Η έκθεση «New Religion» αποτελεί την πρώτη ατομική παρουσίαση του Damien Hirst στην Ελλάδα προσφέροντας στο ευρύ κοινό τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με το έργο του γνωστότερου μέλους των Young British
Artists που κυριάρχησε στη Βρετανική και την παγκόσμια εικαστική σκηνή τη δεκαετία του ‘90.

Ο Damien Hirst αποτελεί μοναδικό παράδειγμα εικαστικού, η καλλιτεχνική πορεία του οποίου καθίσταται ταυτόχρονα «φαινόμενο» προσωπικής επιτυχίας αλλά και χαρακτηριστικό μιας ολόκληρης εποχής. Η έκθεσή του με τίτλο “New Religion» παρέχει μια χαρακτηριστική και συνάμα ολοκληρωμένη εικόνα της εικαστικής πρακτικής του καλλιτέχνη, του τρόπου δουλειάς του αλλά και της θεματολογίας του έργου του.

Από τα πρώτα χαρακτηριστικά έργα του, όπως το «A Thousand Years», 1990 (τη γυάλινη προθήκη όπου ένα κομμένο κεφάλι αγελάδας καλύπτεται από μύγες και σκουλήκια), και το μνημειώδες «The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living» , 1991 (τη βιτρίνα με τον καρχαρία στη φορλμαδλεΰδη), ως τα πιο πρόσφατα έργα του, όπως το «For The Love of God», 2007 (το ανθρώπινο κρανία καλυμμένο με διαμάντια),
αδιαπραγμάτευτες σταθερές στη δουλειά του Hirst παραμένουν ο θάνατος, η ευθραυστότητα της ύπαρξης, το νόημα της ζωής και σε ό,τι αυτό μπορεί να αφορά – όλα αυτά ανάγονται σε πρωταγωνιστές σε ένα θέαμα που με
συνέπεια σοκάρει και προκαλεί.

Χαρακτηριστική της δουλειάς του Hirst είναι η καθαρότητα των εικόνων του και η αμεσότητα του μηνύματός του. Απόλυτα απενοχοποιημένος, χρησιμοποιεί αλλά και χειρίζεται τους μηχανισμούς δημιουργίας και καταξίωσης της σύγχρονης τέχνης ρισκάροντας αλλά και τολμώντας.

Κατά τον Hirst «Υπάρχουν τέσσερα σημαντικά πράγματα στη ζωή: η θρησκεία, ο έρωτας, η τέχνη και η επιστήμη. Στη καλύτερη των περιπτώσεων, λειτουργούν ως εργαλεία που σε βοηθούν να βρεις ένα μονοπάτι μέσα στο σκοτάδι. Κανένα από αυτά δεν λειτουργεί τόσο καλά, αλλά βοηθούν. Από αυτά, η επιστήμη φαίνεται να είναι το σωστό. Όπως η θρησκεία, παρέχει μια μικρή ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος».

Χρησιμοποιώντας θρησκευτικά κλισέ –εικόνες, τίτλους και συνειρμούς– και μετουσιώνοντάς τα μέσω της τέχνης, μέσα σε ένα περιβάλλον κλινικό και ψυχρό –χαρακτηριστικό της δουλειάς του Hirst– γεφυρώνει το θεωρητικό
χάσμα ανάμεσα σε επιστήμη και θρησκεία, επαναδιατυπώνοντας ερωτήματα που αφορούν τον τρόπο που και τα δύο γίνονται αντιληπτά.

Αποστασιοποιημένος από απαντήσεις αλλά και αποποιούμενος την τελική τους αξία και το νόημα, ο Hirst ενεργοποιεί μηχανισμούς σκέψεων και ερωτημάτων που τίθενται πέρα από αυτόν και πατούν πάνω στις πιο βασικές ανασφάλειες και τους θεμέλιους φόβους της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ημερίδα

Με αφορμή την έκθεση του Damien Hirst, New Religion, πραγματοποιείται Ημερίδα Νέων Ερευνητών, με θέμα «Τέχνη και Λατρεία», το Σάββατο 11 Ιουνίου 2011, στο Αμφιθέατρο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στις 12:00-17:00.

Στην ημερίδα συμμετέχουν νέοι υποψήφιοι διδάκτορες και ερευνητές, οι οποίοι θα σχολιάσουν θέματα που θίγει η εν λόγω έκθεση.

Οι εισηγήσεις καλύπτουν μια σειρά ζητημάτων σύγχρονης θεωρίας και ιστορίας της τέχνης, που προκύπτουν από το περιεχόμενο της έκθεσης και σχολιάζουν ποικίλα θέματα, από το λατρευτικό ρόλο των εικόνων, την εμφάνιση των Νέων Βρετανών Καλλιτεχνών, μέχρι την οικειοποίηση θρησκευτικών εικονογραφικών τύπων και την επαναπραγμάτευσή τους στο πλαίσιο της σύγχρονης τέχνης.

Την ημερίδα συντονίζει η Αρετή Αδαμοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Πρόγραμμα Ημερίδας «Τέχνη και Λατρεία»

Α’ Μέρος 12:00-14:00

Μαργαρίτα Βουλγαροπούλου, υπ. διδάκτωρ ιστορίας τέχνης: Τέχνη της ευλάβειας – Η λατρεία της εικόνας στην αναγεννησιακή Δύση.
Θεοχάρης Τσάμπουρας, υπ. διδάκτωρ ιστορίας της τέχνης και βυζαντινής αρχαιολογίας: Εξουσία, χρήμα και λατρεία: η απεικόνιση του κύρους από τη μεταβυζαντινή στη νεότερη ελληνική τέχνη.
Γιώργος Φήταμ, ιστορικός τέχνης: Εικόνα και δημόσια τελετουργία.

Β’ Μέρος 14:00-17:00

Miguel Fernandez Belmonte, υπ. διδάκτορας ιστορίας τέχνης-μουσειολόγος: Η τέχνη του πνευματικού. Πίστη και μοντερνισμός στην ζωγραφική στις αρχές του 20ου αιώνα.
Μάρω Ψύρρα, ιστορικός τέχνης: Τα Πάθη του Bill Viola: Από την Pieta στο Θρήνο της 11ης Σεπτεμβρίου.
Λουίζα Αυγήτα, ιστορικός και θεωρητικός τέχνης: «Το αίμα να κυλάει»: ο Damien Hirst και οι Νέοι Βρετανοί Καλλιτέχνες όταν η Βρετανία ήταν Cool.
Stephanie Bertrand, ανεξάρτητη επιμελήτρια και συγγραφέας: “Litanies, communions, rituals and apparitions: rethinking the notion of worship through contemporary art.”

Επίλογος- Συζήτηση