Ίσως τα περισσότερα όντα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη να τα κυβερνάει ένα κοινό, το γιγάντιο χαρακτηριστικό της «νοημοσύνης». Η ομορφιά της φύσης πλούσια από νοημοσύνη αλλά και από δικαιώματα. Η φύση περιτριγυρισμένη από φυτά με τη δική τους προσωπικότητα το καθένα, με τον δικό του έξυπνο τρόπο επιβίωσης κι εξέλιξης.
Τα πάντα γύρω μας, οι μέλισσες, τα γεράκια, τα δελφίνια, τα ζώα που κρύβονται και τα συναντάμε σπάνια, οι πεταλούδες της άνοιξης, οι μαργαρίτες που θα ξεμυτίσουν σε λίγες μέρες είναι όλα όντα με νοημοσύνη, άξια για τον υπέρτατο σεβασμό μας και την ευγνωμοσύνη που συνυπάρχουμε μαζί τους.
Τα φυτά αν και, αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους με τα ζώα δεν έχουν εγκέφαλο. Πολλές φορές αυτό δεν είναι αντιληπτό από τον άνθρωπο που πιστεύει, ότι εξαρτάται έτσι απλά από τον ήλιο και το νερό, ότι δεν έχει τίποτα να διαπραγματευτεί και να διεκδικήσει… Κι όμως, ανήκουν σ’ έναν κόσμο παρόμοιο θα τολμήσω να πω με αυτόν του δικού μας κόσμου. Αυτή η ανάγκη να διατηρήσουν την ομορφιά τους, τη χρησιμότητά τους, την επιβίωσή τους, την ύπαρξή τους τα έκανε ευφυή.
Τα φυτά όπως και ο άνθρωπος θα αναζητήσουν την πηγή ενέργειας, τη σταθερότητα της ρίζας του (σπίτι), θα βρουν τρόπους να αποτρέψουν τους κινδύνους, να γνωρίσουν τον τρόπο αναπαραγωγής τους.
Μπορούν να μετρήσουν την υγρασία, να ανιχνεύσουν τη βαρύτητα και να ανιχνεύσουν ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία για την ύπαρξή τους.
Εντυπωσιακό το γεγονός ότι ακόμα και αν από ένα φυτό καταστραφεί το 90% του σώματός του μπορεί να αναγεννηθεί! Σήμερα γνωρίζουμε ότι τα φυτά επικοινωνούν με πολλούς τρόπους. Το πιο γνωστό από αυτά είναι τα χημικά πτητικά συστατικά, γνωστά σε όλους αιθέρια έλαια. Με την απελευθέρωση αυτών των συστατικών, ειδοποιούν για τον κίνδυνο ή προσκαλούν τους επικονιαστές τους.
Αλλά οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης ότι τα φυτά επικοινωνούν μέσω ηλεκτρικών σημάτων και ακόμη και δονήσεων. Θα έχετε θαυμάσει πολλές φορές την προσπάθεια τους να συναντήσουν τον ήλιο, ακόμα κι αν αυτό τους αλλάξει την αρχική τους μορφή, αρκεί να συλλέξουν την ενέργειά τους.
Όταν διαβάζω τα υπέροχα βιβλία για τoν κόσμο των φυτών, με εντυπωσιάζουν οι παρατηρήσεις για την ιδιοσυγκρασία των ριζών. Οι ρίζες γνωρίζουν τον τρόπο να αποφεύγουν τα εμπόδια χωρίς ανταγωνισμούς. Σοφό θα έλεγα, και πάντα θα βρουν τον σωστό δρόμο, θα βρουν το νερό που τόσο χρειάζονται απλά αλλάζοντας πορεία.
Πολλοί από τους Αρχαίους Έλληνες, όπως ο Πλάτωνας, ο Αναξαγόρας, ο Δημόκριτος και ο Εμπεδοκλής συμμερίζονταν την πεποίθηση ότι τα φυτά έχουν ένα είδος εγκεφάλου όπου θα μπορούσαν να «επεξεργαστούν» τις ευαισθησίες τους.
Και αν συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι λόγω έλλειψης εγκεφάλου δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη νοημοσύνη για τα φυτά, μπορούμε όμως να θαυμάζουμε τη μνήμη τους, τις ευαισθησίες τους, τους τρόπους επικοινωνίας κι επιβίωσης, το μεγάλο αριθμό αισθήσεων – τότε θα έλεγα ότι μπορούμε να μιλάμε όχι απλά για νοημοσύνη αλλά για μια θαυμαστή νοημοσύνη.
