Ποιο είναι το τραγούδι που σ’ αρέσει να ακούς στο repeat τις μέρες των Χριστουγέννων; Ποιο είναι αυτό που σ΄αρέσει να σε συντροφεύει μπαίνοντας στο γιορτινό κλίμα, όποιο κλίμα είναι αυτό για τον καθένα και την καθεμία. Ή ποιο είναι αυτό που ακούς αλλά δεν θες να το ακούς…
Οι συντάκτες του ελc απαντούν και κάπως τελικά φτιάχνουν ένα playlist με τραγούδια…Χριστουγεννιάτικα ή και όχι.
old boy
Πιθανότατα δεν θα πρωτοτυπήσω, αλλά κι αυτό το διαρκές κυνήγι της πρωτοτυπίας νευρωτικά κενόδοξο είναι, ας ακουμπάμε καμιά φορά κι εκεί που ακουμπούν οι πολλοί, γιατί για κάποιο λόγο ακουμπούν εκεί, για κάποιο λόγο πάει εκεί αμέσως το μυαλό τους και κυρίως η καρδιά τους. Φοίβος Δεληβοριάς και «Χριστούγεννα / Κι εσύ τι θες απ’ τη ζωή μου ξανά / Με τα λαμπιόνια σου τα θανατερά / Και το φιλί σου πάντοτε αποδεκτό / Πώς σε μισώ / Θες να ‘σαι η ίδια και ν’ αλλάζω εγώ / Με θες προσωπικό σου δημιουργό / Μη λες πως μοιάζω με τον Ντόναλντ εγώ / Λάμπω εγώ / Μα μ’ ένα σπότλαϊτ που δε μου είναι αρκετό / Χριστούγεννα / Χωρίς αυτά ο χρόνος δεν ξεκινά / Βοσκούς μαζεύω, μάγους από μακριά / Γιορτάζω για ν’ αλλάξουμε οριστικά / Χρόνια πολλά / Χωρίς να προσποιούμαι τίποτα πια».
Κωστής Καλογρούλης
Μου είναι εμφανώς πιο εύκολο να διαλέξω ποιο είναι το χριστουγεννιάτικο τραγούδι που ΔΕΝ επιθυμώ να ακούω ή να με συνοδεύει οπουδήποτε: το All I want for Christmas is you της Mariah Carey. Το τραγούδι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1994, όταν ήμουν δευτέρα λυκείου. Σχεδόν τριάντα χρόνια δεν τα λες και λίγα. Όταν το ακούω, αμέσως προκαλούνται χημικές αντιδράσεις μέσα μου. Χρειάζομαι ηλεκτρολύτες, πραζόλες και Xanax για να μπορέσω να τις ελέγξω. Ταινίες, ραδιόφωνο, καφετέριες, μπαρ, πολυκαταστήματα, τηλεόραση, ο βομβαρδισμός έρχεται από παντού, κανονικό blitzkrieg, δεν υπάρχει κανένα μέρος που να μπορείς να κρυφτείς.
Είμαι σίγουρος ότι ακόμα και στο Άγιο Όρος, όπου δεν έχουν παρεισφρήσει ούτε θηλυκές γάτες, η Mariah όλο και θα έχει γλιστρήσει σε κάποιο τρανζιστοράκι τις άγιες εκείνες μέρες. Η πλύση εγκεφάλου με το τραγούδι της Μαράια μου προκαλεί φαντασιώσεις μεσαιωνικών βασανιστηρίων ως αμυντικό μηχανισμό, (προσπερνάω τον πειρασμό να αναφέρω τα εν λόγω βασανιστήρια λεπτομερώς), αλλά τελικά πρέπει να παραδεχθώ την ήττα μου. Το All I want for Christmas έχει πλέον γίνει ένα είδος φυσικού φαινομένου: κάτι σαν την ανατολή του ηλίου ή την παράταση στις φορολογικές δηλώσεις. Τουλάχιστον με μια metal διασκευή και δυο τρία μαλόξ και μπορεί να το αποδεχτώ.
Ελένη Κουτσιλαίου
Τα Χριστούγεννα δύο αταίριαστα, άσχετα τραγουδάκια κάνουν ερωτική εξομολόγηση το ένα στο άλλο. Μιλούν άλλη γλώσσα, το ένα είναι θλιμμένο και το άλλο χαρούμενο και πεταχτό. Δεν μπορούν να συναντηθούν πουθενά αλλού παρά μόνο στα Χριστούγεννα μου. Χορεύουν έναν αλλοπρόσαλλο ερωτικό χορό και μετά χωρίζουν «για πάντα» απογοητευμένα μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα που θα ξανασυναντηθούν σαν να είναι η πρώτη φορά.
– Fly me to the moon Let me play among the stars
– Είσαι μέσα μου σιωπή Είσαι η Ευρυδίκη Δεν μπορώ να’ ρθω ως εκεί μα σ’ αναζητώ
– Let me see what spring is like on A-Jupiter and Mars
– Τα δυο χέρια μου σου λένε Θα ‘ρθω να σε πάρω
-In other words, hold my hand In other words, baby, kiss me
-Θέλω να σε βρω να παραμιλάς Γύρω απ’ το νερό
-Fill my heart with song and let me sing forevermore You are all I long for All I worship and adore
-Μα τα μάτια μου κοιτούν μόνο μια σκιά Και δε μου μιλάς Και σ’ αναζητώ Θέλω να σε βρω να παραμιλάς
-In other words, please be true In other words, I love you
-Πόσο σ΄ αγαπώ Όταν σ΄αγαπώ
-Fill my heart with song
Let me sing forevermore
You are all I long for, all I worship and adore
-Κι ώσπου να σε βρω Θα σε κυνηγώ Από τη φυγή Σου ‘δωσε φιλί μέσα απ’ την πληγή μέσα απ’ τη φωνή Βγήκε η μουσική…
-In other words, please be true In other words In other words I love you
-Είσαι μακριά Είμαι εδώ κοντά […]Ήρθα ως εδώ Για να σε κοιτώ
Ζωή Λυμπέρη
Mariah Carey, Wham!, Michael Bublé, Δέσποινα Βανδή και Καίτη Γαρμπή θα κάνουν την εμφάνισή τους ως «βασικοί εκπρόσωποι του christmas spirit», είτε το θέλω είτε όχι. Είναι όμως και αυτές οι στιγμές, οι ίσως, κάπως απολογιστικές μέσα στον βομβαρδισμό από αναδρομές και αντίστροφες μετρήσεις, που τη σκέψη μου συνοδεύει η φωνή του Leonard Cohen, με τη χροιά που πάντα μου δημιουργεί το ίδιο συναίσθημα ανατριχίλας και ντύνει την ποίησή του δημιουργώντας μια σχεδόν απόκοσμη ατμόσφαιρα μέσα σε λίγα δεύτερα.
Στο ”Hallelujah” βρίσκω κάτι που με δυσκολία βάζω σε λέξεις. Δεν είναι τόσο οι στίχοι, όσο η αίσθηση. Αυτή η δόση ευγνωμοσύνης σαν φωτάκι που αναβοσβήνει, μπλεγμένη με ένα δέος (αυτό είναι ξεκάθαρα από τη φωνή του Cohen!) και μια κρυμμένη προσμονή, που με έναν τρόπο με ακολουθούν και χτίζουν το χριστουγεννιάτικο κλίμα στο μυαλό μου.
Hallelujah λοιπόν… για άλλη μια χρονιά που φτάνει στο τέλος της και για μια νέα που έρχεται…
Πέπη Νικολοπούλου
Το τραγούδι που θα με συνοδεύει πάντα στο αυτοκίνητο οδηγώντας για το πατρικό μου. Tο Driving Home for Christmas λοιπόν δυνατά από τον Chris Rea και την ευχή για λίγο χιόνι και αυτή τη χρονιά. Η φωνή του ανακουφιστική, ήρεμη, καθηλωτική. Το απόλυτο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.
Κατερίνα Παρρή
Τα Χριστούγεννα δεν είναι για μένα η αγαπημένη εποχή του χρόνου όπως λέει το άσμα “It’s the Most Wonderful Time of the Year”, ούτε η αγαπημένη μου γιορτή. Οπότε κάπως αναμενόμενα ένα τραγούδι που λάτρεψα να ακούω κάθε Χριστούγεννα είναι αυτό με τη φωνή του Φοίβου Δεληβοριά. Μου μίλαγε μέσα μου κάθε στίχος του τραγουδιού του σαν παρέα καλή, μελαγχολική αλλά που μ’ αρέσει να ακούω τι λέει ξανά και ξανά. Η χροιά της φωνής του Δεληβοριά με τα λόγια του σχεδόν ένα προς ένα ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα να ακούσω:
«Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Άι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά
Κι είν’ ένας πρώην Έλλην αριστερός
Ένας θνητός
Με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά
Και το ανοιξιάτικο κορίτσι ‘ μαμά
Πλακώνεται απ’ τη συνταγή την παλιά
Οι μυρωδιές θυμίζουν κάτι βαρύ
Κάποια πληγή
Που απλώς δε θέλουμε ν’ ανοίξει ξανά».
[Η αλήθεια είναι όμως ότι τα περσινά Χριστούγεννα, ήταν τα μόνα που δεν το άκουσα, γιατί άκουγα συνέχεια Τα Παιδιά Θέλουν Χορό από Pan Pan. Ποιος ξέρει έτσι είναι και τα τραγούδια, συνήθειες που μπορεί κάποια στιγμή και ν’ αλλάξουν. Το θέμα είναι να μην σταματήσουμε να ακούμε …τραγούδια. Δυνατά.
[repeat…]
Μύριαμ Παρασκευοπούλου
XOXOΧΟ MEΡΙ ΚΡΙΣΤΜΑΣ ΕΒΡΙ ΟΥΑΝ ! Φανταστική εποχή ε; Δέντρα, μπάλες, χρυσόσκονη, λαμπιόνια. Λαμπιόνια παντού. Μελομακάρονα ή Κουραμπιέδες; Μελομακάρονα μέχρι να σβήσει ο ήλιος είναι η σωστή απάντηση και η απορία: γιατί δεν τα φτιάχνουμε όλο τον χρόνο με βαραίνει όσο περνούν τα χρόνια όλο και περισσότερο. Ωστόσο θέλω να σας πω πως αυτή την περίοδο που όλα είναι στολισμένα τόσο όμορφα, δεν στρέφομαι στην εποχιακή τάση της τέχνης, γιατί το θεωρώ τόσο ψυχαναγκαστικό όσο και το κόκκινο βερνίκι στα νύχια. Έτσι λοιπόν βρίσκω ευκαιρία να κάνω πράγματα που δεν προλαβαίνω λόγω έλλειψης χρόνου στην καθημερινότητά μου. Αρχίζω σίγουρα από ένα βιβλίο. Φέτος θα είναι η βιογραφία του Bono των U2 από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Σίγουρα απολαμβάνω μια θεατρική παράσταση, βασικά ανυπομονώ να δω θέατρο την περίοδο των Χριστουγέννων. Έπειτα είναι αυτή η φανταστική εποχή που ετοιμάζω τις λίστες με τις καλύτερες μουσικές του χρόνου. Αγαπημένη συνήθεια, γιατί μαζί με την ανάκληση της μουσικής ανακαλώ και στο μυαλό μου συναισθήματα που έχω συνδυάσει με αγαπημένα κομμάτια! Και η μουσική συνδυασμένη με συναίσθημα δεν κάνει ποτέ λάθος γι’ αυτό που ο ανθρώπινος παράγοντας σε έκανε να νιώσεις. Οπότε ο απολογισμός γίνεται λιγότερο ψυχαναγκαστικός και περισσότερο συνειδητός. Όπως πρέπει να είναι κάθε απόρριψη κακής ενέργειας και δυσλειτουργικότητας του μεσοδιαστήματος από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ωστόσο δεν θα πω ψέματα, η Mariah Carey και το “All I Want For Christmas” έρχεται και με βρίσκει παντού και παντού το χορεύω και το τραγουδάω! Κάτι που θα κάνουν σίγουρα και τα δισέγγονα μου! Και για να σας βάλω λίγο στο κλίμα “I don’t want a lot for Christmas there is just one thing I need …” Δικό σας! Επίσης μιας και το alter ego μου έχει όνομα Local Music Alert, ο δικός μας Σπύρος Εξάρας και διεθνούς φήμης κιθαρίστας της τζαζ, το 2021 κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό χριστουγεννιάτικο ΕP με τίτλο “The Magic of Christmas” και από τότε έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια! Σας καλώ να το ακούσετε και να το βάλετε και εσείς στα αγαπημένα σας!
Στέλιος Παρρής
Χρόνια πολλά πολλά προχού η Βανδή πάθει παράκρουση και αρχίσει να βλέπει τον Άη Βασίλη να της χαμογελάει και η Καίτη λιώσει στον αργαλειό να υφαίνει τούλι για τον μικρό Χριστούλη μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα ξεχασμένο δασος, υπήρχε ένα μακρινό χωριουδάκι. Εκεί ζούσαν κάτι μικροσκοπικά πλασματάκια που τα λέγανε Στρουμφ, ήταν γεμάτα χαρά και καλοσύνη. Στο ίδιο δάσος όμως ζούσε κι ο Δρακουμέλ ένας κακός μάγος. Αν λοιπόν καποια φορά βρεθείτε σ’ αυτό το δάσος σίγουρα θ’ ακούσετε τον Δρακουμέλ να φωνάζει ωωω πόσο σας μισώ απαίσια μικρά Στρουμφάκια κι αν είσαστε καλά παιδάκια ίσως δείτε και τα Στρουμφάκια.
Αν πάλι είσαστε σα και μένα θα τ’ ακούτε κιόλας να σας τραγουδάνε «Κάτι συμβαίνει αλλά τί /ποιος θα μας πει; στον δίσκο και κασέτα που είχα λιώσει και συνεχίζω να λιώνω κάθε Χριστούγεννα. Τα «Καλά Χριστούγεννα με τα Στρουμφ» του 1985 που έδωσε διαχρονικές επιτυχίες όπως το: όχι δεν θα κοιμηθώ/ πείσμωσα το βράδυ αυτό/ άγρυπνο θα καρτερώ «Αϊ Βασίλη θα σε δω» ή το «Πέφτει Χιόνι Απαλά» ειν τα τζαμια θολά/ μα γω στο δρόμο κοιτώ. Σουξέ που σπάσανε τα παιδικά δωμάτια όπως το: «Στρουμφοδώρο Σ’ αγαπώ» είναι μέρα χαράς τα Χριστούγεννα για να μας/ δινουν δώρα παίρνουν δώρα/ πάρε αυτό, ευχαριστώ!/ όλο το στρουμφοχωριο γέμισε χαρα, δωράκια και γλυκά.
«Χιόνισε χιόνισε στο στρουμφοχωριό» ρίξε ξύλα στη φωτιά κάνει κρύο τσουχτερό/ ήρθαν τα Χριστούγεννα στρουμφοφίλε σ’ αγαπώ και γω σας αγαπώ ρε στρουμφάκια κι ας εχω φτάσει 44 χρονών. Τραγούδια με μηνύματα δυνατά όπως το: Δίνω γω «Βοήθησε και συ» βάλε ξύλα στη φωτιά να καίει/ λίγη αγάπη εσύ, λιγο γέλιο εγώ/ γέμισε δώρα το στρουμφοχωριό. «Ω Έλατο» δεν θέλω να θυμώσεις/ τα φετινά χριστούγεννα θα μείνεις πάνω στα βουνά/ ω έλατο ω έλατο δεν θέλω να θυμώσεις/ καραβάκι θα στολίσω και στο δάσος θα σ’ αφήσω/ να σε βλέπω από μακριά άσπρη στρουμφοζωγραφιά, ναι είχε και οικολογικά μηνύματα ο δίσκος αυτός. «Στρουμφομέρα πρώτη μέρα» στρουμφομέρα της χαράς/ στρουμφομέρα της αγάπης πρώτη μέρα της χρονιάς/ γέρο χρόνε έχε γεια, νέος χρόνος αρχινά.
Σήμερα που τα στρουμφόσπιτα μας είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες μαζί με τις προσδοκίες μας για καλύτερο μέλλον εξακολουθώ να λεω δεν πειράζει κι αναρωτιέμαι αν πραγματικά θα ‘ρθει άσπρη στρουμφομέρα και για μας. Κλείνω με το σουξέ του δίσκου γροθιά στον καταναλωτισμό «Στρουμφίζει καινούργιος χρόνος» στρουμφοχρόνια πολλά/ τι δώρο να βρω; αυτό ειναι μικρό/ κι εκείνο μεγάλο και λίγο ακριβό/ μα πάντα μπορείς μια λύση να βρεις / τα στρουμφ τραγουδάνε και συ θα σκεφτείς. Στρουμφίτες και Στρουμφάκια μου που διαβάζετε όλες αυτές τις γραμμές στρουμφοχρόνια πολλά με υγεία σας εύχομαι μέσα από την ενήλικη στρουμφοκαρδιά μου.
Nίκος Γρυλλάκης
Παρότι δεν έχει καμία σχέση με τα Χριστούγεννα, το “There is a light that never goes out” των The Smiths και η αίσθηση που μου προκαλεί, είναι ό,τι πιο Χριστουγεννιάτικο μπορώ να σκεφτώ. Τα Χριστούγεννα, μέσα στη φασαρία τους, την ένταση, το φως, τα χρώματα, τις μυρωδιές και τον αποσυντονισμό, ίσως έχουν και μια πολύ βαθιά μελαγχολία. Οι άνθρωποι που θα θέλαμε να είναι μαζί μας αλλά για κάποιον λόγο είναι μακριά μας, η προσωπική μοναξιά του καθενός μέσα στην ανάγκη όλων για ένωση και επικοινωνία, τα προβλήματα που για λίγο μπαίνουν σε παύση αλλά συνεχίζουν να είναι εκεί, όλα αυτά μαζί κάπως γίνονται πιο έντονα τις μέρες των γιορτών και κάπως όμως τα ξεχνάμε. Είναι λίγο σαν αυτό το τραγούδι:
Take me out tonight
Where there’s music and there’s people
And they’re young and alive
Driving in your car
I never, never want to go home
Because I haven’t got one anymore
Take me out tonight
Because I want to see people
And I want to see lights
Τα φώτα που αναβοσβήνουν και σε τυφλώνουν, η ζωή που στη διάρκεια των γιορτών πρέπει σχεδόν αναγκαστικά να είναι πιο ευχάριστη -και για λίγο μάλλον είναι- οι φωνές, οι άνθρωποι που μαζεύονται και το κρύο. Υπάρχει ένα φως που δεν σβήνει ποτέ -ειδικά τα Χριστούγεννα.
