Με μύρο και λιβάνι

Οι «θησαυροί» που εκτιμώνται για τις ιερές και τελετουργικές τους χρήσεις, πριν από τους βιβλικούς χρόνους μέχρι σήμερα κι έχουν χρησιμοποιηθεί και ως φάρμακα

Κείμενο: Σοφία Τριάντου

 

«Ιδού, ήρθαν σοφοί από την ανατολή… είδαν το μικρό παιδί με τη Μαρία τη μητέρα του, και έπεσαν κάτω και το προσκύνησαν· και … του πρόσφεραν δώρα. Xρυσό, Λιβάνι και Μύρο».

Ο χρυσός ήταν ένα πολύτιμο αγαθό – σύμβολο της βασιλείας. Το λιβάνι ήταν αρωματικό θυμίαμα – σύμβολο θεότητας. Το μύρο ήταν λάδι επάλειψης και ταρίχευσης – σύμβολο του τιμημένου θανάτου.

Αυτοί οι θησαυροί εκτιμώνται για τις ιερές και τελετουργικές τους χρήσεις από πολύ πριν από τους βιβλικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Έχουν χρησιμοποιηθεί και ως φάρμακα.

Το λιβάνι είναι ένα κόμμι-ρητίνη που λαμβάνεται από διάφορα είδη δέντρων Boswellia. Η υψηλότερη ποιότητα προέρχεται από τη νότια Αραβία, από το Dhofar στο Ομάν. Άλλες πηγές είναι η Σομαλία και η Ινδία. Ο φλοιός του δέντρου ξύνεται με ένα μαχαίρι έτσι ώστε μικρά σταγονίδια ρητίνης να λιαστούν και να στεγνώσουν. Τα πρώτα ξύσματα πετιούνται και συλλέγεται μόνο το δεύτερο ή κατά προτίμηση το τρίτο μέρος. Το λιβάνι εμφανίζεται σε μικρά, εύθραυστα, ωοειδή δάκρυα. Συνήθως έχουν ανοιχτό κιτρινωπό χρώμα, συχνά με πρασινωπές, μπλε ή κοκκινωπές αποχρώσεις, ιριδίζουσες και ημιδιαφανείς.

Το λιβάνι το έκαιγαν κυρίως ως αρωματικό. Γύρω στο 1200 π.Χ. ο ναός του Άμμωνα στη Θήβα χρησιμοποίησε 2189 πιθάρια και 304093 μπουσέλ (παλιά μονάδα μέτρησης) αρωματικές ρητίνες.

Εκτός όμως από το μεθυστικό και κάπως υπνωτικό άρωμά του, πολύτιμο για την κάλυψη της μυρωδιάς των αποτεφρώσεων και των διαδικασιών μουμιοποίησης, το λιβάνι χρησιμοποιήθηκε και για ιατρική χρήση.

Ο Διοσκουρίδης τον έκτο αιώνα πρότεινε λιβάνι αναμεμειγμένο με χυμό πράσου για να σταματήσει η αιμορραγία.

Σήμερα οι Άραβες χρησιμοποιούν το λιβάνι σε τρεις μορφές: τα δάκρυα που περιγράφηκαν παραπάνω για το θυμίαμα, μια σκόνη κεχριμπαριού βρασμένη ως έγχυμα για τις γαστρικές διαταραχές και το λευκό shihri που το μασούν σαν τσίχλα (πιθανώς όπως ήταν πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια). Λένε ότι είναι καλό για τα δόντια και τα ούλα και βοηθάει στον καθαρισμό του εγκεφάλου! Το λιβάνι και το θυμίαμά του είναι αυτό που ηρεμεί το πνεύμα μας και γαληνεύει την ψυχή μας.

Το μύρο είναι ένα θαμνώδες δέντρο της ερήμου που είναι γνωστό ως κόμμι, μύρο, κόμμι γκουγκάλ και ρητίνη γκουγκάλ και ίσως αν ψάξω κ άλλο θα ανακαλύψω κι άλλα ονόματα μιας και ήταν από τα πολυτιμότερα αγαθά.

Το μύρο είναι αραβική λέξη που σημαίνει πικρό. Αυτό όμως δεν εκφράζει τις αρωματικές του ιδιότητες. Αυτή η πολύτιμη αρωματική ρητίνη μύρου έχει πικρή, πικάντικη γεύση και γλυκό, ευχάριστο άρωμα. Μια ιδιαίτερα πολύτιμη ποικιλία μύρου είναι γνωστή ως καράμ ή τούρκικο μύρο.

Το Myrrh είναι μια ρητίνη, που αποπνέει από τις πληγές στο αγκαθωτό δέντρο που μοιάζει με θάμνο Balsamodendron myrrha που αναπτύσσεται στη βορειοανατολική Αφρική και την Αραβία.

Εμφανίζεται σε ακανόνιστα στρογγυλεμένα ωχρο-κίτρινα δάκρυα, τα οποία ποικίλλουν σε μέγεθος και μετά σκληραίνουν και δημιουργούν μάζες που μπορούν να φτάσουν μεγάλες, όσο μια γροθιά. Έχουν κοκκινωπό κίτρινο ή καφέ χρώμα, συχνά θαμπή και σκονισμένη επιφάνεια.

Το μύρο χρησιμοποιείτε από την αρχαιότητα σε θυμίαμα, αρώματα και ιερές αλοιφές. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποίησαν στην ταρίχευση και έκαιγαν σβώλους μηρού για να απωθήσουν τους ψύλλους.

Μαρτυρίες μας μαθαίνουν πως το μύρο μεταφερόταν σε μικρά πουγκιά που οι πλούσιοι κρεμούσαν στο λαιμό για να μυρίζουν. Ζεστή και πικρή η γεύση του ως φάρμακο, βοηθά στο στομάχι. Χρησιμοποιήθηκε σε πυρετούς και θεωρούνταν πάντα εξαιρετικό και σε περιόδους πανώλης, οι άνθρωποι το μασούσαν στο στόμα τους για να αποτρέψουν τη μόλυνση.

Οι χειρουργοί το χρησιμοποιούν πολύ στους επιδέσμους τους, για να διατηρούν καθαρά πολλά είδη ελκών. Είναι επίσης εξαιρετικό για την προστασία των ούλων, μια διάσημη χρήση του ήταν ως ενισχυτικό της μήτρας, αφού προκαλεί την έμμηνο ρύση.

Τον 18ο αιώνα το μύρο θεωρούνταν ακόμα σημαντικό φάρμακο. Σήμερα το χρησιμοποιούμε ως θυμίαμα, ξεδιαλέγει τις καλές και κακές σκέψεις μας, το καλό και τον περιττό αέρα.

Το 248 μ.Χ., ο Χριστιανός απολογητής Ωριγένης έγραψε:

«Χρυσός, σαν βασιλιάς.
Μύρο, ως προς αυτόν που ήταν θνητός· και
θυμίαμα, σαν Θεός».

Στη κάθε μέρα που έρχεται και φεύγει βάλτε μύρο και λιβάνι.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.