Πέρασε γρήγορα αυτός ο Σεπτέμβριος ή έχω εγώ αυτήν την αίσθηση; Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να του δώσω χώρο και χρόνο αν όχι να γίνει φίλος μου, τουλάχιστον να μην με ενοχλεί αφόρητα. Συνέχισα βέβαια να αμφιταλαντεύομαι συναισθηματικά μεταξύ ψυχικής ηρεμίας και ενοχών που πήγαζαν από αυτήν, σε αντίθεση με όλα αυτά που ζούμε κάνοντας για ακόμη μια φορά τρισάγιο στην κοινή λογική η οποία έχει αφανισθεί από αυτήν την χώρα! Προφανώς και αυτό δεν είναι ένα κείμενο μέσα στο οποίο θα διαβάσετε πως «από τύχη ζούμε σε αυτή τη χώρα», αλλά έλα που συμβαίνει και κάθε μέρα το συναισθηματικό rollercoaster είναι ένα level ανώτερο.
Ευτυχώς η μουσική έσωσε για ακόμη μια φορά την ψυχή μου και αυτόν τον Σεπτέμβρη άκουσα πολλή μουσική! Εντάξει, κάποια ήταν χρωστούμενα του Αυγούστου, αλλά αυτό ήταν ένα σιωπηλό deal που είχαμε μεταξύ μας από την προηγούμενη λίστα. Το θερινό μουσικό ηλιοστάσιο ολοκληρώθηκε και ο μεγάλος αττικός ουρανός μας έκανε το χατίρι να ξεκινήσουμε τις νέες μας σπονδές στο βωμό της φθινοπωρινής ισημερίας. Μα τι συναίσθημα αυτό που αναδύεται από μέσα μας στις συναυλίες! Τι δύναμη που έχουμε όλοι μας εκείνη την ώρα! Άλλος ένας κύκλος λοιπόν γύρω από τον ήλιο και αυτή είναι η πρώτη σπονδή με όλες τις νέες κυκλοφορίες αλλά και τα αυτόφωτα λοκάλια μου, που έκαναν για ακόμη μια φορά την περιστροφή να αξίζει.
Ξεκινάω με την ξένη δισκογραφία και με τον εκπληκτικό δίσκο των Chemichal Brothers “For That Beautiful Feeling”. Και ναι είναι υπέροχο το συναίσθημα που σου δημιουργεί αυτός ο δίσκος! Πόση καλλιτεχνική αρτιότητα μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα lp; Οι Chemichal Brothers κατάφεραν να την χωρέσουν ολόκληρη και σίγουρα να έχουν αφήσει και κάτι απ’ έξω. Αγάπησα από το πρώτο άκουσμα το “Fountains” ενώ μονολογούσα «πείτε με τρελή είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς»! Τώρα που το γράφω όμως νομίζω πως έχουμε στα χέρια μας άλλο ένα all time classic.
H Róisín Murphy και ο Dj Koze έφτιαξαν μαζί έναν εξαιρετικό δίσκο με τίτλο “Hit Parade”! Συγκεκριμένα η Róisín αποκάλυψε πως τον έγραφαν παράλληλα με τον iconic δίσκο της “Róisín Machine” αλλά περισσότερο ως χόμπι…! Δεν γνωρίζω αν κάποιος μπορεί να δημιουργήσει από χόμπι ένα αποτέλεσμα τέτοιου επιπέδου ή αν τελικά έχουμε υποβαθμίσει πολύ την λέξη χόμπι ή αν ακόμα ακόμα οι καλλιτέχνες που καταπιάνονται με κάτι δεύτερο στα πλαίσια του “having fun” ενδεχομένως δεν μπορούν να αψηφήσουν το επίπεδο τους. Όπως και να έχει το “Hit Parade” είναι ένας δίσκος ολοκληρωμένος και προσεγμένος στην λεπτομέρεια και φυσικά θα σου κρατήσει συντροφιά από το πολύ γλυκό “CooCool”, το disco pop ρυθμό του “The House”, το ατμοσφαιρικό “Fader”, μέχρι το dance “Can’t Replicate”.
Τον δίσκο της ολοκλήρωσε και η Jorja Smith με τίτλο “Falling or Flying”. Μου άρεσε πολύ η συνοχή και η ροή του αυτού του άλμπουμ, χωρίς να μένει σε ένα στυλ ενώ ταυτόχρονα θεωρώ την Jorja Smith πολύ ανανεωμένη παραγωγικά πιάνοντας τον ρυθμό του τώρα. Αγαπημένα το ομώνυμο “Falling or Flying”, το “Try Me”, το “GOGOGO”, το “Broken Is the Man”, το “What if my heart beats faster?”.
Πολύ ενδιαφέρον βρήκα και το νέο ep της Tash Sultana με τίτλο “SUGAR EP.” Με το “You People Freak Me Out” να με κάνει να νιώθω λιγότερο μόνη και όλο το soulful κλίμα να με κάνει να πατάω το repeat.
Για το επόμενο ντουέτο που έσκασε στα αυτιά μου το πρωινό της Παρασκευής, 8:25 περπατώντας στην Βουλιαγμένης δεν ξέρω τι να πω. Τι να πει κανείς άλλωστε για τον Mick Jagger και τους Rolling Stones που ροκάρουν της ψυχές μας εδώ και 61 χρόνια! Ασύλληπτο νούμερο, ασύλληπτο και το μέγεθός τους. Τι γίνεται όμως όταν η Lady Gaga τους συναντά στο νέο τους single “Sweet Sounds Of Heaven”; Εμείς οι θνητοί πιστεύουμε στην ύπαρξη του παραδείσου! Και οκ ο Mick είναι αυτό που είναι, έχει καταγραφεί στο dna του ανθρώπου και διαιωνίζεται. Αλλά η Lady Gaga….. η Lady Gaga είναι ό,τι μεγαλύτερο έχουμε αυτή τη στιγμή στο μουσικό χωροχρόνο μας. Τέλος και τελεία.
Ένοχη απόλαυση του μήνα ο νέο δίσκος του Diddy, “The Love Album”, προτείνω να τον ακούσετε με παρέα βγάζει περισσότερο νόημα!
Πάμε τώρα στα αυτόφωτα λοκάλια μου! Ξεκινάω με τους Man Called Shadow και το υπέροχο soundtrack που έφτιαξαν για την τηλεοπτική σειρά «Παραλία». Το άκουγα για ημέρες και εκτός του ότι είναι εξαιρετική η αποτύπωση της εποχής μουσικά, αυτό που μου άρεσε ήταν πως ο ήχος της κολεκτίβας αυτής έχει μέσα της εκ προοιμίου και τον ήχο μιας χίπικης παραλίας αλλά και τις φωνές για να το καταφέρουν! Και ο Alex Syd που εκτός από φωνή μαζί με τον Quasamodo υπογράφουν στίχους και μουσική στα κομμάτια αλλά και η Thalia και ο Phil Diamond σε οδηγούν σε κάνουν να βιώσεις κάθε νότα κάθε στίχο! Αγαπημένο το “Wildflower”.
Η HAN NAH μετά το πολύ καλό “8” , επιστρέφει με το νέο της single “leo” σε μουσική και στίχους δικούς της και παραγωγή του Soulvibe Cuts. Πολύ ωραία συνεργασία, πολύ ωραίες οι κιθάρες για τις οποίες επέμενε ο Soulvibe να υπάρχουν μέσα στο κομμάτι! Πιστεύω πολύ στο ταλέντο της HAN NAH aka Άννα Στεφάνου, αλλά θέλω να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα και να πάει την τέχνη της εκεί που αξίζει και στις δύο. Ξέρω πως η φλόγα υπάρχει μέσα της!
