Aaron King

Το χιούμορ κρύβεται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια σε όλα τα έργα του Aaron King. Αυτή την επιφάνεια, ωστόσω, δεν την αντιμετωπίζει ελαφρά, ούτε την επεξεργάζεται απρόθυμα. Αντίθετα, τα γλυπτά στην πρώτη ατομική του έκθεση παρουσιάζουν ένα μοντέλο σκέψης που έχει μεγαλύτερες ομοιότητες με τον τρόπο με τον οποίο περιδιαβαίνουμε στον κόσμο προσπαθώντας να καταλάβουμε αν βλέπουμε μια αιώνια ανατολή ή δύση. Σ’αυτή την πορεία ανάμεσα στους αιώνες συναντάμε πολλά πράγματα: από έναν κούρο ως τον Babe Ruth. Η παιδική ηλικία που διατηρείται μέσα στη μνήμη μας αλλάζει μορφή με την πάροδο των χρόνων. Όπως και οι ιδέες που μας έρχονται με κάθε λογής μορφή και διαστάσεις, όλες τις ώρες της ημέρας, έτσι και το έργο του μεταπηδάει από υλικό σε υλικό και από περιεχόμενο σε περιεχόμενο.

Στα εκτιθέμενα έργα υπάρχει η γνήσια αναζήτηση των αθάνατων καρπών της εργασίας. Η φλούδα πάνω στα ροδάκινα αποτελεί προϊόν επίπονης εργασίας. Και αν αφαιρέσουμε την επιφάνεια θα μας αποκαλυφθούν κάποιες παράδοξες αλήθεις. Μια από αυτές τις αλήθειες είναι οτι τα αντικείμενα χρησιμοποιούνται για να σηματοδοτηθούν σημαντικά γεγονότα με παράλογους τρόπους. Τα γενέθλια χρειάζονται την τούρτα όπως και οι τουαλέττες χρειάζονται τη βεντούζα. Όλα τα αντικείμενα έχουν αφεθεί για να τα παρατηρήσουμε ή να τα πιάσουμε. Οι πόλεις είναι σπαρμένες με επιγραφές εταιρειών που δεν υπάρχουν πια. Οι εικόνες αυτές συσσωρεύονται στο νου, αφήνοντας παράξενες εντυπώσεις περασμένης αλλά και τωρινής ευημερίας.

Τα εταιρικά λογότυπα, τα κλασικά γλυπτά και τα μαζικά παραγόμενα παγωτά αποτελούν παραδείγματα της ανάγκης του ανθρώπου να υπολογίζει τη θέση του μέσα στην κοινωνία με βάση αυτό που παράγει. Η ώθηση να διασπάσουμε την τρίτη διάσταση με αξίες είναι αυτό που μας οδηγεί σε νέους τρόπους για να κάνουμε παλιά πράγματα. Μια προτομή καλυμμένη με τσίχλα αποτελεί τεκμήριο βανδαλισμού αλλά και δημιουργίας. Ένα χαλί μπορεί να είναι ένας γάιδαρος που έχει μετατραπεί σε πίνακα.

Η υποβόσκουσα αίσθηση της μεταμόρφωσης πραγματώνεται στα συγκεκριμένα έργα με την απόδοση νέας ταυτότητας σε ένα υλικό όπως το μπετόν. Αλλάζει ακόμα και η κατάσταση του υλικού, καθώς αυτό είναι σχεδόν μη αναγνωρίσιμο, εγκλωβισμένο σε μια συνθήκη μετέωρης πίστης για να γίνει κάτι άλλο. Είναι σαφές οτι ο King θέλει να μας ξαναγυρίσει στην αναζήτηση των μυστικών πάνω στην πέτρα.

Το έργο Untitled, ένα πιο φορμαλιστικό έργο, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το πως αντιλαμβάνονται τα μάτια μας το μη προσδιορίσισμο βάρος. Ποτέ δεν θα επιχειρούσαμε να σηκώσουμε μόνοι μας ένα μεγάλο κομμάτι τσιμέντου, αλλά η μεταλλική λαβή που ξεπροβάλλει από την κορυφή μας καλεί να δοκιμάσουμε με τα μάτια μας. Το χρώμα πάνω στο αντικείμενο είναι λεπτοδουλεμένο και ανάλαφρο, καθιστώντας έτσι ακόμα πιο απτή την αντιπαράθεση ανάμεσα στη συμπαγή μορφή και τη χαρισματική επιφάνεια. Σε πολλές περιπτώσεις, οπτικά χαρακτηριστικά όπως η υφή, το χρώμα, το σχήμα, η γραμμή ή το περίγραμμα παίζουν προς το δικό τους όφελος με τους συνειρμούς μας. Στο έργο Red Head, το σκληρυμμένο κέλυφος της τσίχλας θα μπορούσε να μοιάζει με κεφάλι, έστω και αν δεν είναι παρά μια άμορφη μάζα. Μένει σ’εμάς να πάρουμε αποφάσεις σχετικά με το πως να επικοινωνήσουμε με τα αντικείμενα βάση των πληροφοριών που έχουμε στα χέρια μας. Διακρίνουμε το χέρι του καλλιτέχνη στα πάντα, αλλά το δικό μας χέρι μένει να ξύνει το κεφάλι μας ψάχνοντας να βρει τους κατάλληλους λόγους.