Το Τελευταίο όνειρο συγκεντρώνει για πρώτη φορά δώδεκα αδημοσίευτες ιστορίες από το προσωπικό αρχείο του Pedro Almodóvar, γραμμένες από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 έως σήμερα.
Ένα βιβλίο που μοιάζει με «αποσπασματική αυτοβιογραφία, ατελή και κάπως αινιγματική», όπως λέει ο ίδιος ο Almodóvar στην εισαγωγή του. Ένα εγκώμιο της σχέσης ανάμεσα στη ζωή και την τέχνη, τη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, από έναν συγγραφέα που δεν φοβάται να μιλήσει για τις πιο προσωπικές στιγμές του, εξερευνώντας την επιθυμία, τη θνητότητα, τη μοναξιά και την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας.
Μια προειδοποίηση για όσους αγαπούν τους σκηνοθέτες που γράφουν. Εδώ δεν πρόκειται για Woody Allen ή Werner Herzog, αλλά μάλλον για έναν William Burroughs με πολύ χιούμορ: αυτό είναι ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Buchkritik – Deutschlandfunk Kultur
Η γραφή του Αλμοδόβαρ είναι τόσο δεξιοτεχνική και έξυπνη όσο και οι ταινίες του.
The Times
