Σε λίγες ημέρες, η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, η μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου κάνει πρεμιέρα στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2018.
Πριν όμως την δούμε από κοντά και μας παρασύρει στη δίνη της ιστορίας της, όσοι έκαναν μια βόλτα την Κυριακή 1η Ιουλίου στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μέσα από ένα street event το 1ο στάσιμο της σπουδαίας αυτής τραγωδίας.
Ο χορός της παράστασης ήταν εκεί ντυμένος στα λευκά, για να δώσει μία πρώτη γεύση στους περαστικούς από την παράσταση του Θάνου Παπακωνσταντίνου, σε μουσική του Δημήτρη Σκύλλα.
Η ιστορία είναι γνωστή. Η Ηλέκτρα, κεντρική μορφή του δράματος, διατηρεί ζωντανή την ανάμνηση του φόνου του πατέρα της και παρακαλεί τους θεούς να βοηθήσουν στην τιμωρία των δολοφόνων του. Η επιστροφή του αδελφού της, του εξόριστου Ορέστη, αναπτερώνει τον πόθο της για εκδίκηση και δρομολογεί το έργο της τιμωρίας, που θα κορυφωθεί με την πράξη της μητροκτονίας.
«Όπως σε όλες τις τραγωδίες έτσι και εδώ, αυτό που πιστεύω ότι ενδιαφέρει περισσότερο είναι η κίνηση από μία κατάσταση αγριότητας σε μία κατάσταση εξημέρωσης. Η τραγωδία, σαν είδος, πιστεύω έχει να κάνει με το πώς να εκτεθούν όλα τα ανθρώπινα ένστικτα και όλες οι ανθρώπινες παρορμήσεις με μία τελετή που είναι το ίδιο το θέατρο αλλά και να ξορκιστούν», μας λέει ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου.
«Κάθε πράξη βίας βυθίζει τον άνθρωπο σε ακόμη μία πιο βαθιά πλάνη και σε ένα ακόμη πιο βαθύ σκοτάδι»
«Στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή αυτό που βλέπουμε είναι η αντίθετη κίνηση. Ενώ ξεκινάμε από έναν κόσμο ανισορροπίας μέσα στον οποίο έχει διασαλευτεί η τάξη από τον φόνο του Αγαμέμνονα και οδηγούμαστε σε μία δικαίωση του οίκου τον Ατρειδών, ο ίδιος ο Σοφοκλής με το πλέξιμο της σύνθεσης και με τον τρόπο που έχει δομήσει τους χαρακτήρες, μας οδηγεί σε μία πορεία προς το σκοτάδι. Έρχεται ο Ορέστης, γίνεται η πράξη αλλά όλα μένουν σε μία εκκρεμότητα. Αυτό, λοιπόν, που καταλαβαίνω εγώ και σε αυτή την άποψη είναι συντονισμένη επίσης η παράσταση, είναι ότι στην ουσία η βία φέρνει και άλλη βία και στην πραγματικότητα αντί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην εξημέρωση, κάθε πράξη βίας τον βυθίζει σε ακόμη μία πιο βαθιά πλάνη και σε ένα ακόμη πιο βαθύ σκοτάδι», συνεχίζει.
Στην «Ηλέκτρα» όμως, ιδιαίτερο ρόλο παίζει και η μουσική και αυτό «διότι στη συγκεκριμένη παράσταση η μουσική έχει μία υψηλή σημασία δεν είναι, δηλαδή, διακοσμητική, αυτό που πολλές φορές έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε», αναφέρει ο συνθέτης της παράστασης Δημήτρης Σκύλλας.
«Ουσιαστικά είναι μία συμπρωταγωνίστρια της Ηλέκτρας η οποία συνομιλεί με τη δομή και το υλικό. Για μένα, ασχέτως του αποτελέσματος και της αισθητικής του κάθε ανθρώπου έχει τεράστια σημασία αυτό που κάνουμε διότι με τον σκηνοθέτη έχουμε χτίσει έναν πλούτο, έναν αφάνταστο κόσμο ο οποίος ουσιαστικά είναι μία συνομιλία λόγου και ήχου. Τολμάω να πω ότι έχει και κάποια στοιχεία όπερας, που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε πολλές φορές στις τραγωδίες που ανεβαίνουν σήμερα. Έχω αποφασίσει να έχουμε 12 άτομα χορό και ζωντανά όργανα, δεν έχουμε τίποτα ηχογραφημένο και πηγαίνουμε για μια παράσταση η οποία εκφράζει απόλυτα τα “πιστεύω” μας στον μουσικό και τον θεατρικό κόσμο».
—
Info:
«Ηλέκτρα» του Σοφοκλή | 20 – 21 Ιουλίου 2018 | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
