Διαβάζω το μεγάλο σε σχήμα ροζ βιβλίο μου και η πρώτη σκέψη που περνάει αμέσως από το μυαλό μου είναι το πλήθος των ιστοριών που μπορούν εντέχνως να βρίσκονται κρυμμένες εδώ. Κάθε μια σχετίζεται με την ηλικία του αναγνώστη, τα βιώματα και την ανοιχτοσύνη του μυαλού του.
Το δίνω στην κόρη μου να το διαβάσει. Μόνη της. Χωρίς εισαγωγικά και επεξηγήσεις. Η γραμματοσειρά αν και αρχικά τη δυσκολεύει αμέσως εξοικειώνεται και τα τεράστια, λίγο διαφορετικά σχήματα των γραμμάτων, γίνονται κτήμα της. Ένα νέο παιχνίδι στο στόμα της. Χαϊδεύει τα φύλλα – πράγματι στην αφή μοιάζουν με βελούδο.
Δεν ξέρω αν η χειροποίητη τυπογραφία συνετέλεσε σε αυτή την αισθητή διαφορά και έτσι κάθε σελίδα θέλει και ένα χάδι. Σκέφτομαι ότι αν ζωντάνευε η γάτα του Χοσελίτο Περδόν, τώρα θα γουργούριζε από χαρά. Αυτός άλλωστε είναι ο τίτλος του βιβλίου που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Key Books.
Και η γάτα του Χοσελίτο Περδόν (με το «μπαρδόν» δηλαδή και να με συγχωράτε για τα γαλλικά μου) δεν είναι μια οποιαδήποτε τυχαία κεραμιδόγατα. Αν και η ιστορία της είναι απλή, απλούστατη, μας καλεί ως αναγνώστες να εμβαθύνουμε και να διαβάσουμε τα νοήματα πίσω από τις λέξεις.
Η γάτα του Χοσελίτο Περδόν μπαίνει από την πόρτα του μπαλκονιού του Κωστή στο σπίτι του και αράζει ενώ εκείνος της προσφέρει απλόχερα φαγητό στο πιατάκι της σε μια γωνία του σπιτιού. Αφού περάσει λίγη ώρα, ακούγεται από το διπλανό σπίτι το κλειδί του Χοσελίτο Περδόν. Έχει γυρίσει. Η γάτα, σηκώνεται με άνεση, απολύτως φυσικά και επιστρέφει στο σπίτι της.
Και η ζωή συνεχίζεται για όλους ανεξαιρέτως, σε όλα τα σπίτια, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου με αυτό τον όμορφο, φυσικό, ήπιο ρυθμό όπως και οι σταγόνες της βροχής που μας δροσίζουν, οι ακτίνες του ήλιου που μας ζεσταίνουν, η αγάπη που συνδιαλεγόμαστε. Έτσι φυσικά, ακούραστα, αβίαστα σαν σε επανάληψη σε ένα έργο, τοποθετώντας ένα μικρό κομμάτι στο τεράστιο παζλ της ζωής.
Μπορεί η ζωή πολλές φορές να είναι μια άγρια πραγματικότητα, ένα καταιγιστικό θρίλερ αλλά στα θεμέλιά της ελλοχεύει η άδολη αγάπη που απορρέει από τη σύνδεση και τους δεσμούς των πλασμάτων, ανθρώπων και ζώων.
Το μέγεθος του βιβλίου, η χρωματική του παλέτα με τον άρτιο και δυναμικό συνδυασμό του ροζ, του μπλε και του κόκκινου, η ποιότητα του χαρτιού και η έντονη οπτικοποίηση που καλύπτει εξ’ολοκλήρου τις σελίδες, το καθιστούν μια ξεχωριστή και απαιτητική συνάμα εκδοτική πρόταση. Θεωρώ πως πρόκειται για ένα διηλικιακό βιβλίο που πρέπει κανείς να το διαβάσει με σύμμαχο το χιούμορ και τη φαντασία.
Ένα βιβλίο υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ένα βιβλίο που λίγο «λοξοδρομεί» ψάχνοντας νέους δημιουργικούς δρόμους για ό,τι μπορεί να ενταχθεί στην κατηγορία παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο, δίνοντας βάρος στην εικόνα αλλά και στην πολυεπίπεδη ανάγνωσή του.
Μπορεί η μικρή μου κόρη να μην αντιλήφθηκε αμέσως, δίχως υποβοήθηση, το περιεχόμενο αλλά αναγνώρισε την ομορφιά της εικόνας και της ιδιότυπης γραμματοσειράς που δημιουργεί την εντύπωση μιας μεγάλης δημιουργικής αφίσας. Άραγε ήταν αυτή η αρχική πρόθεση της Key Books; Η εικόνα να γίνει το μικρό αγκίστρι που θα τραβήξει τον αναγνώστη στην αναζήτηση των νοημάτων;
