-318842.jpg)
Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Μόσχας σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεάτρου η άλλη πλευρά, παρουσιάζουν τον Ιούλιο και Αύγουστο, στις 4, 11, 26 Ιουλίου και στις 22 Αυγούστου την Ελένη του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Άρη Μιχόπουλου, στο θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης με ρωσικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
Η Ελένη, στην τραγωδία του Ευριπίδη, βρίσκεται από χρόνια στην Αίγυπτο, στο παλάτι του Πρωτέα, μετά το θάνατο του οποίου ο διάδοχος και γιος του Θεοκλύμενος, επιμένει παρά την άρνησή της να την παντρευτεί. Εντωμεταξύ ο Μενέλαος μαθαίνει με κατάπληξη ότι η (Ωραία) Ελένη δεν βρίσκεται στην Τροία -άρα ο Τρωικός πόλεμος βασίστηκε σε ένα ψέμα-, και καταπλέει στην Αίγυπτο, όπου μαζί με την Ελένη καταφέρνουν να διαφύγουν.
Η Ελένη του Ευριπίδη γράφτηκε το 412 π.Χ. και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την ίδια εποχή, δηλαδή μόλις τελείωσε η Σικελική εκστρατεία με την πανωλεθρία του αθηναϊκού στόλου. Παράλληλα την ίδια εποχή αναπτυσσόταν το σοφιστικό κίνημα που είχε αρχίσει να αμφισβητεί πατροπαράδοτες αξίες και προκαλούσε με την κριτική των εκπροσώπων του κρίση στο δημοκρατικό πολίτευμα και φαινόμενα ασέβειας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Ευριπίδης με την τραγωδία του Ελένη καταδικάζει τον πόλεμο ως πρόξενο όλων των κακών και με πρόσχημα την Ελένη προσπάθησε να τονίσει το παράλογο του τρωικού πολέμου. Έτσι στο παράλογο της άποψης ότι για μια γυναίκα μπορεί να εξοντωθεί ένας λαός και ένα κράτος και να σκοτωθούν χιλιάδες Ελλήνων, ο Ευριπίδης θα απαντήσει με το παράλογο του «ειδώλου». Τελικά, ο μύθος που αξιοποιεί λογοτεχνικά δεν είναι η ομηρική εκδοχή, αλλά αυτή που δημιούργησε ο λυρικός ποιητής Στησίχορος.
