Δύο συγκάτοικοι. Οχτώ φίλοι. Μία παρέα περιθωριακών νέων που ζουν μία χρονιά… γεμάτη έρωτες, ανατροπές, πάθη, αγάπη, απώλειες. Ζουν στο περιθώριο, στο Village της Νέας Υόρκης, ερωτεύονται την εποχή του Aids, δημιουργούν, βιώνουν την φιλία, την επιτυχία, την αποτυχία. Ζουν την κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει επόμενη.
Το Rent το αγαπούν τόσο πολύ οι νέοι άνθρωποι γιατί είναι το έργο που εκφράζει όσο κανένα άλλο την γενιά της τελευταίας 20ετίας: τα όνειρα, τις αγωνίες, τα αδιέξοδα, αλλά κυρίως την ελπίδα, το κέφι, την χαρά και την τόλμη να διεκδικεί κανείς την ζωή που θέλει να ζήσει – όχι αυτή που του υπαγορεύουν οι συνθήκες. Tο RENT δεν είναι ένα κλασικό μιούζικαλ. Είναι ροκ στάση ζωής.
Εμπνευσμένο από την όπερα La Boheme του Puccini, το Rent έχει την δική του, πολύ ιδιαίτερη ιστορία. Ο νεαρός δημιουργός του Jonathan Larson δούλευε χρόνια για να γράψει ένα μιούζικαλ που να αφορά την δική του γενιά, την γενιά του MTV. Ο ίδιος ρίσκαρε να διεκδικήσει την ζωή που ήθελε να ζήσει, εγκαταλείποντας την καριέρα του ως ηθοποιός και δουλεύοντας ως σερβιτόρος προκειμένου να μπορεί να γράφει.
Όταν το όνειρό του έτεινε να γίνει πραγματικότητα το 1996 και το Rent ήταν έτοιμο να ανέβει στη Νέα Υόρκη, το πρωί της πρεμιέρας, ο Jonathan Larson βρέθηκε, αναπάντεχα, νεκρός στο σπίτι του, από ανεύρυσμα αορτής, στα 35 του χρόνια. Δεν πρόλαβε να δει το έργο του να σημειώνει τεράστια επιτυχία στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο, που αγάπησε τους ήρωές του, την δίψα τους για ζωή, το αισιόδοξο μήνυμα του έργου, την μουσική και τα τραγούδια του.