Αέρας, γη, νερό ,φωτιά, γεμίζουν το μυαλό μας με εικόνες. Ένα ηλιοβασίλεμα, ένας δρόμος, ένα παγκάκι, ένα καράβι, ένας φάρος, υπαινίσσονται την παρουσία του ανθρώπου και συνεπώς την απουσία αυτού.
Εικόνες, που η ανθρώπινη παρουσία στοιχειώνει την αντίληψή μας, παραμένουν έντονες και δυνατές μέσω της απουσίας. Όταν η παρουσία δεν περιλαμβάνεται δημιουργεί, η απουσία της προσδίδει τη σημασία όλων όσων έχουν απομείνει και λειτουργεί σαν ένας σύνδεσμος στη σχέση όλων όσων περικλείονται κάνοντας το θεατή να υποψιάζεται και να φαντάζεται.
Παρ’ όλο που ο άνθρωπος είναι αισθητά μη παρών, βρίσκεται πάντα πίσω από το κλείστρο έτοιμος για τη λήψη της στιγμής.
«Ίσως η απουσία σου είναι παρουσία, χωρίς εσύ να είσαι…» PABLO NERUDA