Ο Δάφνις Κόκκινος διορίστηκε στη θέση του διευθυντή της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης (ΚΣΟΤ), όπως ανακοίνωσε η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη. Η προκάτοχός του, Βίκυ Μαραγκοπούλου, της οποίας η θητεία έληξε στις 3 Ιουλίου, είχε υποβάλλει την παραίτησή της για προσωπικούς λόγους.
Διεθνούς φήμης χορευτής και βασικό στέλεχος της ομάδας του θεάτρου Tanztheater Wuppertal της Πίνα Μπάους, ο Δάφνις Κόκκινος «είναι μια πολύ καλή μεταγραφή από το εξωτερικό και δείχνει ότι υπάρχουν Έλληνες που αγαπούν τον ελληνικό πολιτισμό», είπε η υπουργός Πολιτισμού στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.
Ο Δάφνις Κόκκινος γεννήθηκε το 1965 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι από το 1993 χορευτής του Tanztheater Wuppertal Pina Bausch. Ήταν βοηθός της Pina Bausch από το 2002 μέχρι τον θάνατό της το 2009 και εργάζεται ως χορευτής και σκηνοθέτης πρόβας για το Tanztheater Wuppertal Pina Bausch. Ξεκίνησε τις σπουδές του στον χορό και το θέατρο στο Θέατρο Νέων Κρήτης και στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.
Από το 1989 έως το 1992 χόρευε για το Folkwang Tanzstudio, υπό τη διεύθυνση της Pina Bausch.
Ως χορευτής του Tanztheater Wuppertal Pina Bausch έχει συμμετάσχει σε πολλά έργα, όπως Iphigenie auf Tauris, Le sacre du printemps, Blaubart, Komm tanz mit mir, Kontakthof, Arien, Keuschheitslegende, 1980, Bandoneon, Nelken, Auf dem Gebirge hat man ein Geschrei gehört, Two Cigarettes in the dark, Viktor, Ahnen, Palermo Palermo, Tanzabend II, Das Stück mit dem Schiff, Nefes, Masurka Fogo, Vollmond, Sweet Mamboo, Ten Chi, Fensterputzer, Danzon κ.λπ.
Επιπλέον, συμμετείχε ως ερμηνευτής στην ταινία του Pedro Almοdovar Hable con Ella και του Wim Wender Pina, ενώ χορογράφησε την τουρκική ταινία χορευτής Zenne.
Δραστηριοποιείται σε διεθνή κλίμακα ως καθηγητής χορού και έχει πραγματοποιήσει πολλά εργαστήρια σε Ελλάδα, Τουρκία, Κορέα, Ιταλία, Σουηδία, Χιλή, Βραζιλία, Λιθουανία.
Ο τίτλος του πρώτου σόλο έργου του Addio Addio Amore –Ένα κομμάτι για την Pina, είναι αφιερωμένος στην Pina Bausch. Πρόσφατα χορογράφησε το έργο Lamento για την Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Το τελευταίο του έργο είναι η Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Στραβίνσκι για το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
