S.M.S. Δύο υστερίες πάθους – η αίθουσα κλιματίζεται.

Δύο μονόπρακτα του Άκη Δήμου σε μια παράσταση.

«Η Σαμάνθα και ο Μαξ στο βυθό της ασφάλτου»
Το σκοτεινό κείμενο με τις επιρροές από το έργο του Tennessee Williams και θραύσματα θεάτρου του παραλόγου παραθέτει τους δύο χαρακτήρες σε μία ατέρμονη αναμέτρηση. Δύο ήρωες που κάθε βράδυ επιλέγουν να παίξουν το ίδιο μονότονο και πικρό παιχνίδι αναμνήσεων ώστε να πληγωθούν και να νιώσουν ζωντανοί. Ιστορίες που ζωντανεύουν σε ένα φαντασιακό περιβάλλον, που γκρεμίζουν τα κοινωνικά πρότυπα, που τρέφουν το αμερικάνικο όνειρο και που τρομάζουν στην ιδέα της μοναξιάς. Δύο φύσεις που αρνούνται την ηλικία τους και που παραμένουν εγκλωβισμένες στις μνήμες τους και στα όνειρα που επιβάλλει η κοινωνία. Δύο αιώνιοι νέοι που προσπαθούν να αποδράσουν από τη γκρίζα πραγματικότητά τους και που ψιθυρίζουν ότι “Το μυστικό είναι να μη σκέφτεσαι. Να μη σκέφτεσαι και να μη θυμάσαι.
Μόνο ό,τι ονειρεύεσαι να θυμάσαι.”

«Η Σάντρα στο φως»
Πρόκειται για την τρυφερή, σκοτεινή και σαρκαστική ιστορία μιας νεαρής γυναίκας – που, αν δεν ήταν ηρωίδα αυτού του μονολόγου, θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε μπαλάντα τής P.J.Harvey – πιασμένης στην παγίδα του έρωτά της για έναν καλλιτέχνη ερωτευμένο περισσότερο με την κάμερά του. Είναι, επίσης, η ιστορία ενός εγκλήματος – για την ακρίβεια: το υστερόγραφό του – καθώς και η ανατομία της απόγνωσης της ηρωίδας που, άλλοτε αστεία κι άλλοτε μελαγχολικά, αφηγείται την αισθηματική της διαδρομή από μια παραλία της Σάμου μέχρι το ανακριτικό γραφείο, όπου τη συναντάμε απολογούμενη. Μια ιστορία μυστηρίου εν τέλει, όπως οι ιστορίες όλων των ερώτων μας, αιματηρές ή αναίμακτες.