Χριστούγεννα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από τις 22 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 6 Ιανουαρίου 2013 με προβολή των ταινιών “Το κόκκινο μπαλόνι” και “Το άσπρο άλογο”.

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει τα δύο κλασικά αριστουργήματα του Αλμπέρ Λαμορίς “Το κόκκινο μπαλόνι” (1956) και “Το άσπρο άλογο” (1953) σε διανομή της Filmtrade. Οι ταινίες θα προβάλλονται σε κοινό πρόγραμμα καθημερινά στις 11.00 από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου εκτός από τις 24, 25 και 31 Δεκεμβρίου και την 1η Ιανουαρίου.

«Ποτέ δε θα είμαστε αρκετά ευγνώμονες στον Λαμορίς. Το άσπρο άλογο και Το κόκκινο μπαλόνι είναι από τα πράγματα εκείνα που ο Κιτς χαρακτήρισε «αντικείμενα ομορφιάς» τα οποία δίνουν «χαρά για πάντα». Με τα ορθάνοιχτα μάτια ενός δεκάχρονου υγρά από συγκίνηση, θα παρακολουθούμε πάντα το εκθαμβωτικό άλογο να τρέχει στην παραλία και το μαγικό μπαλόνι να πετά στον ουρανό του Παρισιού.» Marie-Noëlle Tranchant, Le Figaro

Λίγα λόγια για τις ταινίες

Το κόκκινο μπαλόνι (1956)
Ένα κόκκινο μπαλόνι ακολουθεί ένα αγοράκι στους δρόμους του Παρισιού δημιουργώντας ένα παράξενο ζευγάρι που μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες. Μέσα από την απλή φαινομενικά αυτή ταινία δίνεται η ποίηση του κινηματογράφου, μια ελεγεία για τις μυστικές πηγές της ζωής, ένα απλό τραγούδι του δρόμου που κρύβει μέσα του μια βαθιά γοητεία. Το μπαλόνι γίνεται ένα σύμβολο του νοήματος της ζωής και των ανθρωπίνων δυνάμεων για ανανέωση που επιτρέπουν στον άνθρωπο μέσα από την αγάπη να ανανεώνεται και να ανακαλύπτει εκ νέου το νόημα της ζωής. Η ταινία αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους κινηματογραφόφιλους και ιδανική ταινία μύησης των παιδιών νεαρότερης ηλικίας στη μαγεία του κινηματογράφου. Ένα μικρό αριστούργημα, μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία. Είναι μια αλληγορία για την δύναμη της αγάπης και της φιλίας. Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, Όσκαρ Σεναρίου, Βραβείο Louis Delluc.

Το άσπρο άλογο (1953)
Στη λιμνοθάλασσα της Καμάργκ, στη νότιο Γαλλία, ένα εντυπωσιακό άσπρο άλογο ηγείται μιας άγριας αγέλης που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο να την πλησιάσει. Το άσπρο άλογο, χωρίς να χάσει ίχνος από την υπερηφάνεια του, επιτρέπει μόνο στον μικρό ψαρά Φολκό να το δαμάσει και να ανέβει στη ράχη του. Έτσι ξεκινά μια υπέροχη φιλία ανάμεσα στο αγόρι και το όμορφο άγριο άλογο. Μαζί αναζητούν την ελευθερία που οι άλλοι άνθρωποι προσπαθούν να τους στερήσουν. Η ταινία απεικονίζει με υπέροχο τρόπο όλη την ομορφιά του άγριου τοπίου της περιοχής και τη ζωή των ανθρώπων και των ζώων με εξαιρετικό νατουραλισμό. Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες, Βραβείο Jean Vigo.Το 2007 Το κόκκινο μπαλόνι και Το άσπρο άλογο προβλήθηκαν στις Κάννες, στα πλαίσια του Δεκαπενθήμερου των Σκηνοθετών με ολοκαίνουριες ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες.

Ο Πασκάλ Λαμορίς, γιος του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστής στο Κόκκινο μπαλόνι, είπε σχετικά: «Αποκατέστησα τις κόπιες στην αρχική τους υπέροχη εκδοχή ως φόρο τιμής στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ποιητής, φίλος, σύντροφος και στοργικός γονιός. Παρακολουθώντας τις παλιές εικόνες ένοιωσα πως ταξίδευα στο χρόνο. Μερικά πράγματα παραμένουν ακόμα και σήμερα ίδια, τα βασικά στη ζωή όπως τα αισθήματα, η αγάπη και ανάγκη για την ανεξαρτησία. Η επιστροφή στη χάρη που εκπέμπουν αυτές οι ταινίες είναι η πιο ξεκάθαρη εικόνα που έχω από τις χαρές των παιδικών μου χρόνων».

Albert Lamorisse

Ο Αλμπέρ Λαμορίς (Albert Lamorisse) γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου του 1922. Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το σινεμά ως φωτογράφος και σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ. Το 1949 γύρισε το πρώτο του φιλμ μυθοπλασίας Bim le petit âne στη Τζέρμπα με τη βοήθεια του Ζακ Πρεβέρ. Το 1953 με το Άσπρο άλογο που έγραψε και σκηνοθέτησε κέρδισε πολλά βραβεία, ανάμεσά τους το Μεγάλο Βραβείο στις Κάννες και το βραβείο Ζαν Βιγκό. Σε αυτήν την ταινία ο Λαμορίς έδειξε πολύ μεγάλη προσοχή στην ποιότητα και τους τόνους του φωτός αλλά και στα κάδρα της.

Το 1956 έγραψε και σκηνοθέτησε το Κόκκινο μπαλόνι. Στις πρόβες χρησιμοποίησε τον γιο του Πασκάλ και τελικά αποφάσισε να τον κρατήσει για πρωταγωνιστή στην ταινία. Η επιτυχία της ταινίας ήταν πρωτοφανής και εντελώς απρόσμενη και για πρώτη φορά στην ιστορία του φεστιβάλ των Καννών οι δύο επιτροπές για μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, απένειμαν από κοινού το Χρυσό Φοίνικα. Η ταινία κέρδισε και πολλά άλλα βραβεία και την επόμενη χρονιά κέρδισε και το βραβείο πρωτότυπου σεναρίου στα Oscar.

Το 1960 για τα γυρίσματα της ταινίας Le Voyage en Ballon, ο Λαμορίς εφηύρε την πρώτη αντικραδασμική κατασκευή για εναέριες λήψεις στην ιστορία του κινηματογράφου. Το 1965 γύρισε την ταινία Fifi La Plume, μια ανάλαφρη κωμωδία που σηματοδότησε και μια στροφή στην καριέρα του. Η ταινία δεν έτυχε όμως θετικής υποδοχής και έτσι τα επόμενα χρόνια επέστρεψε στο ντοκιμαντέρ και με τα επιτυχημένα Paris Jamais Vu και Versailles τα οποία γυρίστηκαν εξ’ ολοκλήρου από ελικόπτερο και στα οποία είχε συνεργάτη τον Αντρέ Μαλρό.

Στο μεταξύ από το 1967, Ο Λαμορίς είχε ξεκινήσει να δουλεύει στη φιλόδοξη παραγωγή της ταινίας Le Vent des Amoureux, μια δουλειά-άσκηση εικαστικού ύφους, κινηματογραφικής και συγγραφικής ικανότητας. Αλλά αυτός ο Περσικός μύθος, αυτή η ποιητική ιστορία που παρουσίαζε έναν κόσμο απίστευτης ομορφιάς στάθηκε η αφορμή να χάσει την ίδια του τη ζωή το 1970 εξαιτίας κάποιας αμέλειας.

Ο Λαμορίς άφησε πίσω του πολλά σχέδια ανολοκλήρωτα. Ανάμεσα στις σημειώσεις του βρέθηκε και η συνέχεια για “Το κόκκινο μπαλόνι”… Κάτι που ίσως μας κάνει να ονειρευόμαστε για πολύ ακόμα.