Η Αλεξάνδρα Νασιούλα εκθέτει την καινούργια δουλειά της στο μεσαιωνικό αβαείο του 12ου αιώνα της Γαλλικής περιφέρειας Menat (Κεντρική Γαλλία, Auvergne).
Η έκθεση εκτείνεται σε δύο διαφορετικούς και εντελώς ξεχωριστούς χώρους όπως η παλιά κουζίνα και τα ερείπια της τραπεζαρίας των μοναχών, που ήταν κλειστά, από την γαλλική επανάσταση, το 1789.Τα συγκεκριμένα έργα δημιουργήθηκαν για το χώρο και λειτούργησαν μαζί του,σε μία σχέση αμφίδρομη,διαλεκτική ως οργανική ανάπτυξη των ερειπίων και ως όλο.
Παρουσιάζονται δύο θεματικές ενότητες, η πρώτη με επιτοίχια έργα μεγάλων διαστάσεων,που για τη δημιουργία τους η εικαστικός επιλέγει και οικειοποιείται τα μέσα και τις τεχνικές των Μ.Μ.Ε.απαντώντας στην επαναληψιμότητα-καταγραφή-παραμόρφωση, με μία εκ νέου, επανεγγραφή-μαρτυρία. Επικαιροποιεί το παρελθόν, διαμέσου της συνύπαρξης και αναδίπλωσης εικόνων μνήμης του χθες και γεγονότων του σήμερα. Η επιλογή των τίτλων των έργων-αναφορική και μεταφορική(Λαοκών-Σίσυφος-Ήμουν κι εγώ εκεί κ.άλ.),μετατρέπει το μουσειακό χώρο σε κοινωνικό και λειτουργεί ως κάτοπτρο της ιστορίας στο χρόνο.
Στα ερείπια της τραπεζαρίας των μοναχών,η εγκατάσταση και η ταυτόχρονη προβολή των ζωγραφικών σωμάτων στο σκελετό του χώρου, που είναι ιστορικά φορτισμένος ως τόπος πολλαπλών σχέσεων, χρήσεων, νοημάτων, πνευματικότητας και επιβίωσης, αναγκαιότητας και βίας (μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε ως σφαγείο), αναδύεται η βιωμένη αλήθεια του, μεταφέροντάς μας από το πραγματικό στο υπερβατικό, σε ένα χώρο ανάστασης-ανάτασης-ιδωμένο ως τόπο ελευθερίας.
Οργάνωση Έκθεσης: Κλεοπάτρα Παυλίδου (Fondatrice et Presidente de l’ association – Auvergue d’ Antan et de demain)