“Το Λούβρο και οι επισκέπτες του”

  O Alécio de Andrade (1938-2003). για 39 συνεχόμενα χρόνια επισκεπτόταν διαρκώς τις συλλογές του Μουσείου του Λούβρου και φωτογράφιζε τις αντιδράσεις των επισκεπτών μπροστά στα έργα των συλλογών του. Από αυτές τις περιπλανήσεις έχουν απομείνει σήμερα 12.000 φωτογραφίες. Κάθε κάδρο του μοιάζει με σκηνή από θεατρικό έργο, με εμάς τους θεατές να κοιτάμε πάνω από τον ώμο του φωτογράφου τους ηθοποιούς, τους επισκέπτες του Μουσείου. Απεικονίζουν ένα ποιητικό όραμα γεμάτο χιούμορ και αμεσότητα το οποίο μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι οικειοποιούνται τους δημόσιος χώρους και την ποικιλία των μορφών των σχέσεων που, ίσως απροσδόκητα κάποιες φορές, διαμορφώνουν με τα έργα τέχνης.
Αυτό που συνδέει όλες αυτές τις φωτογραφίες, είναι ίσως, το ότι επαναφέρουν στην μνήμη το προσωπικό, σύγχρονο βλέμμα όσων, παρόλο που συρρέουν σ’ αυτό το δημοφιλέστατο μουσείο για να θαυμάσουν τους πίνακες και τα γλυπτά, πολλές φορές δεν βλέπουν σχεδόν τίποτα. Ωστόσο, κάποιες φορές μπορεί, εντελώς ξαφνικά, να έχουν μια πραγματική συνάντηση με κάποιο έργο, ή κάποια λεπτομέρεια, η οποία μπόρεσε τελικά να
τους συγκινήσει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο. Μ’ αυτήν την παράλληλη οπτική αλληλεπίδραση, η ίδια η ιστορία της ζωγραφικής μπορεί να κατατμηθεί και ν’ αναδιανεμηθεί στα πλαίσια της ανασύνθεσης του χώρου μέσω της camera obscura.
Έτσι λοιπόν εδώ, για άλλη μια φορά, ένα μέρος γεμάτο ιστορία και επωμιζόμενο ένα πλούσιο παρελθόν, συναντά αυτές τις περαστικές φιγούρες, τα αδιάφορα πρόσωπα καθώς εκπλήσσονται ή γοητεύονται από μια στιμή που όμως θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη τους για πάντα.
Οι 88 φωτογραφίες της έκθεσης και η συνοδευτική έκδοση ανακεφαλαιώνουν τα διάφορα στάδια της επίσκεψης σαν σενάριο, αποφεύγοντας συνειδητά τη χρονολογική προσέγγιση ή την καταγραφή των μεταμορφώσεων του μουσείου στο πέρασμα του χρόνου. Την έκθεση επιμελείται η Patricia Newcomer.