Ήταν άλλα τότε τα χρόνια. Άλλος ο καιρός. Ψιλόβρεχε όταν άνοιγαν οι πόρτες του σχολείου και τα μακρυμάνικα είχαν ήδη καταλάβει περίοπτη θέση στα πάνω πάνω συρτάρια. Μερικά βασικά ψώνια, τετράδια κυρίως και μερικά νέα μολύβια, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια που μάλλον θα το έφερνε η θεία μου από την Αμερική, γιατί τη Nike ούτε να την πλησιάσει το πορτοφόλι της μαμάς, η τσάντα άντεχε λίγο ακόμη, και η ποδιά.
Αν και όλα μοιάζουν διαφορετικά, θα τολμήσω να παραδεχτώ ότι υπάρχει κάτι έντονα κοινό σε αυτές τις πρώτες ημέρες πριν την έναρξη του σχολείου. Η αγωνία της αποδοχής, το άγχος της επιδοκιμασίας από τους φίλους και τους δασκάλους, η λαχτάρα για την ομαλή εκκίνηση σε ένα δρόμο χωρίς εμπόδια.
Θυμάμαι πως από τότε, συχνά μαζί μου θα κουβαλούσα ένα mini pocket σημειωματάριο και εκεί θα έγραφα. Χωρίς συνέχεια, αρχή και τέλος. Θα σημείωνα σκέψεις, λέξεις, συνήθως θυμωμένες, οργισμένες προτάσεις, λεκτικούς κεραυνούς. Και κάπως έτσι θα έβρισκα πάλι την ισορροπία μου.
Και το ίδιο κάνει και εκείνη. Από μικρή γράφει ημερολόγιο, σημειώνει σε χαρτιά μικρά και μεγάλα. Κάποιες φορές αφήνει σκέψεις σκόρπιες, ανάκατες, αλλά και μερικές άλλες, δομημένες και οργανωμένες. Και την ενθαρρύνω να το συνεχίσει.
Σε κάθε μας συζήτηση, οι αγωνίες αυτές έχουν πάντα τον πρώτο λόγο. Και αφορούν όλες τις ηλικίες, σε κάθε σχολική βαθμίδα, μόνο που τώρα νιώθω, πως λίγο πριν την εφηβεία, οι φίλοι, και το αίσθημα του «ανήκειν», είναι ακόμα πιο ψηλά στις προτεραιότητές της. Αυτές λοιπόν τις ημέρες, οι κουβέντες μας αυξάνονται. Και η προετοιμασία για το σχολείο, εκτός από τις αγορές για τον απαραίτητο εξοπλισμό, αποκτά και μια άλλη διάσταση, περισσότερο αφηρημένη και φιλοσοφική.
Προτεραιότητά μας ας είναι η δημιουργία μιας ατμόσφαιρας ηρεμίας και με πρακτικές -και μη συμβουλές- η υπενθύμιση της σημασίας που έχει το ξεχωριστό.
Είναι σημαντικό να εκφράζεις τον εαυτό σου αθόρυβα: Ας τους υπενθυμίσουμε τα μικρά και μεγάλα επιτεύγματά τους την περασμένη χρονιά και ας τα ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν σε αυτό το πνεύμα με τα νέα τους ενδιαφέροντα. Mε δημιουργική διάθεση και συγκέντρωση μπορεί να ανακαλύψουν απρόσμενα και υπέροχα μονοπάτια.
Μάθε λίγο από το παρελθόν σου με βλέμμα στο μέλλον: Ενισχύουμε τα θετικά στοιχεία της έναρξης του σχολείου θυμίζοντας όλες εκείνες τις φορές που με ενθουσιασμό μας έχουν περιγράψει αστείες φάσεις από το σχολείο με συμμαθητές και δασκάλους.
Δώσε ευκαιρίες δίχως να παραμερίζεις τον εαυτό σου: Ενθαρρύνουμε να προσεγγίσουν νέους φίλους και να δώσουν ευκαιρίες σε παιδιά που ίσως έχουν στο παρελθόν αγνοήσει νομίζοντας πως είναι «διαφορετικοί» ή αταίριαστοι. Μπορεί να μάθουν πολλά για τον εαυτό τους και να διευρύνουν τις ζώνες άνεσής τους, να εμπνευστούν και να ανακαλύψουν πολλά και για τον ίδιο τον εαυτό τους. Η δύναμη, βρίσκεται στο ξεχωριστό.
Ρίσκαρε να μείνεις μόνη: Καθησυχάζουμε πως και αυτή τη χρονιά θα βρισκόμαστε δίπλα τους σε όλες τις δύσκολες ή εύκολες στιγμές. Άλλωστε η ζωή είναι ένας δρόμος με ανηφόρες και κατηφόρες. Ας είναι προετοιμασμένα για κάθε στροφή. Αν νιώσουν άβολα μέσα σε μια φιλική σχέση, μπορεί ευγενικά να απομακρυνθούν. Σε όλους αξίζει να περιβάλλονται από ανθρώπους που τους κάνουν να νιώθουν άνετα και χαλαρά με τον εαυτό τους.
Διεκδίκησε την ιδιωτικότητά σου: ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν όλα εκείνα που τους προσφέρουν άνεση, διασκέδαση, προσωπική απόλαυση. Ζήτησα από την κόρη μου να συνεχίσει το ημερολόγιό της, το διάβασμα των αγαπημένων της βιβλίων σε κρυφές γωνιές και γενικά να δημιουργήσει ένα ασφαλές μέρος για να απολαύσει λίγο τον εαυτό της και να τον εκφράσει ελεύθερα.
«Αν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να είσαι διαφορετικός από όλους τους άλλους, μην αλλάξεις».
