Στην οδύνη της επικείμενης ανυπαρξίας, ο λόγος γεννιέται για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη. Το σώμα, εγκλωβισμένο σ’ έναν προδιαγεγραμμένο κύκλο επανάληψης πάσχει, συμβιώνοντας με τον πάσχοντα λόγο.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο δρώμενο, πάνω σε έναν από τους «δύσκολους» συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας και του θεάτρου, το οποίο χρησιμοποιεί ως βάση το «ερμητικό» κείμενο του Ιρλανδού συγγραφέα, «Embers» («Στάχτες», 1957). Η performance αποτελεί ένα ιδιόμορφο σκηνοθετικά και ερμηνευτικά θέαμα. H δράση αποσπάται από το πλαίσιο του κλασικού θεάτρου και χρησιμοποιώντας το λεξιλόγιο της εικαστικής περφόρμανς, αντί της τυπικά θεατρικής απόδοσης του έργου, αναπτύσσεται στο χώρο μιας βίντεο-ηχητικής εγκατάστασης, εμφανίζοντας μία ιδιότυπη «αποκάλυψη» της βαθύτερης αλήθειας του έργου.