Ο Κουρέας της Σεβίλλης

Η πρώτη γραφή πάνω στο έργο, που έγραψε, το 1773, ο Beaumarchais  ( Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσέ 1732-1799), έγινε από τον Giovanni Paisiello (Τζοβάνι Παϊζιέλο) το 1782. Πρόκειται ίσως, για το καλύτερο έργο του καταξιωμένου και αγαπητού στην εποχή του συνθέτη,  που έκανε πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη, την ίδια χρονιά, και γνώρισε μεγάλη αποδοχή σε όλη την Ευρώπη. Όταν δε το 1816 ο Τζοακίνο Ροσίνι έγραψε τη δική του εκδοχή του Κουρέα της Σεβίλλης, χρησιμοποιώντας μία ανανεωμένη εκδοχή του  λιμπρέτου και κατ΄ αρχή άλλο τίτλο, οι θαυμαστές του Παϊζιέλο  έντονα διαμαρτυρόμενοι εισέβαλαν στο θέατρο, που ανέβαινε το έργο, οδηγώντας την πρεμιέρα του σε μία παταγώδη αποτυχία.  

Το έργο

Ο πονηρός γιατρός Ντον Μπάρτολο θέλει να καρπωθεί την περιουσία και τα κάλη της νεαρής προστατευόμενης του Ροζίνας, υποχρεώνοντας τη να τον δεχθεί σα σύζυγο. Όμως, ο νεαρός κόντε Αλμαβίβα, που είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, με τη βοήθεια  του πανούργου κουρέα Φίγκαρο, του ανατρέπουν τα σχέδια. Ο έρωτας θριαμβεύει. Το νέο και φυσικό δίκαιο έρχεται να κατατροπώσει το παλιό και ανοίκειο.

 Ο Giovanni Paisiello

Γεννημένος στον Τάραντα, την πάλαι ποτέ ελληνική αποικία, ο Paisiello σε ηλικία 9 ετών γίνεται δεκτός στο Κολλέγιο Ιησουιτών, όπου μαθαίνει και τις πρώτες νότες. Εκεί τον ακούει ο Ιππότης Carducci (Καρντούτσι) να παίζει τσέμπαλο και να συνθέτει και πείθει τους γονείς του, να του επιτρέψουν να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές του στη Νάπολη, όπου μαθητεύει δίπλα στο διάσημο συνθέτη Francesco Durante (Φραντσέσκο Ντουράντε).      Στα 1776, τον βρίσκουμε στη Αυλή της Αικατερίνης Β΄ στη Ρωσία ως maitre de chapel και έτσι ο “Κουρέας” έκανε πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη. Ο συνθέτης έχει γράψει πάνω από 80 όπερες, 12 συμφωνίες, πολλά θρησκευτικά έργα, καθώς και κοντσέρτα. Πεθαίνει στη Νάπολη το 5/6/1816.

Η Μικρή Όπερα του Κόσμου

H Μικρή Όπερα του Κόσμου είναι μία μη κερδοσκοπική καλλιτεχνική οργάνωση, που ιδρύθηκε το 2008, με έδρα το Παρίσι από Έλληνες (Art-emon), Γάλλους (Almazis) και Ιταλούς (Kicco Music) καλλιτέχνες.  Στόχος της είναι η δημιουργία νέων ενιαίων ομάδων και η καθιέρωση  ενός συνόλου νέων ανθρώπων που θα ασχολούνται με τη λυρική τέχνη. Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει τις όπερες “Μαινόμενη Μήδεια” (μουσική Μαρκ Αντουάν Σαρπαντιέ, κείμενα Ευριπίδης) και “Άτυς” (Ζαν Μπατίστ Λουλύ), στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Διεθνές Φεστιβάλ Βόλου, ενώ η “Μαινόμενη Μήδεια” έκανε την πρεμιέρα της το 2008 στο Πετί Τριανόν στις Βερσαλλίες. Και οι δύο παραγωγές υμνήθηκαν από την ευρωπαϊκή κριτική.