Το θέατρο Shakespeare’s Globe, αντίγραφο του ανοιχτού σαιξπηρικού θεάτρου στο Λονδίνο, που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1997, προειδοποίησε ότι ενδέχεται να μην επιβιώσει από την καραντίνα που επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας, αν δεν λάβει βοήθεια από το κράτος.
Το θέατρο εκτός από παραστάσεις, ερευνά την αγγλική δραματουργία και το κλείσιμό του θα είναι ένα αληθινό πλήγμα στην παράδοση αιώνων που έχει δημιουργήσει. Το σημερινό Shakespeare’s Globe είναι το θέατρο αντίγραφο του παλιού Globe Theatre και χτίστηκε, μερικά μέτρα μακριά από τη θέση του πρώτου κτιρίου
Το 1599 στο Λονδίνο χτίστηκε το θέατρο με το όνομα Globe Theatre, το οποίο συνδέθηκε με τον ίδιο τον Shakespeare και τη θεατρική του ομάδα, την Lord Chamberlain’s Men. Ο Richard Burbage και ο αδερφός του Cuthbert Burbage, ο William Shakespeare, o John Heminges, o Augustine Phillips και ο Thomas Pope ήταν οι ηθοποιοί που ίδρυσαν το θέατρο, στο οποίο ανέβηκαν πολλές παραστάσεις του Σαίξπηρ. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την πρώτη παράσταση που ανέβηκε με άλλους να υποστηρίζουν ότι ήταν ο «Ερρίκος Ε΄» και άλλοι πως ήταν ο «Ιούλιος Καίσαρ».
Στις 29 Ιουνίου του 1613, ενόσω παιζόταν ο «Ερρίκος Η΄» το θέατρο πήρε φωτιά. Ένα θεατρικό κανόνι που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της παράστασης, έκαψε τα ξύλινα δοκάρια και την αχυροσκεπή του θεάτρου και ο μοναδικός φλεγόμενος θεατής σβήστηκε με μπύρα που το κοινό κατανάλωνε εν ώρα παράστασης. Την επόμενη χρονιά το θέατρο οικοδομήθηκε ξανά στο ίδιο σημείο.
Οι ηθοποιοί σύμφωνα με τους Πουριτανούς της εποχής ήταν ελαφρών ηθών, κακής φήμης και το θέατρο ως ιδέα ήταν επικίνδυνο για την εξουσία για την έκλυση των ηθών, ενώ οι ηθοποιοί θεωρούνταν απατεώνες. Με ένα διάταγμα του 1642 κλείνουν όλα τα θέατρα του Λονδίνου και πέρασαν δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια μέχρι την άρση του διατάγματος και την επαναλειτουργία των θεάτρων.
Μελετώντας τα αρχιτεκτονικά απομεινάρια του Globe Theatre, ένα νέο θέατρο χτίζεται για να συνεχίσει την παράδοση και τη συγγραφική και θεατρική κληρονομιά του Σαίξπηρ. Στη νότια όχθη του Τάμεση, πολύ κοντά στην παλιά του θέση υποδέχεται κάθε χρόνο πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες που βλέπουν παραστάσεις, μελετούν στη βιβλιοθήκη και τα αρχεία του.
Παρόλη τη βοήθεια του κράτους ώστε να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, το θέατρο χρειάζεται μια γενναία βοήθεια ύψους 5 εκατομμυρίων λιρών, ποσό που αντιστοιχεί στο 20% του ετήσιου κύκλου εργασιών του, προκειμένου να μείνει ανοιχτό. Καλλιτέχνες και πολιτικοί υποστηρίζουν ότι θα ήταν τραγωδία να υποκύψει στον κορονοϊό ένας «εθνικός θησαυρός», όπως αποκαλούν το θέατρο, ενώ επισημαίνουν το αβέβαιο μέλλον πολλών θεάτρων σε ολόκληρη τη χώρα.
