-659209.jpg)
«Είχα χορέψει σε τρεις εκδοχές της “Λίμνης των Κύκνων” στη ζωή μου μέχρι που σταμάτησα το χορό. Όταν μετά από αυτό είδα την “Λίμνη των Κύκνων” του Γκριγκορόβιτς, κατάλαβα ότι τη δική μου “Λίμνη των Κύκνων” δεν κατάφερα να την χορέψω…», Γκαλίνα Ουλάνοβα (μια από τις μεγαλύτερες μπαλαρίνες του 20ού αιώνα).
Το έχουν χαρακτηρίσει «το μπαλέτο των μπαλέτων». Και έχουν δίκιο. Η «Λίμνη των κύκνων» είναι μια συγκινητική ιστορία που ο Τσαϊκόφσκι έκανε αθάνατη, σε χορογραφία των Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνωφ. Τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Ρώσος συνθέτης Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι τη διετία 1875-1876, ενώ η ιστορία της βασίζεται σε ρωσικά λαϊκά παραμύθια καθώς και σε έναν αρχαίο γερμανικό μύθο. Η πρωτότυπη χορογραφία ανήκει στον Julius Reisinger. Η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας στις 20 Φεβρουαρίου 1877 και ήταν αποτυχία. Αρκετά χρόνια αργότερα όμως, και συγκεκριμένα στις 15 Ιανουαρίου 1895 (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Τσαϊκόφσκι), στην Αγία Πετρούπολη, με νέα χορογραφία, αυτή τη φορά από τους Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνωφ, η παράσταση γνωρίζει την αποθέωση.
Στις 25 Δεκεμβρίου του 1969, ο Ρώσος χορογράφος Γιούρι Γκριγκορόβιτς διασκευάζει και παρουσιάζει την πρεμιέρα του στα μπαλέτα Μπολσόι με την κλασική χορογραφία της «Λίμνης των κύκνων» που έμεινε στην ιστορία του θεάτρου και γνώρισε αποθέωση για πάνω από 30 χρόνια. Πρωταγωνίστρια σε αυτή την ιστορική πρεμιέρα ήταν η γυναίκα του και αξέχαστη πρίμα μπαλαρίνα των Μπολσόι, Ναταλία Μπεσμέρτνοβα, σε μια τολμηρή για την εποχή της εκδοχή, μια εκδοχή που ο Γιούρι Νικολάεβιτς δούλευε από την ημέρα που έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διάσημο μπαλέτο, δηλαδή 5 χρόνια νωρίτερα. Η «Λίμνη των κύκνων» του Γιούρι Γκριγκορόβιτς έμεινε στην ιστορία, αφού σε αυτήν το τέλος ήταν αίσιο, δηλαδή ο Πρίγκιπας και η Οντέτ (ο «Λευκός κύκνος») πετάνε μακριά, ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ήταν σχεδιασμένα από το διάσημο αξέχαστο ζωγράφο, σκηνογράφο και ενδυματολόγο των Μπολσόι Σιμόν Βιρσαλάντζε. Μέχρι το 1997 που άφησε για τέσσερα χρόνια τα Μπολσόι (μέχρι το 2001 που επανήλθε) η δική του «Λίμνη των κύκνων» είχε σπάσει τα ρεκόρ, με 238 παραστάσεις στο θέατρο της Μόσχας και σχεδόν 500 παραστάσεις στις παγκόσμιες περιοδείες των Μπολσόι σε όλο τον κόσμο. Όπως λένε πολλοί, όσα θεωρήθηκαν τολμηρά το 1969, έπειτα από 30-40 χρόνια αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για τις περισσότερες από τις παραστάσεις της «Λίμνης των κύκνων» σε όλο τον κόσμο.
Το 1997 με τα ίδια σκηνικά και κοστούμια του Βιρσαλάτζε, ο Γιούρι Νικολάεβιτς Γκριγκορόβιτς χορογραφεί την παράσταση για το Γκριγκορόβιτς Μπαλέ και ακολουθούν μεγάλες περιοδείες σε όλο τον κόσμο όπου γνωρίζει την αποθέωση. Το 2001 ξαναχορογραφεί τη «Λίμνη των κύκνων» για τα Μπολσόι και επαναφέρει το τραγικό τέλος. Αυτή η χορογραφία του, πάντα με τα ίδια σκηνικά και κοστούμια Βιρσαλάτζε, παρουσιάζεται στο διάσημο μπαλέτο μέχρι και σήμερα. Η «Λίμνη των κύκνων» θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαλέτα όλων των εποχών. Κι αυτό γιατί ενσαρκώνει όσο κανένα άλλο όλη την γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, από την ελπίδα μέχρι την απόγνωση, από τον τρόμο μέχρι την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία μέχρι την έκσταση.
Το παραμύθι αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης πριγκίπισσας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος έχει μεταμορφώσει σε λευκό κύκνο. Η πριγκίπισσα Οντέτ και οι φίλες της περνούν τη ζωή τους παγιδευμένες στη μορφή του κύκνου από τότε που τις μάγεψε ο μάγος. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνο ο έρωτας, ο οποίος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο μάγος αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, το μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ. Ο Ζίγκφριντ σύντομα γλιτώνει από την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό.
