Hell-as pavilion?

Την αρνητική εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό προσπαθεί να ανατρέψει, με ευφάνταστο και παιγνιώδη τρόπο, η έκθεση Hell as Pavilion. Διοργανώνεται από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Palais de Tokyo στο Παρίσι, σε επιμέλεια της Νάντιας Αργυροπούλου και με τη συνεργασία του αρχιτέκτονα Γιώργου Τζιρτζιλάκη, από τις 25 Φεβρουαρίου έως τις 4 Απριλίου 2013.

Η έκθεση δανείζεται τον τίτλο της από τη λέξη HELL AS, όπως αυτή εμφανίζεται στην πρόσφατη ταινία Socialisme του Jean-Luc Godard. Χρησιμοποιώντας το λογοπαίγνιο που δημιουργεί η διακοπτόμενη γραφή της λέξης, η έκθεση παραπέμπει στο γεγονός τής πρόσφατης “δαιμονοποίησης” της Ελλάδας με αφορμή την Ευρωπαϊκή κρίση, και επιδιώκει να λειτουργήσει σαν μια ριζοσπαστική αλληγορία για το παράλογο της (συν)ύπαρξης, όπως άλλωστε το αντιμετωπίζει σήμερα η τέχνη.

Τάκης Γιαννούσας, ο Γερμανός

Αντιληπτή σαν ένα είδος φαντάσματος, ανησυχητικού προαισθήματος ή παρατεινόμενης εκκρεμότητας, η έκθεση αφορά το κατ’ εξοχήν “τέρας” της παγκόσμιας κρίσης, το ευρωπαϊκό bête noir, και το μελετά ως μια μεταιχμιακή, απροσδιόριστη κατάσταση η οποία θα μπορούσε να συνιστά και ένα νέο είδος τακτικής. Έναν παράξενο τόπο και έναν εναλλακτικό τρόπο για να εξεταστούν εκ νέου οι θέσεις μας για τον ανθρωπισμό, την τιμωρία, τη ριζοσπαστικότητα, την κοινωνία και τη συνδεσιμότητα.

Έργα διαφόρων εκφραστικών μέσων (ζωγραφική, σχέδιο, βίντεο, φιλμ, κεραμικά) θα συνθέσουν ένα είδος fresco από διαφορετικές τεχνοτροπίες και ποικίλες προσεγγίσεις του βασικού εκθεσιακού προβληματισμού, συγκροτώντας ένα υπερ-κείμενο, ένα δίκτυο από πιθανές συνδέσεις πάνω στις οποίες θα μπορούσε να στοχαστεί κανείς.

Πάνος Κουτρουμπούσης, afternoon walk

Η έρευνα της έκθεσης ξεκινά από το παράλογο, το ανησυχητικό και αυτό το οποίο δεν κατανοούμε, ή αρνούμαστε να αντικρίσουμε (το τέρας) και προχωρά σε ευρύτερα ζητήματα ταυτότητας, είδη ετερότητας, ανθρωπολογικές και λαογραφικές επεξεργασίες συμβόλων και αινιγμάτων απέναντι στον Άλλο, τον χρόνο, τον φόβο, την απώλεια, τον θάνατο, και τις διαταραγμένες σχέσεις του πολιτισμένου ανθρώπου με τη Φύση. Στην έρευνα αυτή διακριτό ρόλο παίζει και το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, (Hell as – …), άρα και ο ρόλος του “εξιλαστήριου θύματος”.

Οι καλλιτέχνες οι οποίοι συμμετέχουν εκπροσωπούν διαφορετικές γενιές, προσεγγίσεις και εκφραστικούς τρόπους: ιστορικοί εκπρόσωποι της ελληνικής καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας συνυπάρχουν με σύγχρονους καλλιτέχνες και λαϊκούς δημιουργούς, καθώς και με κολεκτίβες οι οποίες δραστηριοποιούνται σε συλλογικά project στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ ο διπλός δεσμός γλώσσας και εικόνας ερευνάται με έργα που θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στο κοινό.

Εμπειρίκος, Έλευσις

ΣΥΜΜΕTEΧΟΝΤΕΣ ΚΑΛΛΙTEΧΝΕΣ
Αλέξης Ακριθάκης, Λουκία Αλαβάνου, Νάνος Βαλαωρίτης, Marie Wilson-Βαλαωρίτη, Γιάννης Βαρελάς, Κωστής Βελώνης, ΛυδίαΒενιέρη, Τάσος Βρεττός, Βαγγέλης Βλάχος, Τάκης Γιαννούσας, Δημήτρης Δημητριάδης, Νίκος Εγγονόπουλος, Ανδρέας Εμπειρίκος, Χάρις Επαμεινώνδα, Τάκης Ζενέτος, Λάκης & Άρης Ιωνάς (The Callas), Βλάσης Κανιάρης, Βασίλης Π. Καρούκ, Ανδρέας Ragnar Κασάπης, Anja Kirchner & DavidPanos, Πάνος Κουτρουμπούσης, Θάνος Κυριακίδης (Blind Adam), Κωνσταντίνος Λαδιανός, Στάθης Λογοθέτης, Ανδρέας Λόλης, Παναγιώτης Λουκάς, Αντώνης Ντόνεφ, Ραλού Παναγιώτου, Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης, Σαπρόφυτα, Κώστας Σαχπάζης, Χριστιάνα Σούλου, Κώστας Σφήκας, Θανάσης Τότσικας, ΉραΤριανταφυλλίδη, Ίρις Τουλιάτου, Κωστής Τριανταφύλλου (Costis), Στέλιος Φαϊτάκης, Σάββας Χριστοδουλίδης, KavecS (Βάνα Κωσταγιόλα & Κωστής Σταφυλάκης), Souzy Tros (Μαρία Παπαδημητρίου), Hollow Airport Museum (Νίκος Χαραλαμπίδης).