Κάπου ανάμεσα στα Ομηρικά έπη, στα anime και στην αρχαία Ασσυρο – Βαβυλωνιακή λογοτεχνία, ένας μικρός μαθητής της Β΄ Γυμνασίου του κολλεγίου Ανατόλια, ο Μάνος Ταρπινίδης, αλίευσε υλικό και έμπνευση, για να συγγράψει μια ξεχασμένη ιστορία ενός αδικημένου ημίθεου, του Χαμπάμπα, ο οποίος αφήνει πίσω του την ουτοπική κατοικία των θεών, για να έρθει αντιμέτωπος με τα προβλήματα του κόσμου των θνητών, την καταστροφή της φύσης, την αλαζονεία της εξουσίας και τις ανισότητες της ανθρώπινης κοινωνία.
Στο έργο του Μάνου Ταρπινίδη «Χαμπάμπα, ο φύλακας του Δάσους», η λογοτεχνία απαγκιστρώνεται από τον χώρο και τον χρόνο που δημιουργήθηκε και αποκτά τη ματιά ενός σύγχρονου έπους, για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, που επιθυμούν να συναντηθούν με τους εφηβικούς προβληματισμούς για τη στάση του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στο συνάνθρωπο, στην κοινωνία και στη φύση. Ο αναγνώστης αφουγκράζεται ξεκάθαρα τις απόψεις του νεαρού συγγραφέα για τη δικαιοσύνη, το σεβασμό, τη συμπόνια και την ειλικρίνεια και έρχεται σε επαφή με την αξία της ψυχικής αντοχής, που δίνει η αίσθηση της εκτέλεσης ενός υψηλού καθήκοντος.
