Dury Dava: «Τέχνη χωρίς ελευθερία ενστικτωδώς θα λέγαμε ότι δεν υπάρχει. Το αντίθετο μας ακούγεται απίθανο ή απλά μέτριο»

Οι Dury Dava επέστρεψαν με το “Deluxe”: ψυχεδελικές κραυγές, rock 'n' roll, dirty shake ρυθμός με ανατολίτικες αναφορές, punk ξεσπάσματα και άφιλτρους στίχους

Κείμενο: Μύριαμ Παρασκευοπούλου (Local Music Alert)
Φωτογραφίες: ©Αλεξάνδρα Μασμανίδη 

 

 

Η άφιξη των Dury Dava στα κεντρικά του Local Music Alert, έγινε πριν δύο χρόνια περίπου όταν για πρώτη φορά τους άκουσα στο live act τους για το “Μusic Εscapades: In Orbit” που πραγματοποιήθηκε στο ΚΠΝΣ, όπου με ενθουσίασε η διαφορετικότητα του συνόλου τους, καθώς και από  τη μοναδική ενέργειά τους πάνω στη σκηνή, η οποία με μετέφερε πίσω στη δεκαετία του ’60. Δεν μου πήρε πολλή ώρα για να καταλάβω πως οι Dury Dava δεν είναι το ελληνικό ροκ συγκρότημα που έχεις συνηθίσει. Ακόμα απορώ πώς έμεινα καθηλωμένη στη θέση μου, με όλους αυτούς τους ρυθμούς να διατάζουν τα πόδια να επαναστατήσουν.

Αυτό το live act έβαλε τον σπόρο μέσα μου και το σήμα “Heart Picked Music” δόθηκε από τους πρώτους κιόλας στίχους και ήχους του «Ζούπα». Το ομότιτλο πρώτο άλμπουμ τους, κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2019 από την Inner Ear και είναι ένα κράμα ήχων και μουσικών φιλοσοφιών, το οποίο παίρνει ανθρώπινη υπόσταση από τα χαρακτηριστικά φωνητικά τους, οδηγώντας  έτσι τον ακροατή σε μια εκστατική γιορτή. Ψυχεδελικές κραυγές, πόδια ελεύθερα από τη δυναστεία των παπουτσιών, rock ‘n’ roll, dirty shake ρυθμός, ταυτόχρονα μελωδικός, αναμεμειγμένος με σχεδόν εμμονικές ανατολίτικες αναφορές, punk ξεσπάσματα  και άφιλτρους στίχους…

Λίγο καιρό μετά ήρθε η οπτικοποίηση του «Έλα πάλι να», το οποίο -ας μου επιτραπεί η φράση- έβαλε φωτιά στα εγκεφαλικά μου κύτταρα. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από την ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο Χρήστος Αργυρός, ο σκηνοθέτης του κλιπ και η υπόλοιπη ομάδα, αλλά και η ερμηνεία των Dury Dava με τη βοήθεια των φίλων τους. Ερχόμενοι στο σήμερα η μπάντα επιστρέφει με το “Deluxe” ένα «νόστιμο» άλμπουμ, όπως της αρέσει να το αποκαλεί και ένα ακόμα πιο νόστιμο, κλιπ για το κομμάτι «Μεγάλο Μωρό» σε σκηνοθεσία του Ηλία Δούλη, το οποίο γυρίστηκε σε παράλληλο σύμπαν, όπου ρεμπέτες τραγουδούν rock ‘n’ roll.

Mε αφορμή όλων αυτών, μίλησα με τους Dury Dava, με σκοπό να με εισάγουν στο πολύχρωμο ψυχεδελικό ηχοτοπίο τους και να μάθω πώς κατάφεραν να συνδυάσουν τους ανατολίτικους ήχους με την punk.

 

Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου ντεμπούτου σας επιστρέφετε με το “Deluxe” πείτε μου λίγα λόγια για τη νέα σας δουλειά.

Το Deluxe περιέχει κομμάτια, τα οποία συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, με διάφορους τρόπους (ατομικά ή σε μικρότερες ομάδες, μαζί σε πρόβα ή σε λάιβ, αυτοσχεδιαστικά κλπ). Στο τέλος, όλα τα κομμάτια δουλεύτηκαν σε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο. Υπήρχε μία ηχητική κατεύθυνση, η οποία διαμορφώθηκε αρκετά γρήγορα, το χρονοδιάγραμμα ήταν συγκεκριμένο (αν και πήγε πολλούς μήνες πίσω λόγω καθυστερήσεων στα εργοστάσια βινυλίων) και όταν τα περισσότερα κομμάτια είχαν πάρει μορφή και μπορούσαμε να φανταστούμε πώς θα μοιάζει αυτός ο δίσκος, συζητήσαμε τι έξτρα μπορεί να χρειάζεται ή αν πρέπει να αφαιρεθεί κάτι, ώστε να βγάζει νόημα συνολικά.

Όλα αυτά σε αντίθεση με τον πρώτο δίσκο, ο οποίος όταν ηχογραφήθηκε δεν είχαμε καν στο μυαλό μας ότι ενδέχεται να κυκλοφορήσει και θέλαμε απλά να αποτυπωθεί με κάποιον τρόπο το υλικό που είχαμε ολοκληρωμένο μέχρι τότε για να πάμε παρακάτω.

Το όνομα σας προκύπτει από τη λέξη «νταβαντούρι»! Είναι το νταβαντούρι τρόπος ζωής και εσείς πώς το ορίζετε;

Γενικά, πιο συχνά λέμε Dury Dava παρά νταβαντούρι στην καθημερινότητά μας, άρα μάλλον οι Dury Dava είναι για μας τρόπος ζωής, το νταβαντούρι δεν ξέρουμε τι είναι ακριβώς… Για το αν προκύπτει από κει το όνομα, λέμε και ναι και όχι. Δηλαδή εκτός από ποδανά νταβαντούρι, το Dury Dava έχει ρυθμό, είναι ζωντανό και, ενώ δεν σημαίνει τίποτα, μπορεί κανείς να βρει διάφορες σημασίες, αν κάνει την απαραίτητη έρευνα.

Αποκαλείτε τον νέο δίσκο «νόστιμο», μια ασυνήθιστη περιγραφή για δίσκο. Τι σας οδήγησε σε αυτόν τον χαρακτηρισμό;

Είναι μια ωραία λέξη που νομίζουμε ότι ταιριάζει και σε αυτόν και σε πολλούς άλλους δίσκους. Νόστιμο είναι κάτι που δοκιμάζεις, το ευχαριστιέσαι και θες να το ξαναβρείς, το θυμάσαι και το ζητάς ξανά (με άλλα λόγια, κάτι που «φεύγει, μα τσούκου τσούκου γυρνά»). Είναι κάτι ταυτόχρονα εφήμερο και διαρκές, επιφανειακό και βαθύ. Θα θέλαμε πολύ να αντιστοιχεί αυτός ο χαρακτηρισμός στη μουσική μας και στον τρόπο που προτείνουμε να την ακούει κανείς. Πάντως, σε πρακτικό επίπεδο, το όλο εικαστικό περιβάλλον του δίσκου κατέληξε να κινείται γύρω από το θέμα του φαγητού και της κατανάλωσης (όπως φαίνεται από το εξώφυλλο, αλλά και από το βίντεο κλιπ). Είχαμε βρει τον τίτλο από νωρίς και μας καθοδήγησε κι αυτός.

Είναι τόσο συμπαγές αυτό που παρουσιάζετε μέσα από όλους αυτούς τους ετερόκλητους ήχους. Θα ήθελα πολύ να μάθω για τις μουσικές επιρροές και την απόφασή σας να δημιουργήσετε το κράμα που ονομάζεται  “Dury Dava”.

Οι επιρροές είναι πολλές και προέρχονται από όλα τα ακούσματα και τα βιώματα που έχουμε από παιδιά, κάποια κοινά, άλλα όχι. Κινούμαστε γενικά γύρω από το ευρύ φάσμα του rock and roll, έχοντας ακούσει εξαντλητικά αγγλικές και αμερικάνικες μπάντες του ’60 και όχι μόνο.

Πολύ σημαντικό ρόλο για τη διαμόρφωση της μουσικής μας συμπεριφοράς έχει παίξει επίσης η γνωριμία μας με το λεγόμενο krautrock της Γερμανίας του ’70. Αισθητικές επιρροές όμως και άλλους τρόπους προσέγγισης της όλης διαδικασίας βρίσκουμε σε πολλές μουσικές παραδόσεις που μας τραβάνε από δω κι από κει, κυρίως στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων και της Τουρκίας. Ακούμε και πολλές μουσικές από την Αφρική (από Fela Kuti μέχρι mbaqanga, από την Αιθιοπία μέχρι το Μάλι, πολλά και διάφορα). Κάποιοι από εμάς έχουμε επίσης επιρροές από τη (Δυτική) κλασική μουσική. Μας αρέσει να είμαστε τελείως ανοιχτοί μουσικά, να αφομοιώνουμε δημιουργικά ό,τι μπορούμε, χωρίς αισθητικές ή πολιτισμικές προκαταλήψεις. Μας ενδιαφέρει να βγαίνει κάτι με το οποίο,ας πούμε, συμφωνούμε μουσικά και γουστάρουμε να παίζουμε οι πέντε μας, σε πρώτη φάση.

Ζείτε και παράγετε τη μουσική σας στα Εξάρχεια, είναι ποτισμένος με ελευθερία και τέχνη αυτός ο τόπος. Υπάρχει τέχνη χωρίς ελευθερία αλλά και ταυτόχρονα νοείται ελευθερία χωρίς τέχνη;

Κάποιοι ζούμε ή έχουμε ζήσει ή/και δουλεύουμε στα Εξάρχεια και είναι μια πολύ σημαντική γειτονιά για μας, αφού περνάμε εκεί τον περισσότερο χρόνο μας. Μας αρέσουν για πολλούς λόγους, πολιτικούς και άλλους. Το στούντιο όπου προβάρουμε όμως είναι στην Ομόνοια, στη Σωκράτους. Και οι δύο περιοχές, όπως και πάρα πολλές άλλες, δέχονται πιέσεις, αντιδρούν και αυτό πολλές φορές περνάει και μέσα από την τέχνη που παράγεται ή διαχέεται εκεί. Τέχνη χωρίς ελευθερία ενστικτωδώς θα λέγαμε ότι δεν υπάρχει, χωρίς βέβαια να έχουμε στο μυαλό μας τον ορισμό καμίας από τις δύο έννοιες. Και το αντίθετο επίσης μας ακούγεται απίθανο (ή απλά μέτριο).

Δεδομένου ότι η μπάντα χαρακτηρίζεται από τη διαφορετικότητά της, τι είναι αυτό που σας ενώνει ιδιοσυγκρασιακά και το αποτέλεσμα αποτυπώνεται ως ολότητα;

Αγαπιόμαστε και σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Περνάμε τέλεια (ακόμα κι όταν διαφωνούμε) και όταν δεν κάνουμε πρόβες και δεν βρισκόμαστε για καιρό, λείπει ο ένας στον άλλον. Μάλλον, λοιπόν, μας ενώνει ο έρωτας… και η αγάπη για τη μουσική.

Πώς καταφέρατε να βρείτε ένα κοινό σημείο επαφής μεταξύ των ήχων της Ανατολής και της Δύσης;

Στο μέρος που έτυχε να ζούμε (όπως και σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη), ακουμπάνε μεταξύ τους οι ιστορίες δύο πολιτισμικών σφαιρών που, για διάφορους λόγους, κατέληξαν να θεωρούνται «αντίθετες» ή «ασύμβατες». Δεν πρόκειται, προφανώς, για δύο πόλους χωρίς αλληλεπίδραση, ούτε πιστεύουμε ότι μπορούμε να μιλάμε απλά για μια Δύση και μια Ανατολή. Οι άνθρωποι έχουν πολύ συνθετότερες ζωές και σχέσεις από όσο θέλουμε να νομίζουμε. Οι πολιτισμοί πάντοτε συγχέονταν, αντάλλαζαν δημιουργικά ό,τι έφτιαχναν, έτσι προχώρησαν, όχι μένοντας κλειστοί, «καθαροί» και αναλλοίωτοι. Επιδιώκουμε να κάνουμε κάτι ανοιχτό, ελεύθερο και ενδιαφέρον, αντλώντας στοιχεία, τεχνικές και γνώσεις από όπου μπορούμε.

Μου αρέσει η απλότητα και ο ηλεκτρισμός των στίχων σας. Ποιες είναι οι αφορμές και οι αιτίες για να καταγραφούν;

Το κάθε τραγούδι έχει μάλλον τη δική του αφορμή. Πολλές φορές βγαίνει αυθόρμητα μια λέξη ή φράση και μετά καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που ήθελες να πεις πριν συναρμολογήσεις ολόκληρο το τραγούδι. Άλλες φορες έχεις ανάγκη να μιλήσεις για κάτι που βλέπεις και ζεις.

Έστω ότι πρέπει να εγκαταλείψετε τη γειτονιά σας για ένα διάστημα. Φτιάχνετε βαλίτσα και κόβετε εισιτήριο για ποιον προορισμό;

Εξαρτάται για πόσο καιρό θα έπρεπε να λείψουμε… Ίσως θα πηγαίναμε σε ένα μέρος χωρίς έντονο ανθρώπινο παράγοντα, χωρίς πολλή τεχνολογία, χωρίς τουρισμό, αλλά με ηλεκτρικό ρεύμα για να μπορούμε να παίζουμε.

Το εξώφυλλο του δίσκου απεικονίζει ένα τραπέζι γεμάτο από φαγητά και γλυκά. Αν ο δίσκος ήταν ένα φαγητό ή γλυκό ποιο θα ήταν;

Αν εννοείς ποιο θα διαλέγαμε απ’ αυτά που υπάρχουν στο εξώφυλλο, κανένα, γιατί αν τα δεις ένα-ένα από κοντά, δεν φαίνονται και πολύ ωραία… Αν μπορούμε να διαλέξουμε ελεύθερα, θα ήταν μάλλον ένα μπριάμ (;).

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.