Σκελετοί

Η έκθεση περιλαμβάνει σαράντα πέντε φωτογραφικές εικόνες και δύο βιντεοπροβολές φωτογραφιών, οι οποίες αναφέρονται στη συνολική διαδρομή του καλλιτέχνη, εστιάζοντας ιδιαίτερα στον πυρήνα του έργου του από το 2003 έως σήμερα.

Ο γενικός τίτλος “Σκελετοί” αναφέρεται στην οργάνωση ενός συστήματος στοιχείων που αποτελούν το στήριγμα μιας μορφής στο χώρο. Στις ημιτελείς οικοδομές, που χτίζονται ανεξέλεγκτα γύρω μας, η μορφή που θα περιβάλλει το σκελετό δεν είναι   ορατή. Στην έκθεσή του o Μπαμπούσης υπογραμμίζει τις πληγές στο ανέγγιχτο τοπίο, την ομαδοποίηση, την καθοδήγηση, την αντιγραφή-επικόλληση συμπεριφορών και μορφών, και αντιπαραθέτει συμβολικά, σε μία ενότητα, την ιδέα της ανατροπής. Παρουσιάζει ταυτόχρονα τα «στολίδια», την καταστροφή και την ομορφιά της φύσης. Παρατηρεί τόπους όπου αιωρούνται εκκρεμότητες και κυριαρχούν δυσαρμονίες, αλλά και ανθρώπους  που φαίνεται να μην βλέπουν τίποτε. Πίσω από το λιτό και αποστασιοποιημένο κάδρο του, χωρίς εμφανή γεγονότα, αποκαλύπτονται και διασταυρώνονται πολλαπλές θεματικές. 

Η σχέση του Μπαμπούση με τη φωτογραφία ξεκινά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70 μέσα από τις πρωτόγνωρες για την εποχή, μετωπικές έγχρωμες προοπτικές των άδειων χώρων και τις δράσεις στον κοινωνικό χώρο και το χώρο των ιδρυμάτων. Τα πρώτα χρόνια το φωτογραφικό έργο του οργανώνεται με τη μορφή έγχρωμων διαφανειών που προβάλλονται στον τοίχο, ενώ αργότερα θα ασχοληθεί συστηματικά με την έννοια του φωτογραφικού πίνακα. 

Στην έκθεση προβάλλεται σε μορφή βιντεοπροβολής το ιστορικό έργο-δράση Volterra (1974) και η βίντεο-προβολή έγχρωμων φωτογραφικών εικόνων σε δύο οθόνες με ήχο, με τον τίτλο Κρίση (2006). Οι φωτογραφικές εικόνες του Μπαμπούση διερευνούν τον εγκλωβισμό, την περικύκλωση της ανθρώπινης ύπαρξης, του δομημένου περιβάλλοντος, της φύσης και της οργάνωσής της, των διαφορετικών θεσμών. Διαπραγματεύεται την καταναλωτική και οπτική συσσώρευση σε ακραίες της μορφές. Σχολιάζει το ίδιο το βλέμμα, την ενατένιση. Ο Μπαμπούσης θέτει ερωτήματα με τις εικόνες του, εμπλέκοντας το θεατή στο διάλογο, που ο ίδιος δημιουργεί μεταξύ των έργων του, στο χώρο της έκθεσης.

Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος, με κείμενα του Μανώλη Μπαμπούση, του επιμελητή Χριστόφορου Μαρίνου και της Ελένης Παπαργυρίου.