Η Αλίσια Αλόνσο, η μπαλαρίνα και χορογράφος με την 75χρονη καριέρα που καθιέρωσε το μπαλέτο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών. Εκπρόσωπος του Εθνικού Μπαλέτου της Κούβας δήλωσε ότι πέθανε σε νοσοκομείο της Αβάνας. Ήταν γνωστή για τις ερμηνείες της ως Ζιζέλ και ως Κάρμεν.
Η Αλόνσο ήταν η ιδρύτρια και διευθύντρια του Εθνικού Μπαλέτου της Κούβας. Από τη δεκαετία του 1940, ήταν μέλος του American Ballet Theatre και ερμήνευσε έργα χορογράφων όπως των Τζορτζ Μπαλανσίν, Άντονι Τιούντορ, Μικαϊλ Φοκίν και Άγκνες Ντι Μίλι, ενώ η μακροχρόνια συνεργασία της με τον Igor Youskevitch ήταν τόσο πετυχημένη που θεωρείται συγκρίσιμη με το θρυλικό «ζευγάρι» Μαργκότ Φοντέιν και Ρούντολφ Νουρέγιεφ.
Έχει χαρακτηριστεί ως “prima ballerina assoluta”, χαρακτηρισμός που θεωρείται ο υψηλότερος για γυναίκες μπαλαρίνες.
Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1920, και ξεκίνησε τις σπουδές της στο χορό το 1931. Στην ηλικία των 16 μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν και παντρεύτηκε τον χορευτή και χορογράφο Φερνάντο Αλόνσο κατά τη διάρκεια του 27χρονου γάμου τους, το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, το μοναδικό παιδί της Αλίσια Αλόνσο.
Η Αλίσια Αλόνσο ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα της το 1938 στο Μπρόντγουεϊ. Από το 1940 ήταν μέλος του American Ballet Theatre of New York, όπου και παρέμεινε για 16 χρόνια.
Η καριέρα της απογειώθηκε όταν χόρεψε ως πρίμα μπαλαρίνα σε ρομαντικές και κλασικές παραστάσεις σε Ευρώπη και Αμερική, όπου και συνεργάστηκε με τους Τζορτζ Μπαλανσίν και Μικαϊλ Φοκίν. Το 1948 ίδρυσε το «Μπαλέτο Αλίσια Αλόνσο» στην Αβάνα και λίγο αργότερα δημιούργησε τη δική της ακαδημία μπαλέτου. Το 1959, με τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης, άλλαξε το όνομα της ακαδημίας της σε «Εθνικό Μπαλέτο Κούβας».
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της ξεκίνησε να έχει προβλήματα στην όραση και λόγω αυτού χόρεψε τους πιο διάσημους ρόλους της σχεδόν τυφλή, οδηγούμενη από τον εκάστοτε παρτενέρ της και τα φώτα της σκηνής. Αν και έβλεπε πια μόνο σκιές και φώτα, χόρευε μέχρι και τα 70 της, μέχρι που το 1995 παραιτήθηκε.
