Κυριακή μεσημέρι και ο ήλιος μοιάζει να έχει φορέσει τα καλοκαιρινά του σήμερα όπως και όλοι οι καλεσμένοι που προσέρχονται άλλωστε στον χώρο της Αποθήκης Γ που παραδοσιακά απονέμονται τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σκηνοθέτες, παραγωγοί, συντελεστές από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου σε μια μεσημεριανή γιορτή συναδελφικότητας, έτοιμοι να χειροκροτήσουν και να χειροκροτηθούν.
Πρωταγωνιστές οι ανθρώπινες ιστορίες που γίνονται ορατές μέσα από τον πολύ κοπιαστικό αγώνα, την έρευνα και τους καινοτόμους πειραματισμούς οραματιστών κινηματογραφιστών. Συναρπαστικές ιστορίες που έρχονται στο φως, ανομολόγητες αλήθειες που βρίσκουν τον χώρο τους και ιστορίες θάρρους ανθεκτικών ανθρώπων.
Το Φεστιβάλ καλωσόρισε φέτος τη ΔΕΗ, ως τον νέο Στρατηγικό του Συνεργάτη, και την ευχαριστεί για την εμπιστοσύνη στο όραμα και στο έργο του. Με κεντρικά μηνύματα «το Φεστιβάλ θέλει ενέργεια» και «η έμπνευση θέλει ενέργεια» η ΔΕΗ υποστηρίζει τους δημιουργούς, οι οποίοι δίνουν ζωή σε κάθε πλάνο και κάθε σκηνή μέσα από το έργο τους, καθώς και την πόλη που τόσα χρόνια έχει συνδεθεί με τον πολιτισμό και την 7η τέχνη.
Τα βραβεία του 26oυ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μοιράστηκαν ανάμεσα σε ταινίες που είχαν συζητηθεί πολύ, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ και είχαν από την πρώτη στιγμή κλέψει τις εντυπώσεις ανάμεσά τους την ταινία «Κλεμμένο Πλανήτη μου» της Φαραχνάζ Σαριφί, το «Όσα αφήσαμε πίσω» του Μάτσεκ Χαμέλα αλλά και ειδικές μνείες στις ελληνικές ταινίες: τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, το «Tack» της Βάνιας Τέρνερ, τη «Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου, το «Avant-drag!» του Φιλ Ιερόπουλου και το «Πανελλήνιον» των Σπύρου Μαντζαβίνου και Κώστα Αντάραχα.
Βραβεία Διεθνούς Διαγωνιστικού
Το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει δώδεκα ταινίες άνω των 70 λεπτών. Η ταινία που κερδίζει τον Χρυσό Αλέξανδρο μπαίνει αυτομάτως στη λίστα προεπιλογής για το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος», που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 12.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «O κλεμμένος πλανήτης μου» της Φαραχνάζ Σαριφί. Στο ντοκιμαντέρ της στις πρώτες σκηνές μια Ιρανή γυναίκα, η Φαράχ αφηγείται:
«Ο ασφαλής ιδιωτικός μου πλανήτης ήταν γεμάτος χορό. Αν και στον τοίχο κρεμόταν η φωτογραφία του Χοεμινί. Μακριά από τον δικό μου πλανήτη, στον δικό τους πλανήτη, πολλοί εκτελέστηκαν ως αντιφρονούντες. Σε ένα καλοκαίρι δολοφόνησαν χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους και τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους. Πήγα για πρώτη φορά σε φωτογραφείο στα έξι μου για να βγάλω δελτίο εγγραφής για το σχολείο και έπρεπε να φοράω χιτζάμπ. Το πρώτο που μας μαθαίνουν στο σχολείο είναι να ευχόμαστε τον θάνατο των άλλων. Όταν επιστρέφω από το σχολείο, πρώτα βγάζω το χιτζάμπ. Σύντομα καταλαβαίνω ότι στον δικό μου πλανήτη μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Στα εφτά έμαθα ότι χρειάζομαι διαφορετικό εαυτό για μέσα στο σπίτι και διαφορετικό εαυτό για έξω από αυτόν. Κι έτσι ξεκινάει η διπλή ζωή μου. Η ζωή σε δύο διαφορετικούς πλανήτες»,
Στο συγκινητικό αυτό ντοκιμαντέρ σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση παρακολουθούμε τη Φαράχ, να αποτυπώνει την ομορφιά της καθημερινότητάς της στο Ιράν κατά τη διάρκεια της Ισλαμικής επανάστασης, συλλέγοντας θραύσματα super8 από άγνωστούς της ανθρώπους, ενώ μαθαίνει τι σημαίνει να αγαπάς από απόσταση και να ονειρεύεσαι ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους.
Ο Αργυρός Αλέξανδρος, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 5.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Δάσος» της Λίντια Ντούντα, το πορτρέτο μιας οικογένειας που ζει μακριά από τη συνηθισμένη κοινωνική πραγματικότητα. Η Άσα και ο Μάρεκ έχουν μετακομίσει με τα παιδιά τους στις παρυφές ενός από τα αρχαιότερα δάση της Ευρώπης, στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας. Παρά τις αντιξοότητες που η ίδια έχει να αντιμετωπίσει, όταν ο ανθρώπινος πόνος χτυπήσει την πόρτα της, στα σύνορα της Πολωνίας θα βρεθούν παγιδευμένοι πρόσφυγες ανάμεσα σε δύο χώρες που τους θεωρούν ανεπιθύμητους, δεν αποστρέφει το βλέμμα αλλά θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μαλακώσει με όποιον τρόπο μπορεί αυτό τον πόνο.
Ειδική μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, μια ταινία αφιερωμένη στην αυτοδιάθεση του σώματος και σύμφωνα με το σκεπτικό της επιτροπής πρόκειται για μία αντισυμβατική εξερεύνηση δύσκολων ηθικών, φιλοσοφικών και πολιτικών ζητημάτων γύρω από το δικαίωμα να ελέγχεις το σώμα σου -τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο-, ανάλαφρη και επιτακτική την ίδια ακριβώς στιγμή.
Βραβεία Διαγωνιστικού Newcomers
Νέοι σκηνοθέτες δοκιμάζουν με το πρώτο ή δεύτερο ντοκιμαντέρ τους να αποτυπώσουν την πραγματικότητα με τα δικά τους μοναδικά εργαλεία. Στο διεθνές διαγωνιστικό Newcomers συμμετέχουν 12 ταινίες άνω των 50 λεπτών.
Το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος – Δημήτρης Εϊπίδης», που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ, «Ποτήρι, μισογεμάτη ζωή» του Ροχίερ Κάπερς, η ιστορία ενός πενηντάχρονου με δύο παιδιά από διαφορετικούς γάμους, ένα σκούτερ, δύο κιθάρες, ένα μικρό διαμέρισμα στην πόλη και η προσπάθεια να ικανοποιήσει τον διακαή του πόθο που δεν είναι άλλος από το να γίνει διάσημος, σε μια περίοδο επτά χρόνων. Μια απλή ιστορία που εξερευνά οικουμενικά θέματα όπως το θάρρος και την αποφασιστικότητα που απαιτούνται για να κυνηγήσει κανείς τα όνειρά του και να γυρίσει μια ταινία για το ζήτημα αυτό με την ίδια άκαμπτη αποφασιστικότητα.
Ο Αργυρός Αλέξανδρος, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 4.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Δράκοι εναντίον δαιμόνων» της Καμίλα Μάγκιντ, «μια σκηνοθέτρια που αποδέχτηκε το δύσκολο στοίχημα να αφηγηθεί μια πολυπρόσωπη ιστορία, δημιουργώντας με τρυφερότητα ένα σύμπαν ταυτόχρονα συγκινητικό και σύνθετο, ένα εφηβικό σύμπαν χαρακτήρων που βρίσκονται σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο καμπής της ζωής τους», όπως δηλώνει η σκηνοθέτρια Αλίσα Καβαλένκο, μέρος της κριτικής επιτροπής.
Τρία παιδιά στο μεταίχμιο παιδικότητας και εφηβείας φοιτούν στο οικοτροφείο Έστερκοφ, ένα από τα πιο ιδιαίτερα σχολεία στον κόσμο. Η ταινία παρακολουθεί τα παιδιά για δύο σχολικά χρόνια με το βλέμμα στραμμένο στη συναισθηματική περιπέτεια της εφηβείας, της αυτοανακάλυψης και της ωρίμανσης.
Ειδική μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Tack» της Βάνιας Τέρνερ, μια ταινία που παρέλαβε συνολικά πέντε βραβεία σε διάφορες κατηγορίες. Η ταινία εστιάζει στο διάστημα όπου η Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου που πυροδότησε το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα δίνει τη δύναμη σε μια νεότερη αθλήτρια να σπάσει τη δική της σιωπή. Η Σοφία στέκεται στο πλευρό της Αμαλίας, η οποία αποφασίζει να καταγγείλει τον πρώην προπονητή της για τη συστηματική κακοποίηση που υπέστη από εκείνον όταν ήταν παιδί.
Κατά την αποδοχή του βραβείου η Βάνια Τέρνερ διάβασε όσα έγραψε η Σοφία Μπεκατώρου για την απονομή:
«Λυπάμαι πολύ που δεν είμαι μαζί σας σε αυτή την πρώτη προβολή του Tack στη Θεσσαλονίκη. Ένα ντοκιμαντέρ που χωρίς τη βοήθεια και τη στήριξη του Ιδρύματος Ωνάση δεν θα είχε φτάσει ποτέ κοντά σας, ένα ντοκιμαντέρ που χωρίς τον καθημερινό αγώνα πολλών ανθρώπων δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί και να δημιουργήσει την κίνηση που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα Tack. Κάποιες φορές στη ζωή μας νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια, μια δύναμη από έξω, τη φωνή του άλλου για να ακουστούμε. Ξεχνάμε όμως ότι για να μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή αυτή ανάμεσα σε τόσες άλλες, έχουμε ήδη πάρει την απόφασή μας. Η Αμαλία σήκωσε άγκυρα όπως και όλοι εμείς κοντά της. Σας θυμίζω όμως ότι αυτή η ταινία δεν είναι σήριαλ. Είναι η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας και όσων βρίσκονται γύρω μας. Και πως μια ταινία ποτέ δεν έφερε την αλλαγή, αλλά οι άνθρωποι που πίστεψαν σε μια ιδέα, την εφάρμοσαν, και τη μεταλαμπάδευσαν σε άλλους».
Βραβείο Διαγωνιστικού >>Film Forward
Το έργο νέων, τολμηρών σκηνοθετών που αμφισβητούν τις συμβάσεις των κινηματογραφικών ειδών παρουσιάζεται στο διαγωνιστικό τμήμα >>Film Forward και φέτος στο διεθνές διαγωνιστικό >>Film Forward συμμετέχουν 11 ταινίες άνω των 45 λεπτών.
Το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος» του τμήματος >>Film Forward, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο 6.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Ρέες» της Λόλα Αρίας. «Ο νικητής του Χρυσού Αλεξάνδρου είναι ένα πανέμορφο, εορταστικό φιλμ, που προσεγγίζει τη σκληρή θεματική του με εξαιρετική ζεστασιά, ευαισθησία και τρυφερότητα», δηλώνει σχετικά η κριτική επιτροπή καθώς πρόκειται για ένα έργο που επαναεπινοεί το μιούζικαλ: οι περφόμερ χορεύουν και τραγουδούν για το παρελθόν τους στο κρατητήριο, αναπολούν τη ζωή τους σαν μυθιστόρημα, και δημιουργούν μέσω της φαντασίας και της φαντασίωσης ένα εφικτό μέλλον για τους εαυτούς τους.
Ο Αργυρός Αλέξανδρος, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000€, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Γραμμές της επιθυμίας» του Τζουλς Ρόσκαμ «για την ειλικρινή, παιχνιδιάρικη κινηματογράφηση, η οποία υφαίνει ιστορίες, καταγράφοντας το δικό της εναλλακτικό αρχείο» ενώ ειδική μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Avant-drag!» του Φιλ Ιερόπουλου. «Καλωσήρθατε στην Αθήνα. Το σώμα αυτής της πόλης βρίσκεται σε συνεχή αναταραχή. Είναι μια πόλη προσωρινή. Ένα πεδίο μάχης», η εισαγωγή της ταινίας που θέτει στο προσκήνιο δέκα drag performers σε πλήρη αποδόμηση του φύλου, της εθνικότητας, την στιγμή που έχουν να αντιμετωπίσουν το μεγάλο τείχος της τρανσφοβίας και του ρατσισμού της ελληνικής κοινωνίας.
Κατά την απονομή ο Φιλ Ιερόπουλος δήλωσε: «Είναι μια ταινία διεκδίκησης χώρου. Στον απόηχο της τρανσφοβικής επίθεσης που έγινε το προηγούμενο Σάββατο, είδα “βήματα μακριά” από εκεί που κάναμε εμείς τη δική μας πρεμιέρα. Είναι σημαντικό όταν ακούτε μέσα στα λεωφορεία, στο ταξί ή στον δρόμο φασιστικά πράγματα, να μιλάτε».
Bραβείο Διαγωνιστικού Immersive: All around Cinema
Το διαγωνιστικό τμήμα Immersive: All Around Cinema αγκαλιάζει δημιουργίες που αξιοποιούν τις πιο σύγχρονες νέες τεχνολογίες και παρουσιάζουν διαφορετικές όψεις μιας εκτεταμένης πραγματικότητας.
Ο Χρυσός Αλέξανδρος του διαγωνιστικού τμήματος «Immersive: All Around Cinema», ο οποίος συνοδεύεται από 2.000 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία «Αυτοκράτορας» των Μαριόν Μπουρζέ και Ιλάν Τζ. Κόεν «για την εφευρετική αφηγηματική δομή που βρήκε τον τρόπο να φτάσει στις καρδιές μας, δίνοντας οικουμενικές διαστάσεις σε μια συγκινητική ανθρώπινη ιστορία, καθώς και για την εμπνευσμένη χρήση του 3D animation και της εικονικής πραγματικότητας που μας αφοπλίζει συναισθηματικά με αβίαστο τρόπο».
Πρόκειται για μια διαδραστική αφηγηματική VR εμπειρία που προσκαλεί τον χρήστη να περιηγηθεί στο εσωτερικό του εγκεφάλου ενός πατέρα που πάσχει από αφασία. Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου που έχει χάσει την ικανότητα ομιλίας του, αλλά και της κόρης του, η οποία προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του. Μια ποιητική εμπειρία για την απώλεια των ικανοτήτων, το πέρασμα του χρόνου και τους δεσμούς που παραμένουν ζωντανοί.
Ειδική μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Νωπές αναμνήσεις»: Το βλέμμα των Βολόντομιρ Κολμπάσα και Όντρεϊ Μόραβετς. Σε μια εμπειρία εμπνευσμένη από τη διάσημη περφόρμανς της Μαρίνα Αμπράμοβιτς με τίτλο The Artist is Present, κοιτάζεις κατάματα εκείνους που έχασαν τα σπίτια τους μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ή άλλα αγαπημένα μέρη:
«Η ταινία Νωπές αναμνήσεις: Το βλέμμα εξετάζει την πραγματικότητα της διασύνδεσης διαφορετικών εμπειριών. Αντιμετωπίζει το ανείπωτο, ωθώντας να αλληλεπιδράσουμε στενά με εκείνους που το το έχουν βιώσει και αντικρίσει από κοντά. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένας πολύ ξεχωριστός δεσμός ενσυναίσθησης ξεπροβάλλει ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους», όπως ειπώθηκε για το σκεπτικό της επιτροπής.
Βραβεία διαγωνιστικού Podcast
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης πρωτοπόρο στα κινηματογραφικά φεστιβάλ στον κόσμο για το Διαγωνιστικό Τμήμα Podcast εξερευνά τις εκλεκτικές συγγένειες των podcasts με τον κινηματογράφο.
Το Βραβείο Podcast, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ύψους 2.000 ευρώ, απονεμήθηκε στο Δεν υπήρξε ποτέ «Φαέθων» των Μάγιας Φιλιποππούλου και Ευφροσύνης Κυριαζή για «τη συγκλονιστική προσωπική ιστορία που είχε γίνει προσπάθεια να θαφτεί. Αποκαλύπτει την αλήθεια μιας απόρρητης αποστολής και δημιουργεί ένα ανεκτίμητο ιστορικό αφήγημα», ενώ ειδική μνεία απονεμήθηκε στο podcast «Άκου το ποτάμι» της Νατάσσας Μπλάτσιου: «ένα συγκινητικό ηχητικό ντοκιμαντέρ που έδωσε φωνή στο ποτάμι, τις μνήμες και τις αγωνίες των ανθρώπων που ζουν στα χωριά γύρω από αυτό», σύμφωνα με την κριτική επιτροπή.
Και φέτος, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Louis Lumière και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, προσφέρουν το βραβείο-υποτροφία ENS Louis Lumière-Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος για Ανερχόμενο Δημιουργό Ακουστικού Ντοκιμαντέρ με φετινή νικήτρια την Κωνσταντίνα Σταυροπούλου για το podcast «Ήχοι και ψίθυροι, ανθρώπινες ρίζες», που είχε παρουσιαστεί στην Ενότητα Nexus του Τμήματος Podcast του 64ου ΦΚΘ.
Ειδική μνεία κέρδισε η Χάρις Παγωνίδου για το podcast «Αμοργός: Αναζητώντας τον τόπο μου» που κίνησε το ενδιαφέρον της κριτικής επιτροπής «χάρη στη λεπτεπίλεπτη και προσεγμένη δουλειά της δημιουργού στον τομέα των συνεντεύξεων».
Το βραβείο Podcast σε ανάπτυξη σε συνεργασία με τον μη κερδοσκοπικό δημοσιογραφικό οργανισμό iMEdD, το οποίο απονέμεται σε μία ιδέα που θα κερδίσει ένα βραβείο για την υλοποίηση ενός πρωτότυπου podcast, με την υποστήριξη του iMEdD απονεμήθηκε στο «The End» της Νάντια Μεχντί, για την πρωτοτυπία του θέματος, τη δημοσιογραφική προσέγγιση της δημιουργού, αλλά και το προφίλ της ίδιας της δημιουργού.
Τα υπόλοιπα βραβεία του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ απονεμήθηκε Βραβείο Προσβασιμότητας είτε σε μια προσωπικότητα είτε σε μια ταινία που αναδεικνύει ζητήματα προσβασιμότητας στις τέχνες. Tο Βραβείο Προσβασιμότητας Alpha Bank, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, απονεμήθηκε εξ ημισείας στη Λωξάνδρα, την ηρωίδα του ντοκιμαντέρ «Λώξη», και στους δύο σκηνοθέτες της ταινίας, Δημήτρη Ζάχο και Θανάση Καφετζή.
Μια συγκινητική στιγμή που σίγουρα ξεχώρισε στην απονομή των βραβείων με τη Λωξάνδρα να χαρίζει το βραβείο στην ομάδα Εν δυνάμει. Αφιερώνουμε το βραβείο στην πρωταγωνίστριά μας τη Λώξη που χωρίς αυτή δεν θα ήμασταν εδώ. Στη Λώξη που τολμάει και που δίνει κουράγιο και δύναμη σε πολύ κόσμο», αναφέρει ο Θανάσης Καφετζής κατά την παραλαβή του βραβείου ενώ ο Δημήτρης Ζάχος συμπληρώνει: «Έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε ακόμα τώρα που υπάρχει η καλή πρόθεση για συμπερίληψη ώστε να υποδεχτούμε με ισότιμο τρόπο τα μη ικανά σώματα σε ένα γύρισμα, στο θέατρο ως καλλιτέχνες».
Το βραβείο Mermaid του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης απονέμεται στην καλύτερη ταινία LGBTQI+ θεματικής του επίσημου προγράμματος και συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ. Απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Ρέες» της Λόλα Αρίας, ενώ ειδική μνεία έλαβε η «Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου.
Η ΕΡΤ απονέμει το πρώτο βραβείο της, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, στην ελληνική παραγωγή που κέρδισε το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, και είναι το «Tack» της Βάνιας Τέρνερ. Το Βραβείο ΕΡΤ – Thessaloniki Pitching Forum, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ, απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Survivors» σε σκηνοθεσία: Νίνα-Μαρία Πασχαλίδου, Μαρία Λούκα.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) απονέμει βραβείο σε ντοκιμαντέρ πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη/σκηνοθέτιδας του ελληνικού προγράμματος, που πραγματοποιεί πρεμιέρα στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το βραβείο που συνοδεύεται από χρηματικό ποσό 3.000 ευρώ, απονεμήθηκε εξ ημισείας στα ντοκιμαντέρ «Πανελλήνιον» των Σπύρου Μαντζαβίνου και Κώστα Αντάραχα και «Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου.
Επιπλέον, το ΕΚΚ χορηγεί και φέτος χρηματικό βραβείο, αξίας 3.000 ευρώ, σε ταινία τεκμηρίωσης που συμμετείχε στο τμήμα Docs in Progress και το οποίο κατέκτησαν «Τα Μυστικά της Κουκουβάγιας», σε σκηνοθεσία Ειρήνης Βουρλούμη.
Το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας απονέμεται σε έργο που προωθεί και προβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα και καταγγέλλει την καταπάτησή τους και απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Όσα αφήσαμε πίσω» του Μάτσεκ Χαμέλα που δήλωσε ενθουσιασμένος για αυτή την απονομή αφήνοντας το μήνυμα να παραμείνουμε όλοι ενωμένοι.
Ειδική Μνεία Διεθνούς Αμνηστίας έλαβε το ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα Κορμιά» της ΕλίναςΨύκου, αναφέροντας η ίδια κατά την παραλαβή: «Μακάρι κάποτε να ζήσουμε σε ένα κόσμο που δεν θα καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν θα υπάρχουν άλλοι πόλεμοι»
Η Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, απένειμε βραβείο στην ταινία «Ο κλεμμένος πλανήτης μου» της Φαραχνάζ Σαριφί, ως το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ του Διεθνούς Διαγωνιστικού Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους, ενώ ως την καλύτερη ελληνική ταινία που εντάσσεται στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ έκρινε το «Tack» της Βάνιας Τέρνερ.
Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) ξεχώρισε ως την καλύτερη ελληνική ταινία του Επίσημου Προγράμματος το «Πανελλήνιον» των Σπύρου Μαντζαβίνου και Κώστα Αντάραχα σημειώνοντας πως «θεωρώντας ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτη την ταινία της Ελίνας Ψύκου, Αδέσποτα κορμιά, απονέμουμε το βραβείο στην ταινία Πανελλήνιον για τον τρόπο που συμπυκνώνει το άσπρο της ζωής και το μαύρο του θανάτου στον κλειστό χώρο ενός καφενείου ερασιτεχνών σκακιστών».
Το Βραβείο WIFT GR απονέμεται από το ελληνικό παράρτημα του WIFT (Women in Film & Television-Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στην Τηλεόραση) σε γυναίκα δημιουργό ταινίας και φέτος, δόθηκε στο ντοκιμαντέρ «Tack» της Βάνιας Τέρνερ ενώ για καλύτερη ταινία περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς, βραβεύει το ντοκιμαντέρ «Νυχτερινά» των ‘Ανιρμπαν Ντούτα και Ανούπαμα Σρινιβάσαν καθώς όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η κριτική επιτροπή:
«Η ταινία είναι γυρισμένη με εμβυθιστική αισθητική και προσέγγιση που μας μετατρέπει με συναρπαστικό τρόπο σε αληθινούς παρατηρητές, κι όχι απλούς θεατές, του προβλήματος της διατήρησης της βιοποικιλότητας και της ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος».
Η Επιτροπή του Βραβείου Νεότητας, η οποία αποτελείται από φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ, απένειμε Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο ντοκιμαντέρ «Tack» της Βάνιας Τέρνερ και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο ντοκιμαντέρ «Πανελλήνιον» των Σπύρου Μαντζαβίνου και Κώστα Αντάραχα.
Βραβεία κοινού Fischer
Πέντε Βραβεία Κοινού απονέμονται σε τρεις ελληνικές και δύο ξένες ταινίες από το κοινό που μετά από κάθε υποψήφια ταινία, έχοντας παραλάβει την ειδική κάρτα του, αποφασίζει. Το κοινό έχει φωνή και αυτή ακούγεται.
Για διεθνή ταινία άνω των 50΄ το Βραβείο Κοινού Fischer «Peter Wintonick» απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Σάουντρακ για ένα Πραξικόπημα» του Γιόχαν Γριμονπρές, για διεθνή ταινία διάρκειας κάτω των 50΄ το Βραβείο Κοινού Fischer απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Το τελευταίο τραγούδι της Καμπούλ» των Κέβιν ΜακΝτόναλντ και Ρούχι Χαμίντ, για ελληνική ταινία άνω των 50΄ το Βραβείο Κοινού Fischer απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Αζήτητοι» της Μαριάννας Οικονόμου, για ελληνική ταινία διάρκειας κάτω των 50′ το Βραβείο Κοινού Fischer απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Αποχαιρετισμός: Ξαφνικά η μνήμη άρχισε να θυμάται» της Άντας Πίτσου, για ελληνική ταινία που προβάλλεται διαδικτυακά στην ενότητα Πλατφόρμα+, το Βραβείο Κοινού Fischer απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Το κομμάτι που λείπει» του Άγγελου Τσάτση.
Η ΔΕΗ ως στρατηγικός συνεργάτης του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και σε αυτά τα βραβεία έδωσε το «παρόν» φωτίζοντας τους νικητές αλλά και όλους τους συμμετέχοντες που παρότι ο απόηχος του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι ζωντανός, ήδη κοιτάνε μπροστά, ονειρεύονται και σχεδιάζουν το επόμενο κινηματογραφικό βήμα…
