Τα Κορίτσια με τα Μαύρα

Διακόπτονται οι θεατρικές παραστάσεις στο θέατρο Αλίκη για «Τα κορίτσια με τα μαύρα» λόγω ατυχήματος.

Ο Θεός έτρεμε ολόκληρος από τα νεύρα του παρακολουθώντας όσα συνέβαιναν στη γυναικεία Μονή της Παναγιάς της Μαυροβουνιώτισσας κάπου στη Βόρεια Ελλάδα και μάλιστα από τις ίδιες της ιέρειες της πίστης του.

Αν και 2000 χρόνια τώρα είχε αποφασίσει να μην ξανασχοληθεί με τους ανθρώπους– το αποτυχημένο αυτό πείραμα που προτιμούσε να ξεχνάει– η αλήθεια είναι ότι η σκέψη να ρίξει φωτιά και να τους κάψει όλους, άρχιζε να παίζει σα μεγάλη πιθανότητα στο Θεϊκό μυαλό του. Μπορεί η μέχρι τώρα ιστορική διαδρομή του να έχει δείξει ότι είναι πανάγαθος, μεγαλόκαρδος, πάνσοφος και κυρίως Κύριος–αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της.

Κάποτε ο γιος του είχε αναστατώσει τα Ιεροσόλυμα βλέποντας να έχουν μετατρέψει τον οίκο του Πατρός του σε οίκο εμπορίου.

Τώρα που ο ίδιος έβλεπε έναν άλλο τόπο λατρείας του, ένα αγαπημένο του μαγαζάκι να έχει μετατραπεί σε άντρο εμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα ιερόσυλων και βλάσφημων κατασκευαστών θαυμάτων, εκποιητών εκκλησιαστικής περιουσίας (της δικής του δηλαδή), επίορκων αστυνομικών, διαπλεκόμενων υπουργών και καταφύγιο άνομων συμφερόντων τι θα΄ πρεπε δηλαδή να κάνει; Τον Κινέζο; Άσε δηλαδή που δεν είχε και άλλο γιο να στείλει. Τώρα θα μου πεις, είδε χαΐρι με τον πρώτο; Όχι.

Όταν με τον ανθρώπινο νόμο, αυτά που συνέβαιναν στο μαγαζάκι του, επέσυραν ποινές τουλάχιστον 4.567 χρόνια– και με φίρμα δικηγόρο– αυτός τι θα ‘πρεπε δηλαδή να κάνει; Να σιωπά και να συγχωρεί;«Ούτε ο Θεός δεν το θέλει» σκέφτηκε και χαμογέλασε πικρά. Η ώρα της διπλωματίας είχε τελειώσει. Το λόγο τώρα είχαν τα όπλα.

Σαν προειδοποιητική βολή σκέφτηκε να στείλει στον εξαποδώ τους δυο συγγραφείς της ακραίας αυτής ιστορίας για να μάθουν επιτέλους οι βλάσφημοι ότι υπάρχει Θεός και θα τους κάψει. Δε μπορούν αυτοί, κύριε, να βγαίνουν και να δηλώνουν σε συνεντεύξεις τους «Αν υπάρχει Θεός γιατί δε βγαίνει στο STAR» και να μένουν έτσι ατιμώρητοι– χωρίς έστω έναν αφορισμό– κάτι.

Είπαμε, εν αρχή ην ο λόγος. Είπαμε ότι όσα περιγράφουν δεν ήταν μόνο στο μυαλό τους, αλλά και σε τακτικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Αλλά αυτοί το παράκαναν.

Ύστερα, όμως, ως γνήσιος παντογνώστης, ως ο μόνος φιλάνθρωπος Θεός υπάρχει» σκέφτηκε κάτι πιο σατανικό και βάρβαρο. Να τους αφήσει να παρουσιάσουν το έργο τους και μετά να τους παραδώσει στα χέρια των Θεατρικών Κριτικών. Και αργότερα, όταν θα ερχόντουσαν προς τα πάνω, ήξερε αυτός τι θα τους κάνει.