Κείμενο: Κατερίνα Μόσχου [ΕΑΤpetit]
Στην ερώτηση γιατί σου αρέσει το καλοκαίρι, ένα παιδί, μάλλον, θα απαντήσει γιατί πάω στη θάλασσα και γιατί τρώω παγωτά. Το πρώτο επιχείρημα δεν αποτελεί προϋπόθεση για το δεύτερο, και είναι σίγουρο πως, στο μυαλό ενός παιδιού, αλλά και ενός μεγάλου, μπορούν να συνδυαστούν και τα δύο πολύ ευχάριστα για μια τέλεια καλοκαιρινή μέρα.
Αν σου είναι γνώριμη η εποχή του walkman και της κασέτας τότε σίγουρα ήσουν και εσύ ένα από τα πολλά παιδιά που μετρούσαμε τον αριθμό των παγωτών που τρώγαμε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο αριθμός των παγωτών ήταν πάντα μεγαλύτερος από των μπάνιων αφού συνήθως καταβροχθίζαμε δύο τη μέρα με το δεύτερο, το απογευματινό, να είναι πάντα το καλύτερο, εκτός βέβαια, αν μετρούσες τα μπάνια με το πόσες φορές βουτούσες στη θάλασσα οπότε ο αριθμός τους αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο.
Θυμάμαι την αγωνία που είχαμε στην αρχή κάθε καλοκαιριού, περιμένοντας τα καινούρια παγωτά και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη όταν δοκιμάζαμε εκείνο με τον χαρακτηρισμό «νέο». Στις αρχές του 1990, το μπακάλικο της γειτονιάς εξυπηρετούσε τις περισσότερες ανάγκες των μεγάλων και των μικρών μιας και δεν υπήρχε η πληθώρα των σούπερμακετ ούτε και τα ηλεκτρονικά καταστήματα που υπάρχουν σήμερα. Το ψυγείο με τα παγωτά είχε δεσπόζουσα θέση μέσα στο μαγαζί, με τα παιδιά να βουτάμε, στην κυριολεξία, μέσα στο ψυγείο για να φτάσουμε το παγωτό που είχαμε βάλει στο μάτι. Τις μέρες που το ψυγείο ήταν μισοάδειο, καραδοκούσαμε περιμένοντας το φορτηγό που θα το γέμιζε ξανά με παγωτά. Ως μεγάλοι πια, αναπολούμε τη γλυκιά ανάμνηση των απλών και όμορφων στιγμών εκείνης της περιόδου.
Η παιδική ηλικία είναι τόσο αγνή και ανάλαφρη που δημιουργεί στους ενήλικες το αίσθημα της νοσταλγίας και δικαιολογείται λόγω της διάθεσης για παιχνίδι, της ξεγνοιασιάς και της οπτικής της πραγματικότητας που, σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον, περιλαμβάνει απλές σκέψεις και συναισθήματα όπως να παίξω αυτό το παιχνίδι με τα παιδιά της γειτονιάς, να φάω το παγωτό που μου αρέσει ή να εκφράσω τη χαρά μου με μια αγκαλιά.
Η άγνοια που έχουν τα παιδιά για το πώς είναι η κατάσταση για τους μεγάλους, πρακτικά αλλά κυρίως συναισθηματικά, καθώς και η απουσία αποσκευών, όπως σοφά λέει μια φίλη μου, οδηγούν στην άποψη πως η παιδική ηλικία είναι η χρυσή εποχή. Τα παιδιά είναι χαρούμενα, χωρίς προφανή λόγο, γιατί είναι έμφυτη η τάση τους προς τη χαρά, την απλότητα και την καλή προαίρεση. Επιπλέον η αμεσότητα στην αναγνώριση των αναγκών τους, είναι γι’ αυτά λυτρωτική. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τους μεγάλους ως τους ήρωές τους, αν και ίσως τελικά, εκείνα είναι που ζουν περισσότερο στο παρόν και χαίρονται τη στιγμή, σε αντίθεση με τους ενήλικες που φλερτάρουν με το παρελθόν και αγωνιούν για το μέλλον.
Για εσένα που θυμάσαι το παγωτό ξυλάκι που είχε σχήμα πατούσας και θέλεις να ξαναζήσεις μια στιγμή χαράς φτιάχνοντας το δικό σου σπιτικό παγωτό, παρακάτω θα διαβάσεις μια απλή συνταγή για παγωτό ξυλάκι με φρέσκες φράουλες και επικάλυψη σοκολάτας υγείας.
Προετοιμασία 10 λεπτά, αναμονή 3-4 ώρες, μερίδες 4 ξυλάκια (4*90ml) (είναι απαραίτητο να προμηθευτείς θήκες παγωτού)
Υλικά για το παγωτό
250gr φρέσκες φράουλες (καθαρισμένες από τα κοτσάνια)
1 κουτί γάλα καρύδας (κονσέρβας όχι στη χάρτινη συσκευασία)
40ml σιρόπι σφενδάμου (περίου 4κς)
Υλικά για την επικάλυψη
50gr σοκολάτα υγείας
30ml λάδι καρύδας (περίπου 3κς)
Εκτέλεση
Πλένω καλά τις φράουλες και τις καθαρίζω από τα κοτσάνια και τις μεταφέρω στον πολυκόφτη όπου τις πολτοποιώ.
Στη συνέχεια προσθέτω το γάλα καρύδας (χωρίς το νερό που περιέχει η συσκευασία) και το σιρόπι σφενδάμου και πολτοποιώ μέχρι να γίνει ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
Μοιράζω το μείγμα στις ειδικές θήκες, προσθέτω το ξυλάκι και αποθηκεύω στην κατάψυξη για 3-4 ώρες.
Θα ξεκινήσω να ετοιμάζω την επικάλυψη 20-30 λεπτά πριν βγάλω τα παγωτά από την κατάψυξη. Τοποθετώ ένα μικρό κατσαρολάκι με νερό πάνω σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά και βάζω πάνω ένα μεταλλικό μπολ. Ρίχνω μέσα την κουβερτούρα κομμένη σε κομμάτια και ανακατεύω με μια σπάτουλα.
Μόλις λιώσει η κουβερτούρα απομακρύνω από τη φωτιά, προσθέτω το λάδι καρύδας και ανακατεύω καλά. Το μείγμα πρέπει να είναι ρευστό και όχι πολύ ζεστό (το αφήνω να κρυώσει αν χρειαστεί).
Μόλις περάσει ο χρόνος αναμονής βγάζω τα παγωτά από το ψυγείο και με ένα κουτάλι ρίχνω την επικάλυψη σε κάθε ένα από τα παγωτά και τα μεταφέρω στην κατάψυξη για 10 λεπτά ώστε να παγώσει η σοκολάτα.
Αφαιρώ τα ξυλάκια από το ψυγείο και τα αφήνω για περίπου 20 – 30 λεπτά πριν τα καταναλώσω!
