Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Μέσα από το Τζάμι ,Τρεις Πράξεις» του Χρήστου Μπάρμπα, συνεχίζει τις προβολές και αυτή την Κυριακή 10 Απριλίου 2022 στον κινηματογράφο Δαναό στις 16:45.
Την άνοιξη του 2020 όταν ανακοινώθηκε το καθολικό lockdown στην Ελλάδα, σε ένα γηροκομείο της Αθήνας, ασθενείς και προσωπικό αποφάσισαν από κοινού να κλειστούν για δύο μήνες μέσα στη μονάδα ώστε να προστατευτούν οι ηλικιωμένοι φιλοξενούμενοι. Ο σκηνοθέτης της ταινίας με τον διευθυντή φωτογραφίας, έζησαν εκεί για τρεις εβδομάδες και κατέγραψαν την ζωή αυτού του εγκλεισμού, όπου ο κόσμος των ηλικιωμένων ανθρώπων δείχνει υπερβατικός και ακυρώνει τον χρόνο.
Ο Χρήστος Μπάρμπας «Μέσα από το Τζάμι, Τρεις Πράξεις» μας μιλάει για τη νέα του ταινία και μας προτείνει για 83 λεπτά να ντυθούμε με τον μανδύα του χρόνου:
«Όταν γερνάς μετράς τις μνήμες όχι τα χρόνια γιατί εσύ είσαι πλέον ο Χρόνος. Οι φυλακισμένοι μαζί με τους γέροντες είναι εξόριστοι της κοινωνίας.
Η πανδημία φυλάκισε και εμάς, χρειαστήκαμε δελτία εξόδου από τον κατ’ οίκον περιορισμό μας για μια ανάσα στην πόλη, αρκέστηκαν τα σώματα μας σε πολύ λιγότερες κινήσεις, ζούσαμε τους περιορισμούς που έχουν οι ηλικιωμένοι σε αυτά. Την Άνοιξη του 2020, ένα γηροκομείο στον Άγιο Στέφανο θα σφράγιζε κυριολεκτικά τις πόρτες του για να προστατευτεί από τον ιό.
Ζήτησα να κλειστώ μαζί τους. Εκεί, μπόρεσα όταν βλέπω έναν γέροντα, να διακρίνω τον νέο άνθρωπο που κατοικεί σε ένα σώμα που παραπαίει. Πίσω από τις ρυτίδες και την ακαμψία, ο νέος αυτός θα σου φανερωθεί, αρκεί να νιώσει ότι τον αντικρίζεις ως κανονικό και όχι μιας ξεχωριστής κατηγορίας άνθρωπο.
Όσους μεγάλους ανθρώπους και να ρωτήσεις θα σου πουν ότι αυτό που τους λείπει είναι η επαφή και το χάδι. Όμως μας τρομάζει το γήρας, μας απωθεί γιατί μας αφορά με πιο άμεσο τρόπο ακόμα και από το μοιραίο, γιατί το γήρας είναι εικόνα μας σε κάμποσα χρόνια από τώρα. Και ενώ εξυμνούμε σχεδόν τον θάνατο, του δίνουμε “πρόσωπο” ακόμα και φωνή, δεν υπάρχουν τραγούδια για το γήρας, είναι λίγα τα ποιήματα.
Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται την ποιητική πλευρά του ρεαλισμού. Η κάμερα κοίτα κατά μέτωπο το θέμα της, όποια και να είναι η κατάστασή του. Δεν υποτάσσεται στη θλίψη ούτε εκβιάζει το συναίσθημα, μας ωθεί να εξοικειωθούμε με τα χαρακωμένα πρόσωπα και πλέκει το νήμα μιας εναλλασσόμενης διάθεσης ανάμεσα στη λύπη, τη χαρά και την κατανόηση.
Το “Μέσα από το Τζάμι, Τρεις Πράξεις”, θέλει να είναι ένας ύμνος για τη ζωή, ειπωμένος από εκείνους που είναι φτιαγμένοι από την ίδια τη ζωή.»
Το ντοκιμαντέρ έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ έχοντας αποσπάσει τις διακρίσεις:
1ο Βραβείο Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους στο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, DocFest 2021
Βραβείο Κοινού Fischer Ελληνικής Ταινίας Μεγάλου Μήκους στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 2021.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Παρατήρησης, στο BaNeFF Στοκχόλμης, 2021
