Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στη Διπλάρειο Σχολή, με μια site-specific παραγωγή: τη «Σωφρονιστική Αποικία» του Φραντς Κάφκα σε μουσική του Φίλιπ Γκλας.
Ο Γιώργος Πέτρου και η Καμεράτα, έχοντας συχνά αναμετρηθεί με το χαρακτηριστικό μουσικό ιδίωμα του Γκλας, συναντούν και πάλι τον σκηνοθέτη Πάρι Μέξη και, σε συνεργασία με τους Beetroot που ανέλαβαν τη σκηνογραφία, δημιουργούν τη δική τους Σωφρονιστική Αποικία στο εσωτερικό της Διπλαρείου Σχολής.
Με τη Σωφρονιστική Αποικία, ο Κάφκα δίνει μια συμπυκνωμένη πρόγευση της δυστοπικής οπτικής του, θέτει τις βάσεις για ένα από τα σημαντικότερα έργα του, τη Δίκη, με το οποίο θα καταπιαστεί μετά από λίγο καιρό, και μας αποκαλύπτει με νοσηρή γενναιοδωρία πτυχές της ανθρώπινης φύσης –ίσως του ίδιου του εαυτού του– που συχνά αποφεύγουμε να αντικρίσουμε.
Ο Φίλιπ Γκλας, ένας ζωντανός θρύλος της σύγχρονης μουσικής και πρωτοπόρος του μινιμαλισμού, «ντύνει» τη σκοτεινή αυτή ιστορία του Κάφκα με ήχους αντίστοιχα σκληρούς και επίμονους, χρησιμοποιώντας τα έγχορδα με αριστοτεχνικό τρόπο.
Στις απομονωμένες εσχατιές μιας παλιάς σωφρονιστικής αποικίας, ένας αξιωματικός και ένας επισκέπτης, με αφορμή τον επικείμενο «σωφρονισμό» ενός αναξιοπαθούντος κατάδικου μέσω μιας δαιμονικής μηχανής, ξετυλίγουν μια εξαιρετικά ζοφερή διήγηση γύρω από τα βασικά καφκικά μοτίβα: τη σχέση του ατόμου με την εξουσία, τις έννοιες της δικαιοσύνης και της αδικίας, την τιμωρία, την καταδίκη και, τελικά, με έναν ανορθόδοξο τρόπο, την κάθαρση.
