Γκόλφω

«Εκείνος την ήθελε. Εκείνη τον ήθελε πολύ. Στο τέλος, πεθαίνουν κι οι δύο. Πολύ ωραίο έργο». Η Γκόλφω και ο Τάσος σε τρεις χρόνους: έρωτας, προδοσία, θάνατος. Στο βουκολικό δραματικό ειδύλλιο του Περεσιάδη, γραμμένο το 1893, η Γκόλφω και ο Τάσος ορκίζονται αιώνια αγάπη. Η Γκόλφω παραμένει πιστή, ο Τάσος την προδίδει. Ο πόνος του προδομένου έρωτα λυτρώνεται με το θάνατο, σαν να ήταν η Γκόλφω μια σαιξπηρική Ιουλιέτα. Ο Νίκος Καραθάνος μας μεταφέρει σε ένα σκοτεινό «μαύρο» όνειρο στα βουνά του Χελμού, διατηρώντας το δεκαπεντασύλλαβο, ανανεώνοντας το έργο σκηνοθετικά, δίνοντάς του νέα πνοή, για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.