«Κάθε συμμετοχή σημαίνει τη γέννηση μιας ανάμνησης» – Salvador Dali
Με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις και την ταραχώδη καλοκαιρινή πραγματικότητα στο επίκεντρο, οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ξεκίνησαν την Παρασκευή 3 Ιουλίου. Ποτέ η αρχαία ελληνική γραμματεία δεν υπήρξε πιο επίκαιρη, ποτέ οι αναμνήσεις που μοιράστηκαν μαζί μας οι σκηνοθέτες, κάποιων εκ των παραστάσεων του φετινού προγράμματος της Επιδαύρου, δεν έφεραν τέτοιο συναισθηματικό φορτίο.
Στην αγαπημένη του Αριστοφανική κωμωδία στρέφεται για πέμπτη χρονιά ο Γιάννης Κακλέας που μοιράστηκε μαζί μας την πιο έντονη εμπειρία του από την Επίδαυρο: «Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από την Επίδαυρο είναι ένα περιστατικό που συνέβη στην παράσταση της Λυσιστράτης το 2010. Ήμουν ιδιαίτερα ανήσυχος γιατί επρόκειτο για μια τολμηρή προσέγγιση του έργου, με ένα εύρημα αρχής που είχε μια αίσθηση διάδρασης, ένα ζευγάρι ηθοποιοί, ένας άνδρας και μια γυναίκα που μάλωναν ανάμεσα στους θεατές. Στη γενική δοκιμή της Πέμπτης ο κόσμος έφυγε χωρίς να πει τίποτα, με σκυμμένο το κεφάλι. Ένας από τους φύλακες μας είπε ”παιδιά κάντε κάτι γιατί αύριο θα φάτε ξύλο”. Γενικά, δεν κοιμηθήκαμε καλά εκείνο το βράδυ. Την επόμενη μέρα που έγινε η παράσταση και παρουσιάστηκε αυτό το εύρημα, όλη η Επίδαυρος γιουχάριζε το ζευγάρι γιατί νόμιζαν ότι είναι δυο πλάσματα που τσακώνονται με ασέβεια προς τον χώρο .Όταν κατάλαβαν ότι αυτό εντάσσεται στη διαμάχη του αρσενικού και του θηλυκού, κι ότι επρόκειτο για δύο ηθοποιούς, τον Γιώργο Παπαγεωργίου και την Αλεξάνδρα Ολυμπίδου χειροκρότησαν. Μετά βγήκε ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ως Λυσιστράτη, ντυμένος γυναίκα, κι άρχισε να επικοινωνεί το κείμενο και ο κόσμος ξαφνικά ζεστάθηκε, εκεί ένιωσα μια τρομαχτικά μεγάλη ικανοποίηση. Στο τέλος δε, ίσως από τις λίγες φορές, ήμασταν όλος ο θίασος στα παρασκήνια αγκαλιασμένοι και κλαίγαμε, κι αυτή ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ».
Φέτος ο Γιάννης Κακλέας θα ανεβάσει στις 10 και 11 Ιουλίου στην Επίδαυρο τους Αχαρνής με τους Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Άρη Σερβετάλη και Φάνη Μουρατίδη. Η αρχαιότερη σωζόμενη κωμωδία που έγραψε σε ηλικία μόλις 20 ετών ο Αριστοφάνης, πραγματεύεται την ιστορία του Αθηναίου Δικαιόπολι που απηυδισμένος από τον πόλεμο επιδιώκει να επιβάλει στην Εκκλησία του Δήμου την συζήτηση για την έναρξη ειρηνικών διαπραγματεύσεων με τη Σπάρτη.
Στο ναό της Άρτεμης στην Ταυρίδα θα μας μεταφέρει στις 7 και 8 Αυγούστου ο Θωμάς Μοσχόπουλος που ανεβάζει φέτος την τραγωδία του Ευριπίδη «Η Ιφιγένεια στην χώρα των Ταύρων» με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Το έργο περιγράφει τη συνάντηση της ηρωίδας με τον αδερφό της Ορέστη και την απόδρασή τους από την χώρα των Ταύρων και την αρπαγή του αγάλματος της Θεάς Άρτεμης. Η Αμαλία Μουτούση έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενώ ο Γιώργος Χρυσοστόμου, στενός συνεργάτης του Θωμά Μοσχόπουλου, εμφανίζεται στον ρόλο του Ορέστη.
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για τις πρόβες της παράστασης, θυμάται την πρώτη παράνομη επίσκεψή του στην Επίδαυρο: «Η πρώτη φορά που πήγα στην Επίδαυρο στον αρχαιολογικό χώρο, ήμουν παιδί γύρω στα 8-9 και σε ένα ταξίδι που κάναμε με τους γονείς και τη θεία μου στους αρχαιολογικούς χώρους της Αργολίδας, φτάσαμε στην Επίδαυρο την ώρα ακριβώς που ο χώρος είχε κλείσει. Κι έπαθα μεγάλη κρίση που θα έχανα να δω την Επίδαυρο που το περίμενα πώς και πώς. Έτσι σκαρφαλώσαμε με τη θεία μου παράνομα τα κάγκελα και πηδήξαμε την πόρτα τη σιδερένια, μπήκαμε μέσα και ήμασταν ολομόναχοι. Μετά από αρκετά χρόνια, όταν έκανα την Άλκηστη, την πρώτη μου πρεμιέρα στην Επίδαυρο, με πήρε τηλέφωνο η θεία μου πριν από την πρεμιέρα και μου το θύμισε. Αυτός ο συνδυασμός των πραγμάτων, πώς ήταν η πρώτη φορά που είδα την Επίδαυρο μαζί με την πρώτη πρεμιέρα μου εκεί είναι το πιο ισχυρό πράγμα που έχω να θυμηθώ».
Η Σύλβια Λιούλιου, που κρατάει δυνατά στη μνήμη της το ανέβασμα της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή από τον Λευτέρη Βογιατζή, θα παρουσιάσει φέτος στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στις 31 Ιουλίου και 1 Αυγούστου τον επίσης Σοφόκλειο «Αίαντα» με πρωταγωνιστή τον Χάρη Φραγκούλη. Η τραγωδία περιγράφει την πορεία προς την τρέλα και την αυτοχειρία του αρχηγού των Σαλαμινίων, όταν μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου τα όπλα του νεκρού Αχιλλέα αποδίδονται στον Οδυσσέα αντί αυτού.
Οι αναμνήσεις της σκηνοθέτιδος έρχονται από τον Ιούλιο του 2007 και το ανέβασμα της Αντιγόνης που έχει μείνει στην ιστορία ως η Αντιγόνη του Λευτέρη Βογιατζή. «Η Επίδαυρος που θα θυμάμαι είναι η Επίδαυρος του Λευτέρη Βογιατζή», μας λέει η Σύλβια Λιούλιου και συνεχίζει γλαφυρά την περιγραφή: «Τα λευκά ρούχα των ηθοποιών της “Αντιγόνης” του, τα στάχυα της Χλόης Ομπολένσκι (ή μήπως ήτανε βίκος;) το βήμα του Κρέοντα να συγχρονίζεται με το βήμα του Αίμονα και το χορικό για τον “έρωτα” στη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Είναι η Αμαλία Μουτούση. Και τα μάρμαρα που είναι πάντοτε ζεστά, όπως οι καρδιές μας, τώρα που εκείνοι που αγαπήσαμε βαθιά ένας-ένας φεύγουν».
Ο σκηνοθέτης Κώστας Φιλίππογλoυ, που μαγεύτηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή που ως μαθητής επισκέφθηκε την Επίδαυρο, ανακαλεί παρ’ όλ’ αυτά μια συγκεκριμένη στιγμή στη μνήμη του, μια στιγμή που θυμάται ως τη ”δική του Επίδαυρο”. Και μας περιγράφει: «Καλοκαίρι του 2014. Έχω σκηνοθετήσει τον Φιλοκτήτη, με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στον επώνυμο ρόλο και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και τον Αιμίλιο Χειλάκη στους υπόλοιπους. Η πρώτη παράσταση είχε μεγάλη επιτυχία και καταπληκτικές κριτικές. Περιμένουμε λοιπόν την δεύτερη παράσταση με μεγάλη προσμονή για να δούμε την Επίδαυρο γεμάτη και να μοιραστούμε με τον κόσμο την χαρά μας.
Το μεσημέρι αρχίζει να βρέχει καταρρακτωδώς. Αγωνιώδη τηλέφωνα από την Αθήνα μάς ρωτάνε για την κατάσταση του καιρού και του θεάτρου. Να ξεκινήσουν τα πούλμαν; Ρωτάνε από το φεστιβάλ. Να ξεκινήσουν απαντώ, ελπίζοντας ότι δεν μπορεί, θα σταματήσει, καλοκαίρι είναι άλλωστε. Κόσμος αρχίζει να καταφθάνει και ο κατακλυσμός συνεχίζεται απτόητος. Στις 19.30 σταματάει, αλλά δεν ξέρουμε αν θα ξαναρχίσει. Και τότε μία φύλακας μου δείχνει το βουνό απέναντι και μου λέει. ”Βλέπεις την κορυφή; Αν αυτή έχει σύννεφα θα ξαναρχίσει, αν είναι καθαρή θα βγάλει ήλιο”. Στις 20.00 βγαίνει ένας λαμπρός ήλιος! Τρέχουμε να ελέγξουμε τους προβολείς και τα καλώδια. Όλοι οι ηθοποιοί παίρνουν πανιά στα χέρια και προσπαθούν να μαζέψουν τα νερά από την σκηνή και οι ταξιθέτριες από τις κερκίδες. Ο ήλιος στεγνώνει τον ιερό χώρο και στις 21.15 ξεκινάει η παράσταση. Η αποδοχή του κόσμου… υπέροχη!».
Με ένα εξίσου υπέροχο κείμενο της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας θα σκηνοθετήσει και φέτος σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων στις 21 και 22 Αυγούστου. Ο «Προμηθέας Δεσμώτης»που χάρισε στους ανθρώπους τη φωτιά και την αισιοδοξία για να αντισταθούν στα δεινά που τους ετοίμαζε ο Δίας, θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με πρωταγωνιστή τον Τάσο Νούσια.
—
Info: Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2015
