Το φιλμ του Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI) «Μα τι συμβαίνει στο αμπάρι;», με θέμα το έργο του Γιάννη Κουνέλλη και την περιβαλλοντική κρίση σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα την Τρίτη 6 Απριλίου 2021, στις 11 μ.μ στο YouTube channel του PCAI και στην ιστοσελίδα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Η ιδέα και ο σχεδιασμός δρώμενου είναι της Κατερίνας Ζαχαροπούλου.
Πειραιάς 1994. Στο αμπάρι του φορτηγού πλοίου Ιόνιον ο Γιάννης Κουνέλλης κάνει την έκθεση που θα τον φέρει πίσω στη γενέτειρά του, στον Πειραιά. Εκείνη η στιγμή αποτέλεσε έναν ξεχωριστό σταθμό στην καλλιτεχνική του πορεία.
Πειραιάς 2020. Τίποτα δεν είναι όπως ήταν. Η θάλασσα μολύνεται, τα καΐκια καταστρέφονται, οι μυρωδιές αλλάζουν. Τα παλιά αντικείμενα εξαφανίζονται, η οικολογική ρύπανση γιγαντώνεται, η τεράστια ενέργεια που χρησιμοποιείται για τις ανάγκες των ανθρώπων κάνουν μια λάμπα πετρελαίου να φαίνεται μακρύ παρελθόν. Η Απουσία όσων φεύγουν, πραγμάτων και ανθρώπων… Μένει όμως το μήνυμα του Γιάννη Κουνέλλη:
«Η πέτρα, το κάρβουνο το σίδερο, τα παλτά, ο καφές, η λάμπα έχουν ένα μακρύ παρελθόν. Εγώ, χρησιμοποιώντας τα σήμερα, εξασφαλίζω στο μέλλον ένα παρελθόν!»
Με σημείο αφήγησης το έργο του Γιάννη Κουνέλλη το οποίο έγινε στο φορτηγό πλοίο Ιόνιον το 1994 στον Πειραιά, τη γενέτειρα του μεγάλου δημιουργού, το PCAI σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και τη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Πειραιά, παρουσιάζουν το φιλμ «Μα τι συμβαίνει στο αμπάρι;» ως αποτέλεσμα των ομότιτλων εργαστηρίων που έλαβαν χώρα στο θέατρο.
Τον σχεδιασμό και την επιμέλεια του φιλμ και των εργαστηρίων αυτών, τα οποία πραγματοποιήθηκαν τον Ιανουάριο του 2020, υπογράφει η εικαστικός Κατερίνα Ζαχαροπούλου, ενώ ο εικαστικός Μάκης Φάρος είναι υπεύθυνος για την κινηματογράφηση και το μοντάζ. Πήραν μέρος οι μαθητές τoυ ΣΤ2 από το 2ο δημοτικό Πειραιά και των τάξεων Ε’ και ΣΤ’ του 21ου δημοτικού Πειραιά.
Από τις 6 Απριλίου το φιλμ «Μα τι συμβαίνει στο αμπάρι;» θα προβάλλεται δωρεάν στο κανάλι του PCAI και στην ιστοσελίδα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους.
O οργανισμός Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI) ιδρύθηκε το 2014 από τον Αθανάσιο Πολυχρονόπουλο, εκτελεστικό πρόεδρο του ομίλου Polyeco και διευθυντή του PCAI, στοχεύοντας στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση μέσω της σύγχρονης τέχνης και της video art. To PCAI υλοποιεί τους στόχους του μέσω τριών τομέων δραστηριότητας: τη συλλογή έργων τέχνης του, η οποία βασίζεται κυρίως σε έργα ανάθεσης, τα εικαστικά και εκπαιδευτικά projects που διοργανώνει και την υποστήριξη που παρέχει σε καλλιτέχνες και πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Εταιρικών Συλλογών Σύγχρονης Τέχνης IACCCA και του Green Art Lab Alliance ενώ έχει διακριθεί πολλές φορές για τη συλλογή, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις συνεργασίες του με άλλους φορείς.
To 2019 η Kίκα Κυριακάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του PCAI, σχεδίασε το πρόγραμμα artist-in-residence του οργανισμού, το οποίο εστιάζει στη σχέση σύγχρονης τέχνης, επιστήμης και περιβάλλοντος. Η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τους Hans Ulrich Obrist, καλλιτεχνικό διευθυντή των Serpentine Galleries, Krist Gruijthuijsen, διευθυντή του KW Institute for Contemporary Art και τους διευθυντές του PCAI, επέλεξε τους καλλιτέχνες Rindon Johnson και Λητώ Κάττου να συμμετάσχουν στο πρώτο edition. Για το 2020-2021, το PCAI σχεδίασε και υλοποιεί μια σειρά διαδικτυακών εκθέσεων, εκδόσεων, προβολών, συζητήσεων και εκπαιδευτικών δράσεων με θέμα τον αντίκτυπο της παγκόσμιας πανδημίας στα καλλιτεχνικά οικοσυστήματα και την ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα του πλανήτη.
Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου είναι εικαστικός. Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Διδάχθηκε ζωγραφική, σχέδιο, θεωρία και ιστορία της τέχνης ενώ παρακολούθησε σεμινάρια Σύγχρονης Τέχνης και εκπαίδευσης στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι. Το 1998 έμεινε και εργάστηκε στο Σικάγο Η.Π.Α, εκθέτοντας έργα της και οργανώνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολεία της ομογένειας. Το έργο της πραγματεύεται την υποκειμενικότητα και τη διάκριση μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής έκφρασης, καθώς και τη σημασία της μνήμης στην τέχνη – ως εκ τούτου των αρχείων – τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές για τη σύγχρονη τέχνη. Από το 2003 παρουσιάζει στην ΕΡΤ την εκπομπή «Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ», την μοναδική εδώ και χρόνια εκπομπή για την σύγχρονη τέχνη. Έχει οργανώσει πλήθος διαλέξεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε μουσεία, ενώ έχει παρουσιάσει έργα της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Η στενή της σχέση με τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και τα μουσεία αποτελεί σταθερή πηγή έμπνευσης τροφοδοτώντας την καλλιτεχνική της αίσθηση γύρω από μια νέα αντίληψη της εικαστικής δράσης μπροστά από την κάμερα και το μικρόφωνο. Συχνά χρησιμοποιεί στη δουλειά της μέσα όπως στούντιο, κάμερες, ήχους, φωτογραφία, μουσειακά αρχεία και εκθέματα, γραφή, αφήγηση. Οι διαλέξεις της και τα εκπαιδευτικά προγράμματα γύρω από την σύγχρονη τέχνη είναι περισσότερο ζωντανές αφηγήσεις για την σχέση μας με την ανθρώπινη συνθήκη μέσα στους καιρούς που ζούμε και λιγότερο θεωρητικές προσεγγίσεις της Ιστορίας της Τέχνη.
