγκεφάλου του ανθρώπου και ευρέως χρησιμοποιούνται στη 3D αρχιτεκτονική αλλά και σε άλλες εφαρμογές «υπολογιστικής όρασης» (βασικό κομμάτι όλων αυτών των εφαρμογών είναι το visual recognition, δηλαδή επίλυση προβλημάτων που αφορούν ταυτοποίηση μέσω εικόνας).
Δίνοντας στοιχεία όπως το στυλ, τα χρώματα, το ύφος, οι αναλογίες και φυσικά το ίδιο το έργο, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης κατάφερε να αναδημιουργήσει τα κομμένα κομμάτια του καμβά.
Οι εικόνες στη συνέχεια εκτυπώθηκαν και τοποθετήθηκαν στις πλευρές του αρχικού πίνακα, εκεί που είχαν κοπεί τα κομμάτια – έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να φανταστούν το πλήρες έργο όπως αρχικά το είχε φανταστεί και τελικά δημιουργήσει ο ίδιος ο Ρέμπραντ.
Οι επισκέπτες του μουσείου θα μπορούν πλέον να δουν αλλαγές όπως:
Τρεις φιγούρες στα αριστερά του πίνακα, δύο άντρες και ένα αγόρι, ένα πλήρες κράνος στη δεξιά πλευρά του πίνακα και μια καθαρή εικόνα του αγοριού στα αριστερά που τρέχει μακριά από τους στρατιώτες.
Αν και όλοι ευχόμαστε να βρεθούν κάποτε τα χαμένα κομμάτια του έργου, δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε το επίτευγμα αυτό της τεχνολογίας που μας επιτρέπει να θαυμάσουμε το έργο σε όλη του τη δυναμική όπως πιθανώς το είχε και ο ίδιος ο Ρέμπραντ φανταστεί. Η νέα αυτή AI προσθήκη θα παραμείνει μόνο για τους επόμενους τρεις μήνες διαθέσιμη, στο πλαίσιο της τρέχουσας έκθεσης.
