Δυο μικρές ιστορίες απελπισίας ή Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
Προτείνεται πρώτα η κατανόηση των εξής εννοιών:
αξιοκρατία, η: η επιλογή, προώθηση ή επικράτηση εκείνων που αντικειμενικά είναι και θεωρούνται οι πιο άξιοι και ικανοί
καρεκλοκένταυρος, ο: χαρακτηρισμός ανώτερου στελέχους που κατέχει κάποια θέση από όπου δύσκολα απομακρύνεται
υπερκομματικός-ή-ό: που τοποθετείται πολιτικά πάνω από τα κόμματα και τις αντιθέσεις τους
Ο κατά γενική ομολογία αξιότατος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών, Θοδωρής Αμπαζής, που ανέστησε ταυτόχρονα έναν θεατρικό οργανισμό, την πολιτιστική ζωή μιας περιφερειακής πόλης και έναν πνέοντα τα λοίσθια θεσμό, πρόκειται να απομακρυνθεί από τη θέση του, κατόπιν απόφασης της νέας δημοτικής αρχής
Την ίδια ώρα, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Σωτήρης Χατζάκης, αρνείται να υποβάλει την παραίτησή του στον αρμόδιο Υπουργό Πολιτισμού, κι ας μην κουβαλάει στις αποσκευές του τα ίδια εύσημα με τον Αμπαζή. Δύο διαφορετικές περιπτώσεις πολιτικής παρέμβασης στα πολιτιστικά πράγματα; Ίσως. Δύο διαφορετικές περιπτώσεις καλλιτεχνικού και προσωπικού ήθους απέναντι στο ίδιο γεγονός; Προφανώς. Όσο όμως συνεχίζει να καλλιεργείται η πάγια πολιτική τακτική να ανεβοκατεβαίνουν σε πολιτιστικές (και όχι μόνο) θέσεις πρόσωπα, ως μέρος μιας συναλλαγής που εξαρτάται από το εκλογικό αποτέλεσμα και όχι από την αποτίμηση του έργου τους -ενίοτε η συγκυρία είναι ευτυχής, συνήθως όμως όχι-, τόσο θα καλλιεργούνται συνειδήσεις που θα διακατέχονται από την ίδια αγκυλωμένη αντίληψη της περιχαράκωσης της δικής τους θέσης.
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag
