Αν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω, τότε που πραγματικά γράφαμε κασέτες και παρακαλούσαμε τον ραδιοφωνικό παραγωγό να μην μιλήσει ανάμεσα στο αγαπημένο μας τραγούδι ή το παλιό κασετόφωνο στο εξοχικό, να μην μασήσει την ταινία, πριν την έναρξη των κομματιών θα ηχογραφούσα τη φωνή μου να σας εξηγεί πως: «Αυτή η κασέτα ετοιμάστηκε πραγματικά μέσα σε ένα 24ωρο. Η ακουστική συνοχή δεν είναι αυτή που σας έχω συνηθίσει, ωστόσο, είναι ο φυσικός ηχητικός αλγόριθμος του μυαλού μου. Κυρίες και κύριοι, καλή σας ακρόαση»!
Αναρωτιέμαι πού υπήρχαν κρυμμένα όλα αυτά τα κομμάτια στον εγκέφαλό μου; Τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να παραδίδω γεμάτη περηφάνεια την λίστα με τα καλύτερα λοκαλ άλμπουμ και κομμάτια της προηγούμενης χρονιάς. Μετά θυμάμαι ένα μούδιασμα, φτερνίσματα, δέκατα και αντιπυρετικά. Μέχρι που αυτός ο φυσικός αλγόριθμος του μυαλού μου, κλήθηκε την δύσκολη ώρα να με βγάλει από την αμήχανη θέση της υποτιθέμενης μουσικής αποχής μου. Και τώρα που σας γράφω, δεν ξέρω αν όντως κλήθηκε ή με αφύπνισε ακούγοντας το νέο άλμπουμ των The Smile! Έτσι λοιπόν η πρώτη κασέτα για το 2024 έχει άναρχη μουσική ροή, κομμάτια ξένα που με έβγαλαν από τον λήθαργο και φυσικά τα αυτόφωτα λοκάλια μου, που έκαναν για ακόμη μια φορά μικρά θαύματα.
Φυσικά και θα ξεκινήσω με το άλμπουμ “Wall of Eyes” των “The Smile”. Ας ξετυλίξουμε όμως λίγο το κουβάρι για τους λιγότερο μυημένους. Οι Smile με τα μόλις δύο άλμπουμ στο ενεργητικό τους, δεν είναι άλλοι από τα θρυλικά και ιδρυτικά μέλη των Radiohead, Thom Yorke και Jonny Greenwood με τον Tom Skinner στα ντραμς. Κάπου εδώ γίνεται αυτόματη αναπαραγωγή στο μυαλό μου του “ΟΚ Computer” αλλά την προσπερνώ. Το συγκρότημα σχηματίστηκε κατά την διάρκεια του covid και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο φεστιβάλ του Glastonbury τότε που και τα φεστιβάλ τα ζούσαμε μέσα από live streaming! Τον Μάιο του 2022 κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τους “A Light for Attracting Attention” του οποίου την παραγωγή είχε αναλάβει ο Nigel Godrich, ο μακροχρόνιος παραγωγός των Radiohead. Το “A Light for Attracting Attention” ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη και ένας δίσκος που από την εισαγωγή του “The Same” είχες αυτή την γνωστή αίσθηση της ηχητικής οικειότητας, διαφοροποιημένης μεν, οικειότητας δε! Αυτή βέβαια την οικειότητα προς τους ακροατές τους, οι Smile την είχαν ενοχοποιήσει και φαίνεται πως κάποια κομμάτια δεν φτάνουν εκεί που πρέπει για να μην θυμίσουν Radiohead! Αυτό στο νέο τους άλμπουμ “Wall Of Eyes” έχει συρρικνωθεί και γι’ αυτό κατ’ εμέ ρέει πιο εύκολα, το θεωρώ πιο συνειδητοποιημένο και εντάξει… και λίγο πιο ωραίο… το είπα! Κοινό χαρακτηριστικό είναι επίσης πως το νέο άλμπουμ σε βάζει από τα πρώτα δευτερόλεπτα πάλι σε αυτή την ηχητική safe zone! To ομότιτλο “Wall Of Eyes” σε μαγνητίζει και ανοίγει τον δρόμο για ένα άλμπουμ όπου ήχοι κοσμικής ροκ, prog ενώνονται με jazz ντραμς, πιάνο και ηλεκτρονικούς ήχους δημιουργώντας ένα cinematic ύφος και ταυτόχρονα εξωκοσμικό μουσικό περιβάλλον καθ’ όλη την διάρκεια. Highlight όλου του δίσκου για έμενα, το “Under Our Pillows” και συγκεκριμένα το τελευταίο ενάμιση λεπτό του κομματιού.
Μιλώντας για την ηχητική οικειότητα του ακροατή που παράγεται από τον καλλιτέχνη δεν θα μπορούσα να μην μιλήσω για τη νέα solo δισκογραφική δουλειά του Sivert Hoyem “On An Island”. Νομίζω ότι ο Sivert Hoyem είναι μια κατηγορία καλλιτέχνη από μόνος του. Είτε τον ακούς στους Madrugada, είτε στις σόλο δουλειές του. Πριν ακούσω το “On An Island” αμφιταλαντευόμουν για το τι έχει να πει ή αν έχει κάτι άλλο να δώσει. Όλες αυτές οι σκέψεις είχαν παρέλθει μέχρι να τελειώσει το ομότιτλο εναρκτήριο κομμάτι. Δεν ξέρω αν θα ήθελα ποτέ να ακούσω κάτι διαφορετικό από αυτή τη φωνή και να διαβάσω στους στίχους του κάτι άλλο από αυτόν τον έμφυτο ρομαντισμό του. Πατάς το play και ξέρεις πως θα σε κάνει να νιώσεις και πάντα με την ίδια ποιότητα. Από τον δίσκο ξεχώρισα το “Aim For The Heart”!
Πριν περάσουμε στις λοκαλ κυκλοφορίες θα κάνουμε μια inception playlist μέσα στην playlist με τα singles που άκουσα περισσότερο:
- Still Corners-The Dream
- Gossip-Real Power
- Jose James- Saturday Night
- Alice Russell-I see you
- Norah Jones-Running
- Jordan Rakei-Freedom
- 21 Savage feat. Summer Walker- Prove it
Φυσικά και ξεκινάω τις ελληνικές παραγωγές με το νέο δίσκο των Pan Pan και Years of Youth «Λύκοι στον Άρη». Από το πρώτο single «Kάτι να σε ζεσταίνει» είχα πει πως σε περίπτωση καρδιακής διαταραχής πατάς το play και κάπως το μέσα σου ζεσταίνεται! Μετά ήρθε όλος ο δίσκος και από τον Γενάρη του ’24 μιλάμε για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Και χωρίς να το έχω καν συνειδητοποιήσει πάλι θα αναφερθώ στην ηχητική οικειότητα που δημιουργεί στον ακροατή του. Ο Παναγιώτης (Pan Pan) κι ο Γιάννης (Years Of Youth) μοιράζονται πάνω από 20 χρόνια φιλίας ενώ εφτά από αυτά είναι μουσικοί συνοδοιπόροι στα Echo Tides. Δεν θεωρώ λοιπόν αφύσικο το κοινό επίπεδο ενσυναίσθησης που προκύπτει στον ήχο και τον στίχο τους, σαν το άλμπουμ να έχει γραφτεί μόνο από έναν άνθρωπο. Τώρα, αποφάσισαν να ενώσουν δημιουργικά τις δυνάμεις τους για ένα άλμπουμ όπου τα synthesizers, τα vocoders και τα drum machines έχουν τον πρώτο ρόλο σε ένα χορευτικό ταξίδι προς το διάστημα. Πατήστε λοιπόν το play κάντε την προσεδάφιση στον κόκκινο πλανήτη και ποιος ξέρει; Μπορεί οι υπερμεγέθεις λύκοι να έχουν καρδιά κουταβιού που ποτέ δεν έλαβαν αγάπη.
Eξαιρετικά ενδιαφέρουσα βρήκα την διασκευή του “In A Manner Of Speaking” της Vakia. Κιθάρα, φωνή, δωρικότητα στην ερμηνεία που συνοδεύεται με την φωτιά που κρύβει μέσα του ένα ισπανικό τανγκό. Το single αυτό λειτουργεί ως ο προάγγελος του ολοκληρωμένου της δίσκου με τίτλο “Vakia” που αναμένεται να κυκλοφορήσει στα μέσα Φλεβάρη.
