Χορεύοντας το αδιέξοδο

Νέος Κόσμος, στάση μετρό με ελπιδοφόρο όνομα, ένα τραμ διασχίζει το δρόμο και μας θυμίζει πόλεις βόρειες με κανάλια κι υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Αναζητούμε το Θέατρο ΠΚ για να παρακολουθήσουμε την πρόβα της παράστασης Αδιέξοδο, λίγες μέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα το Σάββατο 20 Οκτωβρίου. Στην σημερινή Ελλάδα ακόμα κι αν τοποθετείσαι γεωγραφικά στο Νέο Κόσμο, είναι αναπόφευκτο να μην συναντήσεις κάποια αδιέξοδα από τα πολλά που μας περιτριγυρίζουν απειλητικά. Αντικρίζουμε την μεγάλη αφίσα που μας πληροφορεί ότι εδώ βρίσκεται το δικό μας αδιέξοδο. Στην πλαϊνή είσοδο του θεάτρου, ο Παύλος Κουρτίδης συζητά με μια ηθοποιό της παράστασης.

Ο Παύλος Κουρτίδης, χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής του χώρου, μας καλωσορίζει στο θέατρο, οι περισσότεροι χορευτές με φόρμες κάνουν προθέρμανση στη σκηνή, μερικοί κυκλοφορούν πέρα δώθε ελεύθερα, κι ένας τσιμπάει κάτι πρόχειρο στο κυλικείο. Δίνονται κάποιες οδηγίες από τον χορογράφο, πρέπει να δοκιμάσουν το πέσιμο- άλμα της χορεύτριας από τον τοίχο στα χέρια των συγχορευτών της : «Πώς θα φύγει, δώσε λίγο ύψος, ανεβαίνεις πολύ ψηλά, κρατήστε καλά, λυγίστε…αυτό είναι!»

Μετά την ακρόαση που πραγματοποιήθηκε στις 22 Απριλίου, για να εμπλουτιστεί η ομάδα ΜIGMA με νέους ανθρώπους, άρχισαν σιγά σιγά και οι πρόβες για την παράσταση. Ο τίτλος Αδιέξοδο υπήρχε άλλωστε εξαρχής στη σκέψη του Παύλου Κουρτίδη. Επιθυμούσε να δημιουργήσει ένα έργο απαντώντας στο ερώτημα «τι εστί αδιέξοδο;», όπως μας εξομολογήθηκε. Στη συνέχεια, η έρευνα γύρω από αυτή τη θεματική, μια πορεία που εκκίνησε από το σημείο Α για να φτάσει τελικά σε ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα, η συνεργασία της ομάδας, οι διαφορετικές οπτικές γωνίες κάθε μέλους συνέβαλαν στην ολοκλήρωση της δημιουργικής διαδικασίας και έδωσαν εικόνες, ιδέες στο αρχικό όραμα του χορογράφου.

Η παράσταση είναι πλέον ολοκληρωμένη, μικρές τεχνικές λεπτομέρειες χρειάζονται φινίρισμα. Ξεκινάει η καθημερινή πλέον ροή της χορογραφίας, μοναδικοί θεατές στα καθίσματα του θεάτρου εμείς, εκτός βέβαια από τον υπεύθυνο φωτισμού και τον χορογράφο. Ξαφνικά γινόμαστε αποδέκτες μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας, αγχωνόμαστε, ίσως κι επειδή οι υπόλοιπες θέσεις είναι άδειες, αισθανόμαστε ένα συνεχές ρεύμα αδρεναλίνης να μας κατακλύζει…

Η αφηγηματική μουσική του Σταύρου Μαρκόνη, μόνιμου συνεργάτη του Π.Κ, συμβάλλει θετικά. Τα θεατρικά κείμενα του Μιχαήλ Άνθη λειτουργούν συγκινησιακά και φτιάχνουν μικρές προσωπικές ιστορίες σε ένα 24ωρο που επαναλαμβάνεται. Η σκηνή που βλέπουμε τον ηθοποιό από το στέρνο και πάνω, το σώμα κρυμμένο πίσω από τον τοίχο, να μας διηγείται τα δυο αδιέξοδα, το δικό του και του φίλου του, καθιστά εύγλωττη μαρτυρία της καθημερινότητάς μας, επίσης ιδιαίτερα επιτυχημένη, με χιούμορ και ευτυχή συνδυασμό λόγου και κίνησης μεταξύ των δυο ηθοποιών, η στιγμή με τα “δικαιώματα” του κάθε πολίτη και μπλα, μπλα, μπλα…

Αλλά θα κλείσουμε εδώ, η παράσταση από το Σάββατο 20 Οκτώβρη θα συνδιαλέγεται πλέον με τους θεατές της. Ευχόμαστε καλή πρεμιέρα!

Περισσότερες πληροφορίες για την χοροθεατρική παράσταση «Αδιέξοδο» στο θέατρο ΠΚ.