Νίκος Παπαδόπουλος

Στην πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Α.Δ. ο Νίκος Παπαδόπουλος παρουσιάζει μία σειρά έργων σε χαρτί που έχουν ως κοινό τόπο τη φύση. Είτε ως κήπος, είτε ως εξοχή, είτε ως στοιχείο που φύεται απρόσμενα και σχεδόν παρασιτικά μέσα στον αστικό ιστό, τα τοπία του Παπαδόπουλου αναπτύσσονται πάνω στις λευκές επιφάνειες με έναν τρόπο αντιφατικό -ελειπτικά αλλά και πλήρη-, όπως και η συνεχής πάλη του ανθρώπου με τη φύση, που συμπυκνώνει το αίτημα του να τη δαμάσει, να την περιορίσει, να της επιβληθεί και στη συνέχεια ορίζει την επιθυμία του να την οικιοποιηθεί, να την καλιεργήσει, να επιστρέψει ξανά σ’ αυτήν.

Πεδίο έρευνας για τον Παπαδόπουλο είναι η ζωγραφική επιφάνεια και πάνω ακριβώς σε αυτήν ξεδιπλώνει τις σκέψεις του, αποτέλεσμα παρατήρησης, μελέτης και τέλος σχολιασμού. Σε μία εποχή ασφυκτικά γεμάτη από φθαρμένα σύμβολα και κώδικες μη προσιτούς και αναγνώσιμους πια, ο Παπαδόπουλος επανεξετάζει την παραγωγή της εικόνας, παραχωρόντας χώρο στο λευκό και εξετάζοντας ξανά και ξανά, από κοντά αλλά και από αποστάση, τις εκδοχές της ίδιας σκηνής προκειμένου να βρεθεί μια ομοιότητα μεταξύ της αλήθειας και της υποκειμενικότητας.