Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου

Ζάκυνθος 1831. Η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου ζει φυλακισμένη στο σπίτι της. Απομονωμένη, διαβάζει και προσπαθεί με πάθος να μορφωθεί. Γράφει για να επικοινωνήσει, για να καταγγείλει, για να υπάρξει.
Ένα γραφείο, ένα βιβλίο, σιωπές-λέξεις, σιωπές-γραφές…

Με αφορμή τα κείμενα της «πρώτης ελληνίδος πεζογράφου», ένας μονόλογος με λέξεις και κινήσεις.
Το κινητικό «λεξιλόγιο» που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι αυτό της τεχνικής του Etienne Decroux (1898-1991), Mime Corporel, μιας τεχνικής που στηρίζεται στην εκφραστικότητα του σώματος του ηθοποιού.