Στο νέο αυτό έργο, που έγραψε ύστερα από παραγγελία των ΣΚΑΡΑΒΑΙΩΝ, ο Ευγένιος Τριβιζάς ασχολείται για πρώτη φορά στη θεατρική του καριέρα με το θέμα της καταστροφής της πανίδας του δάσους από την αλόγιστη ανάπτυξη και τον «πολιτισμό».
Το ευρηματικό αυτό έργο στηρίζεται στην ανατροπή του παραδοσιακού μύθου της Κοκκινοσκουφίτσας και του Λύκου, όπου οι παλιοί θύτες γίνονται σήμερα τα θύματα. Η ανατροπή των παλαιών ισορροπιών συνύπαρξης των όντων και η παράλογη διατάραξη του οικοσυστήματος επιβάλλει και τη νέα ανάγνωση των μύθων.
Όπως το 1993 με τα «Τρία Μικρά Λυκάκια» του ο Τριβιζάς αναποδογύρισε το μύθο κι έκανε best seller στην Αμερική, έτσι και στο «Για μια φούχτα μπάμιες» αντιστρέφει τους ρόλους του καλού και του κακού: η εύθραυστη Κοκκινοσκουφίτσα των αδελφών Γκριμ εμφανίζεται εδώ πανίσχυρη, με γνώσεις ζίου ζίτσου και ατομικό μηχανάκι για τις μετακινήσεις της. Οι δύο φτωχοί λύκοι του ερημωμένου δάσους καλούνται με αντιμισθία «μια φούχτα μπάμιες» να γίνουν σεκιουριτάδες στη φυτεία του κυνηγού μπαμπά της.
Το έργο στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου τρόπου σκέψης στα νεαρά άτομα, την απεξάρτησή τους από τα στερεότυπα και την ευαισθητοποίησή τους στα σύγχρονα προβλήματα και τον κίνδυνο ολοκληρωτικής αλλοίωσης του πλανήτη. Αποφεύγει συνειδητά το διδακτικό ύφος και ξετυλίγεται με την ευφορία μιας τρελής σάτιρας, που θυμίζει ατμόσφαιρα τσίρκου.