«Είχα άσπρες τουαλέτες, άσπρες γόβες, άσπρη λιμουζίνα και κάθε βράδυ μου έφερναν στο καμαρίνι μου άσπρες γαρδένιες και άσπρη πρέζα…» ~ Μπίλι Χόλιντεϊ
Λένε πως όταν τραγουδούσε η Μπίλι Χόλιντεϊ, το κοινό έμενε σιωπηλό. Μια απόκοσμη ησυχία επικρατούσε ανάμεσα στους θεατές που γέμιζαν κάθε βράδυ τα θέατρα που τραγουδούσε. Οι δύσκολες, συχνά βάναυσες σχέσεις της με τους άνδρες, η περίπλοκη σχέση της με τη μητέρα της, ο ρατσισμός που βίωσε στη διάρκεια της περιοδείας της με τον Άρτι Σο, ο σεβασμός για τα είδωλά της: την τραγουδίστρια των μπλουζ Μπέσι Σμιθ και τον τρομπετίστα Λούις Άρμστρονγκ, κάθε πτυχή της καριέρας της έχουν περιγραφεί στη βιογραφία της αλλά και σε πολλά θεατρικά και μουσικά έργα που έχουν ανέβει με αφορμή τη ζωή της, φόρος τιμής στον μοναδικό τρόπο που τραγουδούσε και ένιωθε επάνω στη σκηνή.
Η Μπίλι Χόλιντεϊ πέθανε από κίρρωση του ήπατος σε ηλικία 44 ετών στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν, στη Νέα Υόρκη, την Παρασκευή 17 Ιουλίου 1959.
Μερικά πράγματα που (ίσως) δεν ξέρετε για την Μπίλι Χόλιντεϊ:
Γεννήθηκε ως Eleanora Fagan το 1915.
Εγκατέλειψε το σχολείο στην πέμπτη τάξη και βρήκε δουλειά για θελήματα σε οίκο ανοχής.
Σε ηλικία 12 ετών, η ίδια και η μητέρα της μετακόμισαν από τη Βαλτιμόρη στο Χάρλεμ, όπου και τελικά συνελήφθη για πορνεία.
Η Χόλιντεϊ αναζήτησε εργασία ως χορεύτρια σε ένα Speakeasy στο Χάρλεμ. Δεν υπήρχαν θέσεις για χορευτές, έτσι έκανε οντισιόν ως τραγουδίστρια.
Ήταν εντελώς αυτοδίδακτη ως τραγουδίστρια, και περιέγραφε το στιλ της ως ένα μείγμα πολλών πραγμάτων. «Απλώς πρέπει να νιώσεις», έλεγε.
Ο καταξιωμένος συγγραφέας τζαζ και παραγωγός Τζον Χάμοντ την ανακάλυψε, όταν ήταν μόλις 20 ετών και σύντομα έλεγε σε όλους ότι ήταν η μεγαλύτερη τραγουδίστρια που είχε ακούσει ποτέ.
Το 1937 μπήκε στην ορχήστρα του Count Basie και το 1938 στην ορχήστρα του Artie Shaw. Ήταν μία από τις πρώτες μαύρες τραγουδίστριες που δούλεψαν με λευκή ορχήστρα.
Λόγω των συνεχών ρατσιστικών επιθέσεων, κατά τη διάρκεια περιοδειών της, απέφευγε τις μετακινήσεις και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’40 να εργάζεται στη Νέα Υόρκη.
Στα τέλη του 1940, ο εθισμός της στην ηρωίνη την οδήγησε σε επανειλημμένες συλλήψεις από την αστυνομία.
Έγινε γνωστή για τις λευκές γαρδένιες που φορούσε στα μαλλιά της
