“I ‘ll tell you what freedom is to me—No Fear!” – Nina Simone
Οι προβολές που παρακολουθήσαμε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που ολοκληρώθηκε την Κυριακή, έμοιαζαν να συνδέονται με ένα αδιόρατο νήμα, κάτι που φαίνεται να αποτελεί τη βάση όλων των ερωτημάτων, με λιγότερο ή περισσότερο προφανή κάθε φορά τρόπο: η αναζήτησης της έννοιας της ελευθερίας.
Από τους τελευταίους εναπομείναντες μπλουζ μουσικούς στο Μισσισιπί, μέχρι τον ανήλικο Ομάρ που βασανίστηκε επί δέκα χρόνια στο Γκουαντάναμο, από το προσφυγικό, μέχρι τη διεφθαρμένη και αναποτελεσματική NSA, και από τις ιστορίες των σιωπηλών μαρτύρων των φυλακών Τρικάλων, έως το μυστηριώδες κράτος της Βόρειας Κορέας, η εικόνα του κόσμου μας μοιάζει ζοφερή, καθώς οι ελευθερίες αλληλοσυγκρούονται.
Δίπλα στη γεμάτη βία και αίμα, ωστόσο, ιστορία της ανθρωπότητας, στις ιστορίες που μας κάνουν να αναζητούμε – όπως ο Τεν Τεν – έναν άλλο πλανήτη για να ζήσουμε, θα υπάρχουν πάντα οι ηλιόλουστες μέρες να μας παραπλανούν ευχάριστα.
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag
