Κυριακή 4 Απριλίου, παγκόσμια ημέρα αδέσποτων ζώων και τα σόσιαλ μίντια πλημμύρισαν από φωτογραφίες ζώων που ήταν κάποτε αδέσποτα και είναι πλέον κατοικίδια. Οι χρήστες συνοδεύουν τις φωτογραφίες που ποστάρουν με λόγια φουλ αγαπησιάρικα. Και δεν είναι λόγια αναντίστοιχα με αυτό που όντως νιώθουν, δεν είναι λόγια για το φαίνεσθαι, δεν είναι λόγια για τα λάικ. Μια από τις λιγότερο φωναχτά αντιπροσωπευτικές εικόνες της εποχής (και όχι μόνο της εποχής των λοκντάουν και του εγκλεισμού): άνθρωπος ή άνθρωποι που βγάζουν βόλτα το σκυλί ή τα σκυλιά τους. Τα σκυλιά που τα βλέπεις και έξω, τα γατιά που δεν τα βλέπεις, τα γατιά που μένουν σπίτι, τα γατιά που δεν μπορούν λουριά, τα γατιά που αν θελήσουν βόλτα θα την κάνουν σκαστά, τα γατιά με την πιο αυτόνομη αγάπη τους.
Αδιανόητη ποσότητα αγάπης εκλύεται κάθε μέρα στην πόλη από τους ανθρώπους προς τα σκυλιά και τα γατιά τους κι από τα σκυλιά και τα γατιά προς τους ανθρώπους τους. Ίσως η πόλη, οι πόλεις, η χώρα να είχε θρυμματιστεί σε ψυχικά κομματάκια χωρίς την αγάπη αυτή. Ίσως τα σκυλιά και τα γατιά σώζουν την ψυχική μας υγεία.
Υπάρχει σίγουρα η συγκεκριμένη όψη του νομίσματος, η αδιαπραγμάτευτα και ανεπιφύλακτα συγκινητική και όμορφη. Και υπάρχει ενδεχομένως και μια δεύτερη όψη του νομίσματος, η οποία δεν λερώνει την πρώτη, μονάχα προσπαθεί να ερμηνεύσει τη μεγάλη επένδυση αγάπης των ανθρώπων στα κατοικίδια: πρόκειται για μια αγάπη, η οποία είτε υποκαθιστά άλλες σχέσεις που λείπουν από τη ζωή τους, είτε έρχεται παράλληλα με αυτές και συμπληρωματικά σε αυτές, ακόμη και ενισχυτικά σε αυτές, έχει ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό: στερείται όλη την πολυπλοκότητα, όλο το ζόρι, όλα τα σκαμπανεβάσματα κι όλη τη συχνή οδύνη των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.
Είναι ευλογία να μπορείς να αγαπάς χωρίς να κρατιέσαι, χωρίς να νιώθεις ανασφάλεια, χωρίς να φοβάσαι ότι θα πληγώσεις ή θα πληγωθείς. Το σκυλί σου μπορεί να σε δαγκώσει, η γάτα σου μπορεί να σε γρατζουνίσει, μπορούν να σε πονέσουν αλλά δεν μπορούν να σε πληγώσουν, ο μόνος τρόπος να πληγωθείς είναι αν πάθουν κάτι τα ίδια. Συναισθηματικά είσαι οχυρωμένος και ασφαλής απέναντί τους, να σε προδώσουν ή να σε απορρίψουν με οποιονδήποτε τρόπο δεν παίζει, δεν φτάνει το μυαλό τους ως εκεί. Είναι λίγο σαν παιχνίδια τα σκυλιά και τα γατιά. Έχουν οδηγίες χρήσης. Τις ακολουθείς και είναι προγραμματισμένα να σε αγαπούν εφ’ όρου ζωής τους. Δυο – τρία πράγματα χρειάζεται να τους παρέχεις και δεν θα ζητήσουν οτιδήποτε άλλο από εσένα, δεν θα αρχίσουν να σου ζητούν πράγματα που δεν σου ζήταγαν ως χθες. Δεν θα σε κρίνουν, δεν θα ασχοληθούν με το αν είσαι έτσι ή αλλιώς, δεν θα απογοητευτούν από σένα, δεν θα ψάξουν να βρουν κάποιον άλλον καλύτερο, δεν θα τους πέσεις ποτέ λίγος, δεν θα κουραστούν από τη σχέση τους μαζί σου, δεν υπάρχουν μέσα τους προσδοκίες που δεν είσαι άξιος να εκπληρώσεις.
Μπαίνεις σε μια σχέση στην οποία η ανταλλαγή της αγάπης έχει εξαιρετικά λιγότερες απαιτήσεις και προϋποθέσεις. Δεν κινδυνεύεις ποτέ να ματαιωθείς, γιατί δεν είχες εξαρχής και κάτι το ξεχωριστό στα μάτια του. Έγινες ξεχωριστός επειδή του παρείχες και του παρέχεις τα δύο τρία πράγματα που χρειάζεται. Το σκυλί σου και το γατί σου σε αγαπάει όπως θα αγάπαγε οποιονδήποτε άλλον στη θέση σου.
Έξω από τη γλώσσα, έξω από τη σκέψη, πέντε βασικές σκέψεις – συναισθήματα – επιθυμίες, μηδέν εσωτερικές συγκρούσεις, μηδέν πολυπλοκότητα καταστάσεων, τα κατοικίδια είναι έμψυχες μικρομηχανές ανταλλαγής αγάπης. Η σχέση σου μαζί τους εγκαθιδρύεται σε μια βάση πνευματικής ανισότητας: σε αγόρασα ή σε υιοθέτησα, θα σε ταΐζω και θα σε πηγαίνω βόλτες και θα σε χαϊδεύω και θα σου λέω γλυκόλογα, κι εσύ θα με περιμένεις σπίτι και θα με αγαπάς για όλη τη ζωή σου, χωρίς τίποτα να μπορεί να διακινδυνεύσει την αγάπη σου, η σχέση μας δεν έχει να φοβηθεί ένα παρελθόν που όλα έμοιαζαν ιδανικά φτιαγμένα, δεν έχει να τρομάξει με ένα μέλλον που μοιάζει αβέβαιο, ή γκρίζο, ή υπερβολικά δεσμευτικό, ό,τι υπήρχε χθες, θα υπάρχει και αύριο, η σχέση μας είναι ένα διαρκές τώρα και εδώ, τι ωραίο πράγμα που είναι να αγαπάς, τι ωραίο πράγμα που είναι να αγαπιέσαι.
