Η νύμφη Ηχώ τιμωρείται από τους θεούς να επαναλαμβάνει τα τελευταία λόγια του συνομιλητή της, ενώ ο Νάρκισσος ερωτεύεται το είδωλό του όταν πάει να ξεδιψάσει σε μια λίμνη. Με αφορμή την αρχαία αυτή ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, η παράσταση, εξερευνά τη δυναμική της ερωτικής επιθυμίας και κυρίως τον κενό χρόνο όταν ο εραστής περιμένει μάταια μια ανταπόκριση από το αντικείμενο του πόθου του. Χωρισμένοι ο ένας από τον άλλον σε δυο διαφορετικούς χώρους, χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας, οι δυο ηθοποιοί κατασκευάζουν δυο εικαστικά περιβάλλοντα με μόνο τους σύμμαχο το σώμα, το φως και τον ήχο.