Δεκατρείς άνθρωποι συναντιούνται σε ένα δωμάτιο ευχών, γύρω από ένα τραπέζι τοποθετημένο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Προσπαθούν να κερδίσουν λίγο χρόνο για τις επιθυμίες που δεν εκπληρώθηκαν ακόμα. Όλοι μαζί αλλά και ο καθένας χωριστά πλάθουν μία νέα γλώσσα για να αρθρώσουν το δικαίωμα στην εκπλήρωση των επιθυμιών τους. Μοναδικοί τους σύμμαχοι σε αυτό το εσωτερικό ταξίδι, σε αυτή την προσπάθεια να ισορροπήσουν ανάμεσα στο πριν και στο μετά, είναι θραύσματα λόγου και κινήσεις που το σώμα θυμάται από παλιά.
Το «Λίγο Ακόμα» δεν είναι ένα έργο για την πραγματικότητα που μας περιβάλλει αλλά για την αλήθεια που κρύβεται στη ρωγμή της. Μία ρωγμή που από τη στιγμή που θα γίνει αντιληπτή δε μπορεί να αγνοηθεί. Αυτή η ρωγμή είναι που αποτελεί το εφαλτήριο εξερεύνησης των προσωπικών τους επιθυμιών και που εντέλει καθορίζει την ίδια τους την ύπαρξη. Η διαδικασία επώδυνη και το ρίσκο της πτώσης αυξημένο, αφού στο ταξίδι αυτό κρύβονται όλοι οι φόβοι, οι μνήμες και οι επιθυμίες που έχουν συνειδητά απωθήσει ή λησμονήσει. Σταδιακά οι αντιστάσεις κάμπτονται, το τραύμα βγαίνει στην επιφάνεια και μαζί η αλήθεια του κάθε προσώπου, προκαλώντας ένα χείμαρο εξομολογήσεων.